Νατάσσα Μποφίλιου: «Αν είχαμε φροντίσει να αποκτήσουμε καλύτερη σχέση με την ύπαρξή μας, δεν θα είχαμε φτάσει απέναντι στο υπαρξιακό αδιέξοδο που ζούμε»
Σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις που είχαμε κάνει μαζί, μου είχες πει ότι μπορείς εύκολα να τα τινάξεις όλα στον αέρα και να πας να ζήσεις στην Ινδία. Ωστόσο, είμαστε ακόμη εδώ..
Όντως, αλλά αυτό ισχύει ακόμη! Η Ινδία συγκεκριμένα είναι ένας προορισμός που χρησιμοποιώ πάντα όταν λέω κάτι τέτοιο, γιατί είναι ένα μέρος που θέλω πάρα πολύ να πάω. Το φέρνω σαν παράδειγμα, γιατί όταν λες κάτι πολλές φορές είναι πιο πιθανόν να το καταφέρεις. Πάντως, μπορώ ακόμη εύκολα να τα σταματήσω όλα και να φύγω! Μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί κάποιος λόγος να το κάνω, γιατί είμαι πολύ ευτυχισμένη με όσα έχω, αλλά γενικά δεν αποκλείω κανενός είδους κατάληξη για τον εαυτό μου!
Απλά πριν από δύο χρόνια που μου το είχες πει αυτό, ήσουν μάλλον σε διαφορετική φάση. Όταν ήρθαν ‘’Οι μέρες του φωτός’’, νομίζω ότι άλλαξαν πολλά στην ζωή σου. Θα τα παρατούσες εξίσου εύκολα και σήμερα που έχεις καταφέρει τόσα πράγματα;
Βεβαίως! Αν τα παρατήσω και φύγω, δεν θα σήμαινε ότι δεν εκτιμώ την δουλειά που έκανα όλα αυτά τα χρόνια. Μπορεί να ένιωθα ότι δεν μπορώ να δώσω κάτι άλλο στον εαυτό μου και στους ανθρώπους που έχουνε πιστέψει σε μένα ή να έβρισκα κάτι άλλο που θα με έκανε πιο ευτυχισμένη. Μ’ αρέσει να νιώθω χρήσιμη και ότι δεν σπαταλάω ούτε τον δικό μου χρόνο, αλλά ούτε και των άλλων. Αν ένιωθα λοιπόν ότι χάνω τον χρόνο μου, απλά θα σταματούσα αυτή την δουλειά.
Νομίζω ότι έχεις αποκτήσει μια άλλη θέση στην συνείδηση του κοινού σου τα τελευταία χρόνια, αλλά καταλαβαίνω από αυτά που μου λες ότι για εσένα προσωπικά δεν έχει αλλάξει τίποτα στη ζωή σου..
Πράγματι! Δεν το έχω καταλάβει. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι οι συνθήκες μέσα στις οποίες δουλεύουμε πια. Δηλαδή υπάρχουνε καλύτερα δεδομένα, μπορούμε να έχουμε πράγματα που σκεφτόμαστε λίγο πιο εύκολα απ’ ότι πριν, και νιώθουμε πιο σίγουροι καθώς πλέον ξέρουμε που πάμε, πιστεύοντας στο ένστικτό μας.
Ίσως επειδή έχει αποδοχή αυτό που φτιάξατε!
Όχι, δεν έχει να κάνει με την αποδοχή. Είναι γιατί συμπληρώνουμε κι άλλα χρόνια δουλειάς και προσπάθειας. Για παράδειγμα οι αλλαγές που νιώθω πια είναι στο ότι ξέρω πως να τραγουδήσω στο studio σωστά, πώς να χειριστώ πιο εύκολα μια δύσκολη στιγμή που μπορεί να τύχει σε ένα live ή πώς να κρατάω τις αντοχές μου στην περιοδεία μας. Δεν έχω πια το άγχος αν θα τα βγάλω πέρα. Κατά τα άλλα δεν έχω καταλάβει να αλλάζει κάτι, γιατί δεν άλλαξε ούτε ο τρόπος που με βλέπουν οι γύρω μου, αλλά ούτε και ο τρόπος που μας βλέπει το κοινό μας, που ήτανε και είναι ακόμη τρυφερό και ανοιχτό στην συγκίνηση! Ο κόσμος που μας παρακολουθεί μπορεί να είναι πλέον περισσότερος, αλλά το συναίσθημα παραμένει ίδιο.
