Η Θάσος, γνωστή ως το «Σμαραγδένιο νησί» λόγω της πλούσιας βλάστησης και των καταπράσινων δασών της, είναι το βορειότερο νησί του Αιγίου με πληθυσμό περίπου 15.000 κατοίκους, γραφικές δαντελωτές ακρογιαλιές, πεύκα και πλατάνια να κρέμονται σχεδόν πάνω από τη θάλασσα, βράχια από κατάλευκο μάρμαρο, αλλά και ψηλά βουνά όπως είναι το Υψάριο ή Ψαριό με ύψος 1200 μέτρα.
Αμμουδιές και παραδοσιακά χωριά με εκπληκτικά βουνά. Η Θάσος είναι ιδανικό νησί για όσους αναζητούν τη γαλήνη και το όμορφο φυσικό περιβάλλον, όμως διαθέτει και πιο ζωντανά μέρη, πιο τουριστικές παραλίες και αρκετά έντονη νυχτερινή ζωή.
Χωριά:
Άγιος Γεώργιος, Αλυκή, Αστρίς (ή Αστρίδα), Θεολόγος, Καλλιράχη, Κάστρο, Καζαβίτι, Κοίνυρα, Λιμενάρια, Λιμένας (ή Θάσος), Μαριές, Παχύς, Παναγία, Παράδεισος, Πευκάρι, Ποταμιά, Ποτός, Πρίνος, Ραχώνι, Σκάλα, Καλλιράχης, Σκάλα Μαριών Σκάλα Παναγίας, Σκάλα Ποταμιάς, Σκάλα Πρίνου (ή Δασύλλιο), Σκάλα Ραχωνίου, Σκάλα Σωτήρα, Σωτήρας, Τρυπητή.
Λιμένας:
Η μικρή πόλη Λιμένας, που επίσης ονομάζεται Θάσος, είναι η πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι του νησιού. Είναι το διοικητικό και εμπορικό κέντρο του νησιού, με πληθώρα ξενοδοχείων, εστιατορίων, καταστημάτων, τραπεζών, μπαρ, ταβερνών, κλαμπ και συγκεντρώνει την πλειοψηφία του πληθυσμού. Έχει επίσης αστυνομικό τμήμα, ταχυδρομείο και σταθμό λεωφορείων.
Ο Λιμένας χωρίζεται στην παλιά και νέα πόλη. Η παλιά πόλη είναι το πιο όμορφο κομμάτι και παρουσιάζει αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς διαθέτει πολύ αξιόλογο μουσείο και πολλά ερείπια διάσπαρτα στην περιοχή. Το παλιό λιμάνι είναι πολύ γραφικό καθώς ήταν η αρχαία αγορά. Μπορούμε να θαυμάσουμε παλιές εκκλησίες σαν αυτή που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο, όπως και τη μονή Βατοπεδίου που βρίσκεται στη μέση του λιμανιού και είναι το σύμβολο του Λιμένα. Εκτός από τα αρχαία ερείπια, όπως τα αρχαία τείχη, η ακρόπολη, το θέατρο, ο ναός του Απόλλωνα και λοιπά, η πόλη διαθέτει και άλλα μνημεία που μαρτυρούν το ένδοξο παρελθόν του νησιού, όταν πλούτιζε από την εκμετάλλευση του λατομείου μαρμάρου. Όμορφες παραλίες υπάρχουν σε κοντινή απόσταση.
Λιμενάρια:
Τα Λιμενάρια είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Θάσου απέχει από το Λιμένα 38 χλμ. και έχει γίνει, μαζί με τον οικισμό Καλύβια, το δεύτερο πιο ανεπτυγμένο τουριστικά μέρος. Ο πληθυσμός της πόλης συγκρίνεται με αυτόν της πρωτεύουσας του νησιού, Λιμένα. Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ήταν εργάτες από το χωριό Κάστρο. Ο αριθμός τους αυξήθηκε με την άφιξη προσφύγων από την Μικρά Ασία. Μπορούμε να θαυμάσουμε μερικά εντυπωσιακά και όμορφα σπίτια που έχτισαν Τούρκοι στις αρχές του 1900, όπως και μερικά νεοκλασικά κτίρια.
