Η θαλασσοθεραπεία αφορά τη χρήση του θαλασσινού νερού, καθώς και τα παράγωγα της θάλασσας που παρουσιάζουν θεραπευτικές ιδιότητες, όπως είναι τα φύκια, η λάσπη της θάλασσας και διάφορα άλλα προϊόντα που προέρχονται από αυτήν, για θεραπεία, χαλάρωση και αναζωογόνηση ψυχής – σώματος και μακροζωία!
Η θαλασσοθεραπεία συνδυάζει το μπάνιο σε θαλασσινό νερό, το μασάζ, την κινησιοθεραπεία, την φυσιοθεραπεία, την υγιεινή διατροφή, τη χαλάρωση, τη χρήση προϊόντων που προέρχονται από τη θάλασσα.
Η θάλασσα είναι το πιο σταθερό οικολογικό περιβάλλον του πλανήτη μας και είναι αυτή που κρατά σταθερό το κλίμα του πλανήτη. Επιπλέον, η θάλασσα μας προμηθεύει με οξυγόνο, αφού δεσμεύει το διοξείδιο του άνθρακα.
Το θαλασσινό νερό:
Το θαλασσινό νερό, πολύ περισσότερο από το κοινό πόσιμο νερό, θεωρείται από αρχαιοτάτων χρόνων άριστο μέσο κάθαρσης. «Θάλασσα κλύζει πάντα των ανθρώπων κακά» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ευριπίδης στην τραγωδία του Ιφιγένεια η εν Ταύροις, δηλαδή «η θάλασσα καθαρίζει όλα τα κακά των ανθρώπων».
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες:
– Κυκλοφορία αίματος: Το κολύμπι σε θαλασσινό νερό μπορεί να διευκολύνει την κυκλοφορία του αίματος στο σώμα μας, μια και η είσοδος και η έξοδος από το νερό ισοδυναμεί με ένα είδος καρδιαγγειακής γυμναστικής.
– Ευνοείται η αποβολή των συσσωρευμένων τοξινών από τον οργανισμό.
– Ανοσοποιητικό σύστημα: Το θαλασσινό νερό περιέχει ζωτικά στοιχεία, βιταμίνες, ανόργανα άλατα, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα και ζωντανούς μικροοργανισμούς που μπορούν να παράγουν αντιβιοτική και αντιβακτηριακή δράση συμβάλλοντας στην ορθή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα συστατικά του θαλασσινού νερού απορροφώνται εύκολα και χρησιμοποιούνται από το σώμα μας, ενώ κολυμπάμε.
– Αναπνευσικό σύστημα: Οι εισπνοές στη θάλασσα γίνονται πιο βαθιές, οι σφυγμοί μας επιταχύνονται καταπολεμώντας το άσθμα, τη βρογχίτιδα και άλλες παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος.
– Δερματικές παθήσεις: Η έκθεση στον ήλιο καθίσταται ευεργετική για ορισμένες δερματικές παθήσεις όπως η ψωρίαση, ενώ η υπεριώδης ακτινοβολία αποκαθιστά την ξηροδερμία.
– Χαλάρωση: Ο ήχος των κυμάτων επηρεάζει τον εγκέφαλο μεταφέροντάς μας σε μια κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης του μυαλού και του σώματος. Επιπλέον, το μαγνήσιο, το λίθιο και το βρώμιο βοηθούν στη διατήρηση των επιπέδων ορισμένων ουσιών στον εγκέφαλο, σεροτονίνη, μελατονίνη, τρυπταμίνη, οι οποίες εμπλέκονται στην παθογένεση πολλών συναισθηματικών διαταραχών.
– Άσκηση: Στο νερό οι μύες καταφέρνουν να εργάζονται δίχως το βάρος του σώματος, οπότε είναι η ιδανική περίπτωση για να ασκηθούμε, χωρίς να καταβάλλουμε ιδιαίτερο κόπο. Ο άνθρωπος μέσα στο νερό αισθάνεται µόνο το 10% του βάρους του! Έτσι μειώνεται και η καταπόνηση των αρθρώσεων που στηρίζουν το σώμα, ισχία, γόνατα, λεκάνη, σπονδυλική στήλη και ταυτόχρονα μειώνεται και η πίεση στους μυς, τένοντες και συνδέσμους.
