Η διάρκεια μιας στιγμής

Είναι για δευτερόλεπτα αυτά τα ροζ σβησίματα τ’ ουρανού. Ό, τι προλάβεις… Αν προλάβεις… Κάθε δευτερόλεπτο και διαφορετική εικόνα. Παρατηρείς το χρώμα, το τυπώνεις. Για μια στιγμή  μόνο, στρέφεις το βλέμμα σου αλλού. Κι όταν αυτό επιστρέφει για να βεβαιωθεί ότι η εικόνα είναι εκεί που την άφησε, ξαφνιάζεται. Η εικόνα έχει αλλάξει. Και θα συνεχίσει να αλλάζει ξανά και ξανά. Όπως αλλάζουν οι αριθμοί στο ψηφιακό σου ρολόι. Όπως αλλάζει η ημερομηνία στο ημερολόγιό σου. Όπως αλλάζει το νούμερο των κεριών που σβήνεις κάθε φορά στα γενέθλιά σου. Και δεν σου παίρνουν και την άδεια για ν’ αλλάξουν. Πολλές φορές το κάνουν ερήμην σου. Έχε το νου σου στο χρόνο. Είναι καλός δρομέας, αλλά μην τον αφήνεις να σε προσπερνάει. Πάτα στα πόδια σου και τρέξε να τον φτάσεις. Σε περίπτωση που τον χάσεις, ακούει στον όνομα «ΖΩΗ»!

Κείμενο: Έλενα Λεοντή