Απλώς πάω..
Στον κήπο του Μπάρμπικαν στο Λονδίνο παρατηρώ τα περιστέρια να τρώνε το φαγητό του κυρίου που κάθεται δίπλα μου εκνευρισμένος. Μόλις παρακολούθησα το αφιέρωμα...
Με αγάπη στην καρδιά!
Από δω και μπρος θα αγαπώ όλους τους ανθρώπους. Θα χαιρετώ την κάθε στιγμή με αγάπη στην καρδιά μου.
Να αγαπάς!
Να μη φοβάσαι να αγαπάς. Να μη φοβάσαι, καν, να σ' αγαπάνε. Μόνο να περιμένεις ακίνητος και να αγαπάς με όλη σου τη δύναμη. Μέχρι να πιαστεί η ανάσα σου και να πονέσει το κορμί σου.
Ακίνητος, εκεί και με όλη σου τη δύναμη.
Πατρίδα..
Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα είναι μια ιδρωμένη φωνή στο αυτί σου που λέει
φύγε, τρέξε μακριά μου τώρα δεν ξέρω τι έχω γίνει, αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού θα είσαι πιο ασφαλής απ΄ ό,τι εδώ.
Το δώρο της αγάπης..
Το δώρο της αγάπης.. Ένα υπέροχο βίντεο.. Μέσα σε λίγα λεπτά τόση αλήθεια...
Πνευματική αφύπνιση !
Αποδέχομαι και αγαπώ τον εαυτό μου και είμαι σε θέση να αποδέχομαι τους άλλους χωρίς να τους κρίνω!
Μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε τα φτερά μας!
‘Οταν σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους ότι ευθύνονται, σταματάμε να χαρίζουμε τη δύναμή μας. Ας τους απαλλάξουμε από την υποχρέωση να ενεργοποιούν την αντίδρασή μας και να παίζουν το ρόλο του «κακού» προκειμένου να ασχοληθούμε και να απελευθερώσουμε αισθήματα δυσαρέσκειας.
Ο πολύτιμος χρόνος των Ωρίμων!
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Αντικρίζοντας κατάματα ό,τι μας φοβίζει!
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές έχουμε την ευκαιρία και την επιλογή να ανασυνταχτούμε και να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να ξαναθυμηθεί και να εκφράσει...
Ενώ πετάς ψηλά!
Και δεν υπάρχει ωραιότερη αίσθηση απ” την προσκύνηση ενώ πετάς ψηλά!