* “Η μουσική εξημερώνει τα ήθη, όπως κάθε μορφή τέχνης. Μπορεί να γοητεύσει ακόμα και τα θηρία της φύσης. Η σχέση με τη μουσική είναι η σχέση που μπορεί να έχει κανείς – θα μου επιτρέψετε τον όρο, με την υπόθεση θεϊκό. Δηλαδή, αν θέλεις σου αποκαλύπτεται, αν δεν επιθυμείς τότε δεν σου αποκαλύπτεται, η ζωή έχει άλλο δρόμο για σένα.”
Αυτές και πολλές ακόμα σκέψεις του μοιράστηκε μαζί μας τηλεφωνικά ο δημιουργός και ερμηνευτής Δημήτρης Ζερβουδάκης … αφού μετά από αρκετές δυσκολίες, εν τέλει, η τεχνολογία μας το επέτρεψε..
Ποια είναι η σχέση σας με την τεχνολογία;
Προσπαθώ και την ασκώ για να μπορώ να λειτουργήσω επαγγελματικά, σαν ενημέρωση. Έχω μια σχέση με την τεχνολογία. Από εκεί και πέρα, όσον αφορά τη μουσική δεν έχω τόσο καλή γνώση, δουλεύω με τον κλασσικό -παραδοσιακό τρόπο και από κει και πέρα υπάρχει μια συνεργασία με φίλους μουσικούς που κατέχουν τον τρόπο, έχουν τη γνώση της τεχνολογίας. Θα έλεγα ότι υπάρχει μια ζωντανή σχέση με την τεχνολογία και μένα..
Η μουσική σας – ο λαϊκός ήχος – μπορούν να έχουν θέση στην σημερινή μουσική πραγματικότητα; Και αν ναι, για ποιο λόγο την έχουμε ανάγκη;
Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη σήμερα τη λαϊκή μουσική για τον ίδιο λόγο που την είχαμε πάντα: είναι ένα κομμάτι από το DNA μας. Δε νομίζω ότι υπάρχει άλλη εξήγηση πιο σαφής από αυτή. Είμαστε παλιές ψυχές, παλιές μνήμες, έχουμε δηλαδή ιστορία από πίσω μας οπότε δικαιολογείται να έχουμε κάτι μέσα μας που να μας παρακινεί, να μας έλκει προς τα εκεί.
Οι Έλληνες έχουμε βαθιές ρίζες στην παραδοσιακή και τη βυζαντινή μουσική. Πιστεύετε ότι τις έχουμε αξιοποιήσει ή ότι τις αξιοποιούμε όσο πρέπει;
Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ καλή δουλειά στα μουσικά γυμνάσια και τα λύκεια, τα οποία μάλιστα, δυστυχώς, απειλούνται να κλείσουν κιόλας. Ακούω ότι υπάρχουν στη μάχιμη μουσική πολλές προσπάθειες σε Ωδεία, υπάρχει ζήτηση για την παραδοσιακή και τη βυζαντινή μουσική. Ακούω γενικώς καλή κίνηση, όσον αφορά αυτό το κομμάτι της μουσικής μας παράδοσης. Από την άλλη, βέβαια, δεν είναι και κακό να εξελισσόμαστε και μοιραία κάποιες ρίζες να χάνονται, ανάλογα πως το επιβάλλουν οι ψυχικές μας ανάγκες και η εποχή…
Για εσάς η μουσική ήτανε το όνειρο;
Ναι, κάποια στιγμή έγινε το όνειρο! Βέβαια αρκετά νωρίς. Από πιτσιρικάς από τα γυμνασιακά χρόνια πήρα μια κιθάρα στο χέρι και είπα πάμε να δούμε τι κάνουμε με αυτό τώρα. Λειτούργησα πολλά χρόνια στη μουσική ως ερασιτέχνης και κάποια στιγμή αποφάσισα πως εγώ αυτό θέλω να κάνω.
Ήσασταν στο οικονομικό της Νομικής! Με ποιο τρόπο αυτό πιστεύετε ότι επηρέασε το δρόμο σας προς τη μουσική;
Σαφώς και με επηρέασε για να βρω πιο γρήγορα το δρόμο προς τη μουσική. Ένιωσα τέτοια απώθηση προς τα μαθήματα όπως λογιστική και οικονομετρία που είπα εγώ δεν υπάρχει περίπτωση, γεια σας..
Ποιο κομμάτι της δουλειά σας γοητεύει περισσότερο; Η σύνθεση, ο στίχος ή οι ζωντανές εμφανίσεις;
Όλα τα κομμάτια με γοητεύουν και ειδικά όταν αρχίζει αυτή η περιπέτεια και κοινωνικοποιείται και ανεβαίνουν στο καράβι και άλλοι άνθρωποι τότε είναι μαγικά. Υπάρχουν στιγμές πραγματικά για τις οποίες καμαρώνω μέσα στα χρόνια για την κοινωνία που έχω βιώσει μέσα από τη μουσική. Υπάρχουν και άλλες για τις οποίες ντρέπομαι (αλλά δε θα μιλάμε τώρα για αυτές). Θα μιλήσουμε για τις ωραίες ανθρώπινες στιγμές δημιουργίας, όταν δημιουργεί ολόκληρη η ομάδα κάτι όμορφο. Όλοι κοιτάζονται στα μάτια και λέμε το έχουμε; το σώσαμε; Πω! πω! Τι ωραίο ήταν αυτό που έγινε! Όλοι είναι σε ένα κλίμα ευφορίας τρελό, γιατί όλοι ήταν συντονισμένοι πάνω σε αυτό που μόλις έγινε. Υπάρχει η ομάδα και όλοι ανακαλύπτουν το ίδιο πράγμα την ίδια στιγμή. Αυτή η χαρά είναι κάτι απερίγραπτο και μάλιστα σε μια εποχή όπου η συνεννόηση των ανθρώπων γενικά είναι πολύ δύσκολη…
Πως βιώνεται το ερμηνευτικό κομμάτι, τις ζωντανές εμφανίσεις;
Μέσα στα χρόνια αισθάνομαι απλά αφηγητής! Μια ιστορία ξεδιπλώνουμε μεταξύ μας, μέσα από τα τραγούδια, και παίζω το ρόλο του αφηγητή.