Διαθέτει πολλές επιλογές για φαγητό, βραδινή έξοδο και διαμονή, ενώ αποτελεί εξαιρετική βάση για εξορμήσεις στα γύρω χωριουδάκια. Υπάρχουν επίσης ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και κλαμπ. Η αμμουδερή παραλία Τρυπητή δεν απέχει πολύ από την πόλη.
Κάστρο:
Το Κάστρο είναι ο παλιότερος οικισμός του νησιού σε απόσταση 12 χλμ. από τα Λιμενάρια. Βρίσκεται σε υψόμετρο 500μ και δεν διακρίνεται από τα πεδινά. Το όνομά του το πήρε από τα ερείπια του κάστρου που υπάρχει, το τείχος του οποίου κατασκευάστηκε το 1403. Από το 1905 το χωριό άρχισε να ερημώνει όταν οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν στα παράκτια χωριά. Τα τελευταία χρόνια τα σπίτια επισκευάζονται από τους ιδιοκτήτες τους και χρησιμοποιούνται ως εξοχικά. Είναι κυρίως ένα «κοιμώμενο» χωριό στη διάρκεια του χρόνου, ειδικά το χειμώνα, όμως εξαιρετικά όμορφο, με μια άγρια ομορφιά πάνω στο βουνό και σε πλήρη αρμονία με την ορεινή φύση και με μια καταπληκτική θέα στα φαράγγια και τις χαράδρες που το περιβάλλουν. Το Κάστρο χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό μνημείο με υπουργική απόφαση του 1880. Ο δρόμος προς τα εκεί είναι χωμάτινος και προτείνεται να πάμε με κάποιο τετρακίνητο ή άλλο ψηλό όχημα.
Στο χωριό υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου η οποία χτίστηκε το 1804, σε 40 μέρες, με σχετική άδεια του Σουλτάνου. Για την κατασκευή της βοήθησε όλο το χωριό και χρησιμοποιήθηκαν πέτρες από το τείχος του Κάστρου. Η εκκλησία λειτουργεί το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα και γιορτάζει στις 18 Ιανουαρίου όπου γίνεται πανηγύρι. Τα γλέντια αυτά είναι ιδιαίτερα, καθώς οι πιστοί περιφέρονται όλη την νύχτα από σπίτι σε σπίτι και κάθε ιδιοκτήτης έχει υποχρέωση να φιλοξενήσει τους επισκέπτες να τους κεράσει και να γλεντήσει μαζί τους και τα γλέντια αυτά κρατούν μέχρι το πρωί για αρκετές μέρες.
Καλύβια
Σε απόσταση 2 χλμ από τα Λιμενάρια αναπτύχθηκε το χωριό Καλύβια από κατοίκους του Κάστρου και πρόσφυγες. Το όνομα του χωριού “Καλύβια” δόθηκε λόγω των καλυβών που ήταν κατασκευασμένες την εποχή της μετεγκατάστασης των κατοίκων. Το χωριό γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη κατά την περίοδο των μεταλλείων.
Παναγία
Είναι ένα γραφικό ορεινό χωριό σε υψόμετρο 300μ. και απέχει από το Λιμένα 8χλμ. Έγινε πρωτεύουσα του νησιού μετά την επανάσταση του 1821 και πήρε το όνομα της από το όνομα της εκκλησίας της. Οργανώθηκε τα τελευταία 300 χρόνια όταν οι κάτοικοι του Λιμένα αναγκάστηκαν λόγω της πειρατείας να εγκαταλείψουν τα παράλια και να κρυφτούν στα ορεινά. Παλαιότερα είχε δικό της νόμισμα, τις μπακίρες, τις οποίες μπορούμε να δούμε στην εκκλησία του χωριού.
Η Παναγία Θάσου είναι πυκνοκατοικημένη με στενούς λιθόστρωτους δρόμους. Χαρακτηριστική είναι η αρχιτεκτονική των σπιτιών με σχιστόλιθους στη στέγη, μικρά ξύλινα μπαλκόνια, σκεπαστούς εξώστες και ξύλινη επένδυση. Το χωριό διασχίζεται από κανάλια με τρεχούμενο νερό. Περπατώντας το θα συναντήσουμε πολλές βρύσες και πλατάνια! Δέχεται μεγάλα ύψη βροχής κατά τους χειμερινούς μήνες, γεγονός που αποτυπώνεται και στο φυσικό περιβάλλον, που είναι κατάφυτο από κάθε είδους βλάστηση.