– Μεταλικά στοιχεία: Το θαλασσινό νερό περιέχει και τα 92 μεταλλικά στοιχεία που βρίσκονται στη φύση και στον οργανισμό μας:
Μαγνήσιο: Είναι απαραίτητο τόσο για τη μυϊκή όσο και για τη νευρική δραστηριότητα του οργανισμού, για τη σταθεροποίηση της θερμοκρασίας σώματος, καθώς και για τη δομή των οστών.
Ασβέστιο: Απόλυτα αναγκαίο για την πήξη του αίματος και για τη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων.
Νάτριο: Βοηθά στην ενυδάτωση των κυττάρων, αφού παρακρατεί νερό στο εσωτερικό των μυών.
Ιώδιο: Σταθεροποιεί το μεταβολισμό και επεμβαίνει επιβοηθητικά στην ανάπτυξη.
– Κατά των ρευματισμών: Aν το θαλασσινό νερό θερμανθεί στους 38ο βαθμούς Κελσίου, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στη θεραπεία διαφόρων μορφών ρευματισμών, αφού βοηθά τις αρθρώσεις να ξαναβρούν την ελαστικότητά τους.
– Κατά της αυπνίας: Το θαλασσινό νερό περιέχει πολλά ανόργανα άλατα που δρουν ως φυσικά υπναγωγά, τα οποία βελτιώνουν την ποιότητα του ύπνου και αντιμετωπίζουν την αϋπνία.
– Αντιγήρανση: Το δέρμα μας ανακτά τη λάμψη και τη φρεσκάδα του. Tα θαλάσσια άλατα απομακρύνουν τα νεκρά κύτταρα της επιδερμίδας, ενώ ταυτόχρονα το μαγνήσιο ενυδατώνει το δέρμα και βελτιώνει την τραχιά εμφάνιση της επιδερμίδας. Αποκαθιστά το κολλαγόνο.
* Κολυμπάμε λοιπόν όσο το δυνατό περισσότερο το Καλοκαίρι και σκεφτόμαστε σοβαρά να συνεχίσουμε τα μπάνια μας και το Χειμώνα!!
Ποσιοθεραπεία:
Στα σύγχρονα κέντρα θαλασσοθεραπείας, εφαρμόζεται η μέθοδος της ποσιοθεραπείας η οποία συνίσταται στη χρήση του θαλασσινού νερού ως πόσιμο. Το νερό αυτό πρέπει να είναι καθαρό, δηλαδή το μείγμα πρέπει να έχει ληφθεί από την ανοιχτή θάλασσα μακριά από τις πολυπληθείς παραλίες των λουομένων. Το ιδανικό σημείο βρίσκεται σε απόσταση 50 έως 60 χιλ. από την ακτή, μακριά από τη γραμμή πλεύσης των πλοίων, και πρέπει να προέρχεται από ένα βάθος της τάξης των 15 μέτρων. Η ποσότητα που λαμβάνεται ημερησίως είναι ελάχιστη, όχι περισσότερο από μια κουταλιά της σούπας.
Παράγωγα της θάλασσας:
Oι διάφορες θεραπείες, κυρίως με τα προϊόντα της θάλασσας, φύκια, λάσπη κλπ βοηθούν στην αύξηση του μεταβολισμού των κυττάρων, με αποτέλεσμα να γίνονται περισσότερες καύσεις στον οργανισμό. Ταυτόχρονα επιτυγχάνεται απώλεια βάρους, καταπολέμηση της κυτταρίτιδας και την επιδερμική σύσφιγξη.
Φύκια: Όλα τα θρεπτικά στοιχεία του θαλασσινού νερού τα βρίσκουμε και στα φύκια, σε συγκεντρώσεις όμως 50.000 φορές μεγαλύτερες! Eίκοσι χιλιάδες ποικιλίες και είδη φυκιών από όλο τον κόσμο μετατρέπονται σε μορφή πούδρας και χρησιμοποιούνται σε προϊόντα περιποίησης. Aνάλογα με το χρώμα τους (υπάρχουν καφέ, κόκκινα, μπλε και πράσινα), έχουν και διαφορετικές ιδιότητες. Bοηθούν την αύξηση του μεταβολισμού, συμβάλλουν στη βαθιά απολέπιση του σώματος, καταπολεμούν την κυτταρίτιδα, ενυδατώνουν, θρέφουν και οξυγονώνουν τους ιστούς, επιτυγχάνοντας επιδερμική σύσφιγξη.