Από την άλλη, δεν θα μπορούσε να είναι ίσως λίγο ”επικίνδυνο” το πώς θα χειριστείς όλη αυτή την επιτυχία;
Οι άνθρωποι που έχουνε δουλέψει πάρα πολύ για κάτι, που έχουνε παλέψει, που το έχουνε χτίσει και δεν το βρήκαν ξαφνικά μπροστά τους έτοιμο, δεν υπάρχει πιθανότητα να χαθούνε μέσα σε αυτό! Εμείς έχουμε φτύσει αίμα και δεν μας χαρίστηκε τίποτα. Δεν γίνεται τώρα ξαφνικά να την δούμε αλλιώς. Επίσης ξέρουμε ότι αυτό που κάνουμε μπορεί σήμερα να αρέσει, αλλά αύριο να μην αρέσει. Ξέρω πως χτίστηκε, οπότε ξέρω και πόσο εύκολα γκρεμίζεται! Είναι βέβαια και λίγο να το ‘χεις μέσα σου. Εμείς ποτέ δεν θέλαμε να γίνουμε διάσημοι. Θέλαμε απλά να κάνουμε μουσική. Μου φαίνεται εντελώς ‘’κουφό’’ ένας άνθρωπος που έχει δουλέψει για την μουσική να την ψωνίζει.
Μάλλον έχει να κάνει και με το κατά πόσον τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.
Έχει να κάνει και με αυτό, αλλά περισσότερο σημαντικό είναι το πως έχεις καλλιεργηθεί και το πως έχεις εκπαιδεύσει τον εαυτό σου. Εγώ θεωρώ ότι έχουμε προσπαθήσει να καλλιεργηθούμε στην ουσία μας, και τα κακά στοιχεία του εαυτού μας να τα διορθώσουμε ή να τα ξεπεράσουμε. Έτσι βάζεις τον εαυτό σου σε διαδικασία γείωσης. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντική η Παιδεία που μπορεί να έχει κανείς…
Βλέπεις ανθρώπους με Παιδεία γύρω μας;
Όχι! Πιστεύω ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα Παιδείας. Εξ’ ου και όλα αυτά τα τραγικά πράγματα που συμβαίνουνε σε εμάς και στην χώρα μας κοινωνικά και πολιτικά.
Βλέπω ότι σχεδόν σε όλες σου τις συνεντεύξεις οι δημοσιογράφοι σε ρωτάνε κάτι σχετικά με την πολιτική, αλλά ότι και εσύ μιλάς ανοιχτά για τις πεποιθήσεις σου. Υπάρχουν ωστόσο και πολλοί που λένε ότι οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να τοποθετούνται πολιτικά…
Εγώ όταν μιλάω ανοιχτά για πολιτική δεν μιλάω ως καλλιτέχνις, μιλάω ως άνθρωπος. Όταν μου απευθύνουν τέτοιου είδους ερωτήσεις, ίσως είναι πιο φρόνιμο να μην εκτίθεμαι και να μην δυσαρεστώ κανέναν, αλλά προσωπικά μου φαίνεται παράλογο να μου κάνει κάποιος μια ερώτηση και να μην απαντήσω. Απαντάω σαν σκεπτόμενος άνθρωπος, σαν πολίτης, που ζει μέσα σε μια κοινωνία, για κάτι που συμβαίνει στις ζωές μας.
Παραμονεύει όμως, ειδικά στις μέρες μας, και αυτή η απρόσωπη ανθρωποφαγία που μας κατακλύζει από παντού.