Ξεχωρίζει για την απλότητα της ζωής των κατοίκων της, οι οποίοι είναι και ιδιαίτερα θρησκευόμενοι. Για το λόγο αυτό, υπάρχουν, εκτός από την εκκλησία της Παναγίας, άλλα 11 εξωκλήσια. Η εκκλησία της Παναγίας γιορτάζει στις 15 Αυγούστου και μαζί της όλο το χωριό. Οι γυναίκες του χωριού, διατηρώντας τις παραδόσεις, στον αυλόγυρο της εκκλησίας, ετοιμάζουν το κουρμπάνι, κρέας με σιτάρι, ρύζι ή πατάτες και το μοιράζουν μετά τη Θεία λειτουργία.
Σε ένα τέταρτο της ώρας ποδαρόδρομο από την πλατεία του χωριού μπορούμε να βρεθούμε στη «Δρακότρυπα». Είναι μια σπηλιά με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, που όμως δεν έχει εξερευνηθεί σε όλη της την έκταση ακόμη.
Καλλιράχη:
Ανάμεσα σε ελαιώνες στην πλαγιά του λόφου, η Καληράχη υποδέχεται τους επισκέπτες που έχουν όρεξη για περπάτημα και εξερευνήσεις, άλλωστε το αυτοκίνητο μετά βίας χωρά στα σοκάκια! Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, την αλιεία και τον τουρισμό. Ο τόπος έχει μακρά παράδοση στην ναυτοσύνη, αφού επί σειρά ετών, τροφοδότησε την Ελληνική ναυτιλία με άξιους ναυτικούς. Τα καλοκαίρια το χωριό ερήμωνε από τους άνδρες του, καθώς έφευγαν για να δουλέψουν στα καΐκια (γρι-γρι) της περιοχής στην πόλη της Καβάλας απέναντι, για να εξοικονομήσουν τα προς το ζην.
Αξίζει μία επίσκεψη στο λαογραφικό και ναυτικό μουσείο του χωριού, που στεγάζεται σε αναπαλαιωμένο από το 1800 κτήριο στο κέντρο του χωριού.
Σκάλα Καλλιράχης
Με θέα των βουνών της Καβάλας και του Αγίου Όρους! Ένας φανταστικός ψαρότοπος για τους λάτρεις του είδους και ιδανικό σημείο για τους επισκέπτες που προτιμούν την ησυχία από το θόρυβο που έχουν άλλα παραθεριστικά θέρετρα.
Αρχικά οι ψαράδες έκτισαν μικρές καλύβες κυριολεκτικά πάνω στο κύμα προκειμένου να προστατέψουν τις βάρκες τους και τα σύνεργα του ψαρέματος από την κακοκαιρία. Αργότερα οι καλύβες αυτές επεκτάθηκαν και μετατράπηκαν σε μόνιμες κατοικίες. Έτσι δημιουργήθηκε ο παραθαλάσσιος αυτός γραφικός οικισμός που επεκτάθηκε παράλληλα με την θάλασσα και κατά μήκος του κεντρικού δρόμου προς Λιμενάρια και σιγά-σιγά άρχισε να γνωρίζει τουριστική ανάπτυξη.
Η Σκάλα Καλλιράχης διαθέτει μεγάλο λιμάνι με μικρά σκάφη και αλιευτικά. Μπροστά της εκτείνεται η ομώνυμη παραλία του χωριού ενώ κοντά θα βρούμε τις παραλίες Κλύσμα, Πλάκα και Λαγκάδα. Εδώ εδρεύουν ο ελαιουργικός συνεταιρισμός Καλλιράχης, που παράγει εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και βιοτεχνίες παραγωγής γλυκών κουταλιού.
Πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων γίνονται στο λιμανάκι του οικισμού κατά τους θερινούς μήνες από αρχές Ιουλίου μέχρι τέλος Αυγούστου, με αποκορύφωμα την γιορτή της σαρδέλας στις 14, 15 και 16 Αυγούστου.