Λάσπη: Στην λασποθεραπεία αντί για νερό χρησιμοποιείται η λάσπη. H θαλάσσια λάσπη έχει πολύ έντονη μυοχαλαρωτική δράση και είναι πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία. Επίσης, λόγω της ιδιότητάς της να συγκρατεί πολλή θερμότητα, διαστέλλει τους πόρους της επιδερμίδας και αφήνει τα συστατικά της να διεισδύσουν σε βάθος. Λασπόλουτρα συνιστώνται σε παθήσεις νωτιαίου μυελού, νεφρίτιδες, αρθρίτιδες.
Υπάρχουν διαφόρων τύπου λάσπης: Λάσπη θειούχων πηγών, λάσπη λιμνών, ποταμών, λάσπη πάτου.
Σημαντική, ωστόσο, θεωρείται και η προέλευσή της. Λάσπη ιδανική για θεραπείες υπάρχει στην Καβάλα, στο Κιλκίς, στη Φλώρινα, στα Μέθανα, στη Σάμο, στη Σαντορίνη, στο Λαγκαδά. H λάσπη από τη Nεκρά Θάλασσα θεωρείται η καλύτερη, καθώς όλα τα ευεργετικά της στοιχεία βρίσκονται σε πολύ υψηλότερες συγκεντρώσεις (μέχρι και 150 φορές) συγκριτικά με άλλες θάλασσες.
Προσοχή:
H θαλασσοθεραπεία αντενδείκνυται σε όσους πάσχουν από υπερθυρεοειδισμό ή σοβαρά καρδιακά και αναπνευστικά νοσήματα (π.χ. στεφανιαία νόσο) τα οποία δεν είναι σταθεροποιημένα με φαρμακευτική αγωγή. H χρήση των ζεστών θεραπειών πρέπει επίσης να αποφεύγεται στις περιπτώσεις προβλημάτων του κυκλοφορικού των κάτω άκρων (φλεβίτιδα, ευρυαγγείες, κιρσοί κλπ.). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, και εφόσον αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα υγείας, καλό είναι να συμβουλευτούμε το γιατρό μας. Αν αντί για τη θάλασσα επισκεπτόμαστε κάποιο κέντρο θαλασσοθεραπείας πρέπει να γνωρίζουμε οτι εκεί υπάρχει γιατρός, ο οποίος, βασισμένος στο ιατρικό ιστορικό μας, μας υποδεικνύει τις κατάλληλες θεραπείες.
Ιστορία της θαλασσοθεραπείας:
Ο Ιπποκράτης ιδρύει στην ιδιαίτερή του πατρίδα την Κω τον 4ο αιώνα π.X. το σημαντικότερο από τα 300 συνολικά Ασκληπιεία της αρχαίας Ελλάδας, σε ένα εντυπωσιακό τοπίο γεμάτο κυπαρίσσια και πεύκα, όλα δίπλα στη θάλασσα γεμάτα πηγές, δεξαμενές και λουτρά θαλασσινού νερού. Οι θεραπευτικές ιδιότητες του θαλασσινού νερού ήταν γνωστές ήδη από την εποχή του θεμελιωτή της ιατρικής επιστήμης και πατέρα της υδροθεραπείας. Τα ιστορικά συγγράμματα αναφέρουν τη θαλασσοθεραπεία ως μέθοδο αντιμετώπισης ασθενειών, από την εποχή του Ηροδότου και του Ευριπίδη. Το πρώτο κέντρο θαλασσοθεραπείας άνοιξε το 1899 στη Γαλλία. Ο Γάλλος επιστήμονας ο Ρενέ Κουίντον, ανακάλυψε επιστημονικές βάσεις στην αρχαία θεραπεία της θαλασσοθεραπείας. Απέδειξε επιστημονικά ότι το θαλασσινό νερό έχει την ίδια σύσταση µε το πλάσμα του αίματος. Λίγο αργότερα δημιουργήθηκαν τα πρώτα κέντρα θεραπευτικής αγωγής με βάση το θαλασσινό νερό.
Επιμέλεια – επεξεργασία: Α. Βίνος