Ξέρεις καλά ότι έχω πέσει πολλές φορές θύμα αυτής της ανθρωποφαγίας που λες, και ότι έχω ταλαιπωρηθεί πολύ από όλη αυτή την ιστορία. Γι’ αυτό έχω αποφασίσει να απέχω και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Βέβαια αυτό συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους, δεν έχει να κάνει μόνο με τους καλλιτέχνες επειδή τυχαίνει να είναι δημόσια πρόσωπα. Βλέπεις καθημερινά ότι ‘’την πέφτουν’’ στον καθένα.
Βέβαια στην περίπτωση των καλλιτεχνών, υπάρχει και η μικροαστική άποψη ότι ο καλλιτέχνης είναι ο ‘’βολεμένος’’. Στα πλαίσια αυτού νομίζω, έχεις αμφισβητηθεί και για τις πολιτικές σου θέσεις και για τα πιστεύω σου…
Πάρα πολλές φορές! Ισχύει ότι δουλεύω πάρα πολύ και ότι αμείβομαι καλά για τα δεδομένα της ηλικίας μου και τα δεδομένα της περιόδου αυτής, αλλά ισχύει επίσης και ότι τα χρήματα που βγάζω τα μοιράζομαι με όποιον άνθρωπο είναι κοντά μου, και θα μπορούσα να τα μοιραστώ με οποιονδήποτε ήθελε να μοιραστεί και τα δικά του μαζί μου. Αλληλεγγύη! Επίσης ισχύει ότι πολλές φορές λόγο της εμφάνισής μου έχει αμφισβητηθεί η πολιτική μου ή και η καλλιτεχνική μου ταυτότητα, καθώς έχω ακούσει ακόμη και ότι δεν μπορώ να είμαι έντεχνη τραγουδίστρια έχοντας ξανθά μαλλιά και ‘’παίζοντας’’ με την εικόνα μου. Το μόνο που έχω να απαντήσω σε όλο αυτό είναι ότι εγώ έτσι είμαι και έτσι ήμουν πάντα. Το πώς είναι κάθε άνθρωπος πολιτικά ή καλλιτεχνικά, φαίνεται από την ζωή του και την στάση του στην κοινωνία ή από την στάση του πάνω στην σκηνή αντίστοιχα. Αν θέλει κάποιος να μάθει αν είμαι αυτό που ισχυρίζομαι, μπορεί να έρθει σε μια συναυλία μας. Το να είσαι αριστερός ή το να είσαι ένας άνθρωπος που του αρέσει η κουλτούρα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχεις μια συγκεκριμένη εικόνα και να ντύνεσαι κάπως. Αυτό το πράγμα είναι ρατσισμός τελευταίου επιπέδου και τρομερά οπισθοδρομικό. Αυτές οι λογικές με θίγουν και ως γυναίκα και ως ελεύθερο άνθρωπο.
Γιατί λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά;
Συμβαίνουν γιατί ο κόσμος δικαιολογημένα έχει μέσα του οργή και δεν ξέρει που να την κατευθύνει. Παλιότερα όλο αυτό ήταν κουτσομπολιό που πλέον έχει αποκτήσει μια δύναμη με ορμή, λόγο της οργής. Δεν έχουμε την παιδεία και την καλλιέργεια να κάνουμε την οργή μας αποτέλεσμα και πράξη ώστε να αλλάξουμε τις καταστάσεις οργανωμένα, είτε μέσα από συλλογικότητες και οργανώσεις, είτε διαδικτυακά σε ομάδες.
Παρόλα αυτά, βλέπω ότι η αγάπη των ανθρώπων που σε παρακολουθούν και η σχεδόν προσωπική σχέση που έχεις αναπτύξει μαζί τους, είναι πολύ ιδιαίτερη. Πάτε κόντρα στους καιρούς. Δεν σε κουράζει να δέχεσαι τόσο κόσμο μετά τα live σου;
Με κουράζει πάρα πολύ, με εξουθενώνει. Αλλά είμαι η οικοδέσποινα! Πρέπει να ξεπροβοδίσω τον κόσμο που έρχεται να μας ακούσει. Το βλέπω ρομαντικά μάλλον. Δεν το κάνω από υποχρέωση, θέλω να έχω αυτή την επαφή, γιατί η αγάπη που εισπράττω και όλα αυτά που μπορεί να μου πει ο κόσμος, είναι πολύ συγκινητικά.