Σκάλα Πρίνου:
Η Σκάλα Πρίνου είναι το δεύτερο λιμάνι, μετά από αυτό της πρωτεύουσας του νησιού του Λιμένα, που ενώνει τη Θάσο με πλοίο με την πόλη της Καβάλας στην απέναντι στεριά.
Περπατώντας πάντα κατά μήκος ενός ιδιαίτερα καλαίσθητου πεζόδρομου, παράλληλα με τον ασφαλτοστρωμένο κεντρικό δρόμο, φτάνουμε στο δασύλλιο του Πρίνου. Πρόκειται για ένα μικρό καταπράσινο δάσος στην άκρη του όρμου. Το δασάκι είναι οργανωμένο με χώρους ειδικά διαμορφωμένους για αναψυχή – με μπάρμπεκιου και παιδική χαρά – αλλά και για κολύμπι. Η άμμος είναι λεπτή και η θάλασσα σε κανονικό όχι απότομο βάθος ιδανική για μικρά παιδιά.
Στην περιοχή υπάρχει μεγάλος αριθμός καταλυμάτων κάθε είδους, πολυτελή νεόδμητα ξενοδοχεία αλλά και ενοικιαζόμενα δωμάτια καθώς και γραφικά ταβερνάκια, εστιατόρια, καφέ, μπαρ για κάθε γούστο και διάθεση. Το λιμάνι χρωματιστό και πολύβουο κατά τους θερινούς μήνες ησυχάζει στο τέλος του Σεπτέμβρη και τότε ενδείκνυται για όσους επιθυμούν πιο ήρεμες αποδράσεις.
Στην περιοχή εκτός από των διαφόρων ειδών καταλύματα βρίσκεται ένα από τα πιο γραφικά και οργανωμένα κάμπινγκ της Θάσου, Ένας σημαντικός αριθμός εκδηλώσεων όπως καλοκαιρινά πάρτι δίπλα στη θάλασσα και υπαίθριες συναυλίες γίνονται εδώ κάθε καλοκαίρι.
Πρίνος:
Ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Θάσου, το χωριό του Πρίνου βρίσκεται σε απόσταση μόλις τεσσάρων χιλιομέτρων από το λιμάνι της Σκάλας Πρίνου.
Πόλος έλξης για τους επισκέπτες αλλά και για τους ντόπιους αποτελεί η υπαίθρια λαϊκή αγορά – παζάρι που λειτουργεί σε μια μεγάλη έκταση σε κεντρικό σημείο του χωριού κάθε Δευτέρα, χειμώνα-καλοκαίρι. Μπορούμε να προμηθευτούμε φρέσκα φρούτα και λαχανικά αλλά και όλα τα είδη ένδυσης και υπόδησης σε εξαιρετικές τιμές, αλλά και να απολαύσει μια μοναδική ατμόσφαιρα πανηγυριού και λαϊκού γλεντιού.
Την οικονομική του ανάπτυξη ο τόπος την οφείλει στους πυκνούς ελαιώνες που περιβάλλουν το χωριό, δίνοντάς του τα πρωτεία στην παραγωγή λαδιού σε ολόκληρο το νησί. Από τα τοπικά προϊόντα ο επισκέπτης αξίζει να δοκιμάσουμε τις εξαιρετικής ποιότητας θρούμπες ελιές Θάσου, σε όλες τους τις ποικιλίες μαύρες και πράσινες, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο χαμηλής οξύτητας από τον τοπικό ελαιουργικό συνεταιρισμό, καθώς και το ντόπιο μέλι και τα παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού.
Στο χωριό λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη με πολλούς τίτλους βιβλίων καθώς και τμήματα ζωγραφικής, σκακιού παραδοσιακών και μοντέρνων χορών. Ο Πρίνος είναι ακόμη γνωστός για το οργανωμένο Κέντρο Υγείας του.
Σωτήρας:
Στους πρόποδες του όρους Υψάριου σε υψόμετρο 350 μέτρα και σε απόσταση 3,5 χιλιομέτρων από την θάλασσα συναντούμε το γραφικό ορεινό οικισμό του Σωτήρα. Έχει παραδοσιακά σπίτια με στενά πλακόστρωτα δρομάκια χωρίς πρόσβαση σε αυτοκίνητα.
