“Εσύ πιστεύεις στη μαγεία;”
Για να ευτυχίσεις, μικρέ μου φίλε, πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι με όλη τη δύναμη του μυαλού σου και να πιστεύεις με όλη τη δύναμη και το πάθος της ψυχής σου
Η σημασία του να ξέρεις να διαφωνείς! – Μια ιστορία για “παιδιά”
....Ο χωρικός άρχισε να αναρωτιέται για την ματαιότητα της επιλογής που τους έδωσε ο βασιλιάς και κατά πόσο ήταν πραγματικά ελεύθεροι.
Μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε τα φτερά μας!
‘Οταν σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους ότι ευθύνονται, σταματάμε να χαρίζουμε τη δύναμή μας. Ας τους απαλλάξουμε από την υποχρέωση να ενεργοποιούν την αντίδρασή μας και να παίζουν το ρόλο του «κακού» προκειμένου να ασχοληθούμε και να απελευθερώσουμε αισθήματα δυσαρέσκειας.
Χωρίς φόβο..
Γεννηθήκαμε για να εκδηλώσουμε τη δόξα του Θεού που βρίσκεται μέσα μας. Δεν υπάρχει απλά μέσα σε κάποιους από εμάς, αλλά σε όλους μας. Κι όταν επιτρέψουμε στο δικό μας φως να λάμψει, υποσυνείδητα επιτρέπουμε και στους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Τα παιδιά σας..
Τα παιδιά δεν είναι δικά σας παιδιά.
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής
για τον εαυτό της.
Έρχονται στον κόσμο μέσα από σας
αλλά...
Δε με ξέρεις καλά
Γι’ αυτό σου λέω μη βιαστείς να κάνεις υποθέσεις, να κρίνεις, να συνδέσεις, να καταλήξεις.
Πίστεψα πως..
Πίστεψα πως με τα μάτια θα δω τον κόσμο όλο, αλλά μόλις τα έκλεισα ανακάλυψα την ομορφιά που τούτος κρύβει! Έτσι άρχισα να βλέπω με τα αισθήματά μου.
Τι βλέπεις;
Ας παίξουμε λιγάκι!!
Οι πρώτες τρεις λέξεις που βλέπουμε, δείχνουν πως θα είναι το νέο έτος!
Η ροή της ανοικτής ψυχής!
Μέσα από την αναπνοή, το διαλογισμό και την εσωτερική παρατήρηση ξεκινάμε ένα ταξίδι αυτογνωσίας που χαλαρώνει και απαλύνει κάθε προσδιορισμό του εγώ που στενεύει και περιορίζει.
Οφείλω μια συγνώμη στο Θεό..
Οφείλω μια συγνώμη στο Θεό για όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα. Για εκείνα που μου έδωσε και δεν τα πήρα. Μα κι γι αυτά που μου ζήτησε και δεν του έδωσα. Πάνω από όλα θέλω να κλάψω στην αγκαλιά Του, για όλες εκείνες τις μέρες που δεν έζησα και απλά επιβίωσα.