…και νομίζω ότι ειδικά οι φαν σου, σου εμπιστεύονται πολλά…
Έτσι ήμουν πάντα! Γενικά οι άνθρωποι με εμπιστεύονται, ίσως επειδή τους εμπιστεύομαι κι εγώ. Δεν είμαι καχύποπτη, μπορώ να εμπιστευτώ πολύ εύκολα κάποιον, δεν φοβάμαι τους ανθρώπους, είμαι πολύ ανοιχτή.
Επειδή πραγματικά δεν φοβάσαι ή επειδή έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου ότι θα μπορέσεις να διαχειριστείς ότι και αν σου τύχει;
Και τα δύο, αλλά περισσότερο το πρώτο. Δεν φοβάμαι τους ανθρώπους…
Και τι φοβάσαι;
Αυτή την στιγμή αυτό που φοβάμαι περισσότερα απ’ όλα είναι το τι μπορεί να μας έρθει. Νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι ουσιαστικό και δραστικό για να αντιμετωπίσω αυτό που ζούμε σαν σύνολο, κι αυτό μου δημιουργεί πολύ μεγάλο φόβο.
Μπορούμε να βάλουμε κάπως μια ‘’Άνω τελεία’’ για να ξεφύγουμε από όλα αυτά;
Εγώ δεν τα κάνω αυτά τα πράγματα, ‘’άνω τελείες’’ βάζει ο Γεράσιμος! Θα ξεφεύγαμε απ’ όλα αυτά αν καταλαβαίναμε ότι η πραγματική πολιτικοποίηση ξεκινάει από τον εαυτό μας. Δηλαδή, η αναζήτησή σου και η συμπεριφορά σου στον έρωτα, στο δικαίωμά σου στην ύπαρξη, στην αγάπη, στην οικογένεια.. είναι η δική σου πολιτική πράξη. Αν εμείς όλα αυτά τα χρόνια μέσα στην ψεύτικη ευημερία που ζήσαμε, είχαμε φροντίσει να αποκτήσουμε καλύτερη σχέση με την ύπαρξή μας και να είμαστε σωστότεροι απέναντι στους ανθρώπους, δεν θα είχαμε φτάσει απέναντι στο υπαρξιακό αδιέξοδο που προκαλεί και όλη αυτή την κοινωνική και πολιτισμική κρίση. Το να θέλεις να κρύψεις το σύμπλεγμά σου πίσω από τα χρήματα, είναι σοβαρό υπαρξιακό ζήτημα. Σχετικά τώρα με το τραγούδι αυτό, πείστηκα ότι μπορούν να μπούνε ‘’άνω τελείες’’, γιατί ο Γεράσιμος με τον τρόπο που γράφει, σε πείθει και σε κάνει να νιώθεις ότι τα τραγούδια του μιλάνε για εσένα. Όταν το άκουσα, έγινα κατευθείαν η ηρωίδα που περιγράφει! Το ένιωσα σαν να το έχω ζήσει, σαν να είμαι εγώ αυτή η γυναίκα.
Κάπως έτσι θα προσπαθούσες να προσεγγίσεις και την Εβίτα Περόν στο θέατρο;
Μπορεί! Δεν το ξέρω. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον για εμένα καλλιτεχνικά να κάνω κάτι τόσο διαφορετικό, γιατί δεν έχω κανένα κοινό στοιχείο με την Εβίτα και επειδή θεωρώ ότι πρόκειται για ένα έργο τρομερά τοποθετημένο στην εποχή. Ωστόσο, η παράσταση αυτή τελικά δεν ανέβηκε, οπότε το τι τελικά θα γινότανε παραμένει ένα άλυτο μυστήριο..