Το χωριό φημίζεται για τον καθαρό του αέρα. Λόγω του υψομέτρου του προτιμήθηκε από πολλούς για τις θεραπευτικές του ιδιότητες σε όσους αντιμετώπιζαν αναπνευστικά ή άλλα προβλήματα αλλά και λόγω του πυκνού καταπράσινου δάσους που το περιβάλλει και το δροσερό νερό των πηγών που καταλήγουν σ΄αυτό. Διατηρητέο μνημείο του οικισμού αποτελεί η μεγάλη πετρόκτιστη βρύση που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού και περιβάλλεται από επιβλητικά αιωνόβια πλατάνια.
Ο Σωτήρας συστήνεται σε όσους επιθυμούν να απολαύσουν ήρεμες εναλλακτικές διακοπές δίπλα στην φύση. Στην περιοχή λειτουργεί μια οργανωμένη τουριστική μονάδα και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Σκάλα Σωτήρος
Ο γραφικός οικισμός της Σκάλας Σωτήρος απλώνεται κατά μήκος μιας γραφικής και ήσυχης παραλίας. Απέχει από τον Λιμένα 20χλ . Το γραφικό λιμανάκι του οικισμού, προσφέρει φιλοξενία σε εκατοντάδες πλεούμενα αλλά και ευκαιρία για ψάρεμα. Η περιοχή κυριαρχείται από τα ελαιόδεντρα. Υπάρχει πλήθος καταλυμάτων για όλα τα γούστα, κατά μήκος της πανέμορφης παραλίας πολλά μπαρ και εστιατόρια καθώς και γραφικές ταβέρνες.
Στις 6 Αυγούστου το χωριό γιορτάζει και στην εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που κτίστηκε το 1890, συγκεντρώνεται κόσμος από ολόκληρο το νησί αφού σ΄αυτή την εκκλησία οφείλει το χωριό την ονομασία του.
Μικρό και Μεγάλο Καζαβίτι:
Ίσως τα πιο γραφικά χωριουδάκια του νησιού, χτισμένα στην πλαγιά ενός λόφου, με παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, κλασική πλατεία «ορεινού» χωριού και γοητευτικά οικήματα και.. απόλυτη ησυχία! Πήραν το όνομά τους από τις λατινικές λέξεις casa = σπίτι, οίκος και vitus = οίνος, κρασί. Ο τόπος λοιπόν είναι το σπίτι του κρασιού.
Απέχουν 4χλμ από τον Πρίνο και 20 χλμ από τον Λιμένα. Χωρίζονται σε Μικρό και Μεγάλο Καζαβίτι, τα οποία απέχουν μεταξύ τους 500μ. Είναι γνωστά επίσης και με το όνομα Μικρός και Μεγάλος Πρίνος αντίστοιχα. Κεραμικά και πύργοι που βρέθηκαν στην περιοχή μαρτυρούν την εγκατάσταση κατοίκων από το 400πΧ.
Η περιοχή φημίζεται για το καλό κρέας, τα αμπέλια και το κρασί. Θα βρούμε παραδοσιακές ταβέρνες και καφενεία. Το χωριό διασχίζεται από πολλά κανάλια. Εδώ βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα. Πρόκειται για ένα γυναικείο μοναστήρι που πανηγυρίζει στις 27 Ιουλίου.
Παραλίες: Σκάλα Πρίνου, Σκάλα Σωτήρος
Αλυκή:
Στην ανατολική πλευρά του νησιού υπάρχει μια μικρή βραχώδης έκταση, ο οικισμός/χερσόνησος της Αλυκής. Στις δυο πλευρές αυτού του ισθμού σχηματίζονται δυο φυσικοί ορμίσκοι με καταγάλανα νερά. Στην Αλυκή, που οι κάτοικοι ονομάζουν «πισίνα του νησιού», αξίζει να παρατηρήσουμε το βυθό όπου διακρίνεται ένα βυθισμένο λατομείο με λαξευτές πέτρες, από την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το όνομά της το πήρε από το άλς – θάλασσα, ενώ κατ’ άλλους από το αλκή – σωματική δύναμη, ευρωστία. Οι Αλυκές είναι γνωστές και για την φυσική συλλογή και αποξήρανση του θαλασσινού νερού και μετατροπής του σε αλάτι.
