Τι είναι δάσκαλος..
Είναι η οδυνηρή μοίρα του δασκάλου
να αντανακλά τις ανασφάλειες του μαθητή, τις αμφιβολίες, τις προσκολλήσεις,
τους φόβους και άλλες μισοτελειωμένες ιστορίες του παρελθόντος.
Είναι η οδυνηρή μοίρα του μαθητή
να αφαιρέσει όλα τα στρώματα
μέχρι που μόνο ο ακλόνητος πυρήνας να μείνει
να λάμψει στην αληθινή του δόξα
Μια ευχή!
Μια ευχή!.. Τι ευχή θα έπρεπε, άραγε, να είχα κάνει λίγες ώρες πριν η ζωή με προκαλέσει άλλη μία φορά; Λίγο πριν μου κλείσει το μάτι για να μου αποδείξει την παντοδυναμία του «panta rei», ακριβώς όπως το είδα «καρφιτσωμένο» στα πόδια μου ενώ απολάμβανα ένα ψυχρό πρωινό σε μια μεσαιωνική πλατεία.
Χάνοντας το σκύλο σου αδειάζει η ζωή σου..
Γιατί της άλλαξε τη ζωή, της έμαθε να αγαπάει δυνατά και να μην ντρέπεται να το λέει. Χάνοντας τον λοιπόν μπορεί να έχασε ένα κομμάτι του εαυτού της αλλά βρήκε ένα άλλο, πιο δυνατό, αυτό που της χάρισε ο φίλος της στο τελευταίο τους φιλί.
Η Ανάσταση κοινωνεί την αγάπη για τον άνθρωπο !
Ανάσταση για τον άνθρωπο σημαίνει νίκη της πίστης πάνω στην αμφιβολία. Νίκη της αγάπης και της σωτηρίας.
Στο ταξίδι της ζωής μας..
Η μνησικακία είναι σα να πίνεις δηλητήριο και να περιμένεις να πεθάνει ο άλλος..
Μου αρέσουν εκείνοι..
Η σοφία των δασκάλων και των σοφών της αρετής λέει να αγρυπνάτε για να κοιμάστε καλά. Αυτή είναι η σοφία του δίχως όνειρα ύπνου. Μακάριοι οι νυσταγμένοι γιατί γρήγορα θα τους πάρει ο ύπνος.
Το μαγαζί της αλήθειας..
Ένιωσε λίγο θλιμμένος όταν κατάλαβε ότι δεν ήταν ακόμα προετοιμασμένος για την απόλυτη αλήθεια, ότι ακόμα χρειαζόταν ορισμένα ψέματα για να βρίσκει ανάπαυση, ορισμένους μύθους και εξιδανικεύσεις για να καταφεύγει, ότι ήθελε κάποιες δικαιολογίες για να μην αντιμετωπίζει τον ίδιο του τον εαυτό...
Η γνώση της αλήθειας απελευθερώνει!
Η πρόκληση δεν είναι να μη λέμε ψέμματα στους άλλους, αυτό είναι εύκολο, η πρόκληση είναι να μη λέμε ψέμματα στον ίδιο μας τον εαυτό, να είμαστε τίμιοι μαζί του, χωρίς προκαταλήψεις, ωραιοποιήσεις και αυταπάτες!
Όποιο δρόμο κι αν πάρεις..
Όποιο δρόμο κι αν πάρεις,
θα περάσεις πολλές χαρές και πολλές λύπες.
Δεν υπάρχει το καλύτερο και το χειρότερο.
Ξέρεις μπαμπά, ήθελα να σου ευχηθώ “χρόνια πολλά”..
Ευτυχώς που η αγάπη δεν χάνεται όταν κάποιος φεύγει. Και έτσι είμαι σίγουρη πως όσο σε θυμάμαι μ'αγαπάς...