Τι έφταιξε;
Δεν ήμουν σίγουρη ότι θα καταφέρω να ανταπεξέλθω. Δηλαδή, ο χρόνος και οι συνθήκες στις οποίες έπρεπε να δουλέψω δεν ήτανε επαρκείς για εμένα. Ένιωσα ότι δεν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω όπως πραγματικά θα ήθελα. Γι’ αυτό επέλεξα να το σταματήσω, και μάλιστα με πολύ μεγάλο ψυχολογικό κόστος, γιατί προσωπικά το δούλευα πάρα πολύ καιρό μέσα μου για να τα καταφέρω και σαν ηρωίδα αλλά και φωνητικά. Ωστόσο η παραγωγή και οι συνθήκες απαιτούσανε χρόνους και δεδομένα στα οποία δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω. Όταν δεν είμαι σίγουρη για κάτι, δεν μπορώ να δουλέψω.
Θα μπορούσες να μας φύγεις για μια δουλειά στο εξωτερικό;
Δεν θα μπορούσα να ζήσω έξω, αγαπώ πάρα πολύ την Ελλάδα. Έχω ταξιδέψει και ξέρω πως είναι στο εξωτερικό. Λατρεύω την χώρα μας και νιώθω 100% ελληνίδα. Είχα κάποιες ενδιαφέρουσες προτάσεις παλιότερα, αλλά ένιωθα ότι δεν ήτανε αυτό που έπρεπε να κάνω. Δεν ξέρω αν με αφορά τόσο. Μετά από αυτό το project θα κάνω μια άλλη συνεργασία, σε έναν δίσκο με έναν άντρα τραγουδιστή, και φυσικά υπάρχει πλάνο για τον καινούργιο μας δίσκο με τον Γεράσιμο και τον Θέμη. Εν καιρώ αυτά…
Και μιας λοιπόν και τα λέμε με αφορμή το InGolden, εσένα πια είναι η ‘’χρυσόσκονη’’ που ομορφαίνει την ζωή σου;
Κάθε μέρα σε ότι κι αν κάνω, προσπαθώ να ρίχνω ‘’χρυσόσκονη’’. Για μένα είναι τρόπος για να υπάρχω! Μ’ αρέσει δηλαδή να βρίσκω την μαγεία στο πιο απλό πράγμα που υπάρχει. Από ένα φιλί που θα δώσω στο αγόρι μου, μέχρι τις κουβέντες με τους ανθρώπους που συναντώ. Πάντα υπάρχει κάτι που είναι λίγο μαγικό! Αυτό έγκειται στην επιθυμία μου να φτιάχνω όμορφα πράγματα. Είμαι πάρα πολύ δημιουργικός άνθρωπος. Πιστεύω μόνο στην δημιουργία! Γι αυτό μ’ αρέσει να φτιάχνω τις συνθήκες τις ζωής μου. Την αφήνω από την μια να με ταξιδέψει γιατί κι αυτό έχει την μαγεία του, αλλά επί της ουσίας, την καθημερινότητά μου δεν την αφήνω έτσι. Για μένα η ‘’μαγεία’’ είναι ένας τρόπος για να υπάρξεις μέσα στον ρεαλισμό. Το να κάνεις την ζωή σου όμορφη και μαγική είναι ρεαλισμός, σημαίνει πρόοδος. Οι άνθρωποι ήρθαμε για να εξελιχθούμε, να προοδεύσουμε. Αυτό μέσα του έχει την ‘’μαγεία’’ της δημιουργίας. Έχω μεγάλη ανάγκη από ‘’μαγεία’’..
Είσαι δηλαδή μια σύγχρονη Μπλανς…
Δεν το συζητώ!
Να ένας ωραίος τίτλος για την κουβέντα μας λοιπόν…
Info
Κείμενο: Τάσος Μπιμπισίδης
Φωτογράφηση: Πηνελόπη Τρίπατζη (www.penelopetripatzi.gr)