Επιλέγετε όμως να εμφανίζεστε σπάνια.
Εμφανίζομαι όσο μου επιτρέπει η ιδιοσυγκρασία μου και κατά δεύτερον ο χώρος στον οποίο κινούμαι επαγγελματικά. Πραγματικά, νιώθω ότι εμφανίζομαι όσο χρειάζομαι, όσο πρέπει.
Να μιλήσουμε για τα παιχνίδια της ζωής…
Αυτό που υπάρχει στην καρδιά αυτής της δουλειάς και ο τρόπος με τον οποίο αυτή έγινε, λέει ουσιαστικά είναι ότι δεν μπορείς να αναθέσεις το όνειρό σου να το ζήσει κάποιος άλλος. Αυτό είναι το πνεύμα συνολικά αυτής της δουλειάς που κυκλοφόρησε. Είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή ακόμα μια φορά, γεγονός που κάνει τα πράγματα ακόμα καλύτερα, ο κόσμος ανταποκρίθηκε στον τρόπο με τον οποίο τη διακινήσαμε, δηλαδή, δε τη δώσαμε στο εμπορικό κύκλωμα, στα μαγαζιά – με εξαίρεση ένα παλιό δισκάδικο στη Θεσσαλονίκη για λόγους τιμής το οποίο παραμένει ανοιχτό κόντρα στην εποχή. Καμαρώνω για αυτή τη δουλειά τη χρωστούσα και στον εαυτό μου, το αισθάνομαι σα μια λύτρωση. Πολλές φορές ξεκινάς να γράφεις κάτι και δεν μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων τι τύχη μπορεί να έχει το τραγούδι. Εσύ το συνδέεις με μια συγκεκριμένη δική σου στιγμή και είναι υπέροχο όταν δεν ξέρεις πόσο διαφορετικά συναισθήματα και μνήμες μπορεί να ξυπνήσει σε κάποιον άλλο, κι όμως γίνεται ένα μοίρασμα. Είναι μαγικό να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο να τραγουδά μαζί σου, να τραγουδάει τα λόγια σου, είναι ένα τεράστιο δώρο… είναι μαγικό!
Μόλις είπατε τη μαγική λέξη του inGolden. Μαγεία! Για εσάς, εκτός από τη μουσική, στη ζωή τι είναι μαγικό;
Ότι είμαστε άνθρωποι και μας έχει δοθεί αυτό το πολυτιμότατο δώρο που λέγεται ζωή!
Ζωής παιχνίδια Πρόκειται για μια πολύ όμορφα περιποιημένη και φιλοτεχνημένη, πολυτελή έκδοση ενός βιβλίου και διπλού CD,που περιέχει είκοσι επτά καινούρια πονήματα, όλα με την υπογραφή του δημιουργού σε στίχους και σε μουσική. Είναι το όμορφο, περιπετειώδες παιχνίδι της επικοινωνίας με τον εσώτερό του εαυτό του δημιουργού! Αφορμή στάθηκε ένα τετράδιο που στις αρχές του ’80, ο φοιτητής τότε Δημήτρης Ζερβουδάκης, χρησιμοποιούσε σαν ημερολόγιο, γράφοντας σε τακτά χρονικά διαστήματα από σκόρπιες σκέψεις μέχρι ποιήματα. Το υλικό γλίτωσε από διάφορες μετακομίσεις, αλλά παρέμενε κάπου καταχωνιασμένο μέχρι που έπεσε στα χέρια της κόρης του, η οποία άρχισε να το ξεφυλλίζει… Η έκδοση περιλαμβάνει 56σέλιδο ένθετο με τους στίχους, φιλοτεχνημένο με εικαστικές πρωτότυπες δημιουργίες του Γιάννη Γραΐδη. Η μουσική & οι στίχοι ανήκουν στον Δημήτρη Ζερβουδάκη και η ενορχήστρωση στους Θάνο Κολοκυθά, Δημήτρη Οικονομίδη και Παναγιώτη Κουτσούρα. Στο δίσκο επίσης συμμετέχουν η Σοφία Γεωργαντζή, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Χαρης Κατσιμίχας. Ο δίσκος δεν διατίθεται στο εμπόριο, αλλά μπορούμε να τον προμηθευτούμε κατόπιν παραγγελίας, στέλνοντας email στο dimzervoudakis@gmail.com ή από τα μαγαζιά στα όποια εμφανίζεται ο Δημιουργός. Οι αποστολές γίνονται ακόμα σε Κύπρο, Ευρώπη, Καναδά και Αυστραλία.
*Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης από το Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014 για 4 μόνο Σάββατα εμφανίζεται στο Σταυρό του Νότου στην Κεντρική Σκηνή.
Μουσικοί: Θανάσης Αρχανιώτης (Τύμπανα), Θάνος Κολοκυθάς (Μπάσο), Νίκος Παπαδόπουλος (Κιθάρες), Δημήτρης Οικονομίδης (Πιάνο) , Παναγιώτης Κουτσουράς (Μπουζούκι), Στέργιος Γαργάλας (Bιολί), Μάκης Δρακόπουλος (ηχοληψία)
Χορηγός Επικοινωνίας:
