Η Οσπριάδα είναι ένα φαγητό υγιεινό, οικονομικό, με πλούσια διατροφική αξία!
Συνταγή 1
Υλικά – για 6 μερίδες
– 500 γραμμάρια διάφορα όσπρια
– 2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
– 2 καρότα κομμένα
– 3 κουτάλια της σούπας πελτές τομάτας
– 1 ποτηράκι κρασιού ελαιόλαδο
– Αλάτι και πιπέρι
Στην αγορά υπάρχει έτοιμο μείγμα που μπορούμε να αγοράσουμε για να φτιάξουμε οσπριάδα. Όμως εμείς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όποια όσπρια έχουμε στο σπίτι π.χ. φασόλια μπαρμπούνια, μαυρομάτικα, ρεβίθια, φάβα, ροβίτσα.
Μπορούμε όταν σερβίρουμε να συνοδεύσουμε την οσπριάδα με ανάμεικτα λαχανικά τουρσί (κουνουπίδι, καρότο, πιπεριές, λάχανο, πράσινες ντομάτες, πράσο, σέλινο κλπ) ή 10’ πριν το τέλος να τα βάλουμε κι αυτά να βράσουν στην κατσαρόλα.
Εκτέλεση:
Μουλιάζουμε από βραδύς τα όσπρια ή τουλάχιστον για 6 ώρες. Στραγγίζουμε και τα βάζουμε σε μεγάλη βαθιά κατσαρόλα. αλλά όχι χύτρα ταχύτητας. Προσθέτουμε κρύο νερό, να τα σκεπάζει 2 δάχτυλα. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο βραστό νερό κατά διαστήματα. Βράζουμε για περίπου 20’. Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τα καρότα ψιλοκομμένα μαζί με τον πελτέ ντομάτας. Σιγοβράζουμε για 1 ώρα περίπου, μέχρι να χυλώσουν. Τα σκληρά όσπρια θα πρέπει μαλακώσουν, ενώ τα μαλακά θα λιώσουν σχεδόν τελείως. Στο τέλος προσθέτουμε το ελαιόλαδο, αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι, κι ανακατεύουμε.
Συνταγή 2 : Οσπριάδα σαν Φάβα
Φτιάχνουμε την παραπάνω συνταγή. Όταν κρυώσει αρκετά, περνάμε τα όσπρια από το μύλο των χορταρικών. Τρώγεται ζεστή ή κρύα. Είναι ωραίος μεζές για τσίπουρο, ούζο, λευκό κρασί. Χρησιμοποιούμε και ως γαρνιτούρα σε άλλα φαγητά. Μοιάζει αρκετά με τη φάβα. Σερβίρουμε με λαδολέμονο, ψιλοκομμένο κρεμμύδι και μαϊντανό. Ή με κάππαρη και ελιές. Ή με κριτσιίνια.
Ιστορία και έθιμα της Οσπριάδας
Αυτό το φαγητό έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν μια σούπα με διάφορα όσπρια, σε μια γιορτή που γινόταν στην Αθήνα τα αρχαία Πυανέψια ή Πυανόψια ή Πανόψια. Έκαναν αναίμακτη θυσία με φρούτα και καρπούς, τους πρώτους καρπούς της ετήσιας συγκομιδής, για να ευχαριστήσουν το Θεό Απόλλωνα και τη Θεά Αθηνά που προστάτεψαν τη γονιμότητα της γης τη χρονιά που έφυγε και για να παρακαλέσουν να τους βοηθήσουν οι θεοί στη σοδειά και τον ερχόμενο το χρόνο. Οι μεγάλοι μαζεύονταν έξω από το ναό του Απόλλωνα και παιδιά στεφανωμένα με κλαδιά ελιάς και δάφνης τους προσέφεραν απ’ αυτό το φαγητό-γλύκισμα. Ύστερα γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, τραγουδούσαν και οι οικοδεσπότες παίρναν κάποιο κλαδάκι απ’ τα μαλλιά τους το κρεμούσαν στην πόρτα και τους έδιναν κεράσματα.
Το έθιμο αυτό διασώθηκε μέσα στους αιώνες. Στις 21 Νοεμβρίου, στα Εισόδια της Θεοτόκου, την ημέρα της Παναγίας της «Πολυσπορίτισσας» ή «Αρχισπορίτισσας» ή «Μεσοσπορίτισσας» ή «Ξεσπορίτισσας», οι γεωργοί έφερναν στην εκκλησία του χωριού μια ποσότητα από τους καρπούς που θα έσπερναν στα χωράφια τους για να ευλογηθούν. Έπειτα έριχναν λίγα από αυτά τα όσπρια στην κατσαρόλα και το φαγητό αυτό, που το ονόμαζαν Μαεργιά, το έτρωγαν την ίδια μέρα. Τα υπόλοιπα ευλογημένα όσπρια τα έσπερναν στα χωράφια.
Στην Κρήτη το φαγητό αυτό είναι γνωστό ως Μαγεριά, Οσπριάδα, Παπούδια, Παλικαριά, Ψαροκόλλυβα ή Φωτοκόλλυβα, το οποίο τρώγεται παραμονή των Φώτων με την προσθήκη πράσου, σέλινου, μουλιασμένου σιταριού και κάρδαμου.
