Με κάθε αντίο μαθαίνεις..
Με κάθε αντίο μαθαίνεις.. Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις. Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη. Και ότι, αλήθεια, αξίζεις. Και μαθαίνεις.. μαθαίνεις.. Με κάθε αντίο μαθαίνεις..
Απλώς πάω..
Στον κήπο του Μπάρμπικαν στο Λονδίνο παρατηρώ τα περιστέρια να τρώνε το φαγητό του κυρίου που κάθεται δίπλα μου εκνευρισμένος. Μόλις παρακολούθησα το αφιέρωμα...
Τίμα την ομορφιά της ζωής!
Μην εγκαταλείψεις την αγωνία,
να κάνεις στη ζωή σου κάτι σπουδαίο
και μη σταματήσεις να πιστεύεις
ότι τα λόγια και η ποίηση
μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Ό,τι και να περάσεις να ξέρεις
ότι η ουσία μας μένει άθικτη.
Είμαστε όντα γεμάτα πάθος.
Η αγωνία ενός μικρού αγγέλου..
Μια φορά και ένα καιρό ένα παιδί ήταν έτοιμο να γεννηθεί. Την προηγούμενη ημέρα ρώτησε το Θεό: «Μου λένε ότι θα με στείλεις αύριο στη γη. Φοβάμαι. Πώς θα μπορέσω να ζήσω εκεί; Είμαι μικρός και αβοήθητος». Και ο Θεός του απάντησε: «Μην ανησυχείς. Έχω φροντίσει για σένα. Μεταξύ πολλών Αγγέλων διάλεξα έναν και για σένα. Θα σε περιμένει στη γη και θα σε φροντίζει».
Οι ″μεταξωτοί άνθρωποι″!
Οι μεταξωτοί άνθρωποι..
Όσοι προσέχουν τι λες, και δεν είναι απλά σαν να ήταν παρόντες στην κουβέντα, με το μυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν. Άνθρωποι με ανοιχτούς πόρους και πλατιά καρδιά...
Οι άνθρωποι με τα δυνατά χαμόγελα..
Τους βλέπεις να γελούν δυνατά, κάνουν θόρυβο από μακριά και πολύ πιθανόν να σε παρασέρνουν στο ρυθμό τους. Το γέλιο τους βαθύ και γάργαρο, σε κάνει να θυμάσαι πως κάπου εκεί έξω υπάρχει ευτυχία και χαρά. Ή απλώς πως κάπου εκεί, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να δουν την ευτυχία στο καθετί.
Να σκέφτεσαι με την καρδιά!
Όταν φοβάσαι μεγαλώνει και η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε σένα και τον κόσμο και αισθάνεσαι ξεκομμένος από την ίδια την πραγματικότητα, σήμερα, τώρα.
Η αξία σου πολύτιμο διαμάντι!
Η αξία όλων μας είναι ανεκτίμητη, τεράστια, ανυπολόγιστη. Είτε το συνειδητοποιούν οι άλλοι και το αναγνωρίζουν είτε όχι. Είτε το συνειδητοποιούμε εμείς οι ίδιοι είτε όχι.
Ανέβα… Όλο μπρος, όλο ψηλά!
Ανέβα…Και πες “ευχαριστώ” στη δύναμη, που σ’ έκανε ν’ ανέβεις…
Η βελούδινη αγκαλιά της φιλίας
Για να ανοίξει η βελούδινη αγκαλιά της φιλίας το μόνο που χρειάζεται είναι να ξεπεράσουμε τις συγκρούσεις ενός αδύναμου εγώ που μας εμποδίζει να εμπιστευτούμε και να δεθούμε με τους άλλους από φόβο ότι θα μας εκμεταλλευτούν και θα μας προδώσουν.