Θα βρούμε πολλά καταλύματα, παραδοσιακές ταβέρνες και όμορφες παραλίες.
Οι επισκέπτες συρρέουν σε αυτό το φυσικό τοπίο σπάνιας ομορφιάς που δεν υπάρχει όμοιό του πουθενά αλλού στον κόσμο. Τα κρυστάλλινα καθαρά νερά και το γαλήνιο περιβάλλον είναι οι λόγοι που η Αλυκή θεωρείται από πολλούς η πιο γραφική παραλία της Θάσου.
Αστρίς:
Πρόκειται για ένα αγροτικό οικισμό με πέτρινα σπίτια που δημιουργήθηκε από τους κατοίκους του Θεολόγου για τις γεωργικές εργασίες τους. Πήρε το όνομα του από τις υπέροχες ξαστεριές κατά τη διάρκεια της νύχτας. Απέχει 45 χιλιόμετρα από τον Λιμένα και 7 χιλιόμετρα από τον Ποτό.
Στην είσοδο του οικισμού βρίσκεται η μικρή γραφική παραλία η Ψιλή Άμμος: Κατάλευκη ψιλή αμμουδιά στον μικρό αυτό κολπίσκο με καταγάλανη θάλασσα να τον πλαισιώνει και ένας μικρός λόφος με ελαιόδεντρα και μια σειρά από πεύκα που συμβιώνουν αρμονικά με τις αγριελιές, ολοκληρώνουν το κάδρο της φύσης. Οργανωμένη παραλία με ξαπλώστρες και ομπρέλες καθώς και καφέ και εστιατόρια που λειτουργούν όλη την ημέρα κατά την τουριστική περίοδο. Για αυτούς που αποζητούν περισσότερη περιπέτεια και απομόνωση, κοντά στην παραλία της Αστρίδας και μέσα από έναν δρόμο δύσβατο βρίσκεται η Γκιόλα. Πρόκειται για την ομορφότερη φυσική πισίνα ανάμεσα στους απόκρημνους βράχους της παραλίας!
Θα βρούμε πλήθος αρχαίων ερειπίων που δίνουν στο μέρος μεγάλο ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Στην περιοχή της Αστρίδας, τα τελευταία χρόνια υποθαλάσσιες ανασκαφές έδειξαν την ύπαρξη μιας αρχαίας πόλης, που από πολλούς εικάζεται ότι είναι η χαμένη πόλη της αρχαίας Ατλαντίδας.
Το νησί «Αστριώτικο» απέναντι από τον όρμο Καλάμι θεωρείται από τον αρχαίο ιστορικό Ηρώδοτο ως το νησί των Σειρήνων, όπου αυτά τα μυθικά πλάσματα της ιστορίας μάγευαν, σύμφωνα με τον Όμηρο, με το τραγούδι τους, τους ταξιδιώτες. Ο μύθος αναφέρεις πως ίσως εδώ να είναι το σημείο που πέρασε ο Οδυσσέας κατά την επιστροφή του από την Τροία.
Στην περιοχή υπάρχουν παραλίες οργανωμένες και μη, για όλα τα γούστα: Αη Βασίλης, Μπαμπούρι, Αμδέλα, Σαλονικιός, Καλάμι. Επίσης, σε μερικά χιλιόμετρα απόσταση από την Αστρίδα και με κατεύθυνση προς το γυναικείο Μοναστήρι του Μιχαήλ Αρχαγγέλου, συναντάμε τους όρμους Θυμωνιά και Λιβάδι.
Θεολόγος:
Είναι το μεγαλύτερο σε έκταση χωριό, το οποίο υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού. Απέχει 50χλμ από τον Λιμένα και 10χλμ από τον Ποτό. Σπίτια χτισμένα με την παλιά αρχιτεκτονική προβάλλουν καθώς περπατάς μέσα στα σοκάκια. Το αρχοντικό του Χατζηγιώργη λειτουργεί σήμερα ως λαογραφικό μουσείο. Στο Θεολόγο τον Αύγουστο αναβιώνει το έθιμο του Θασίτικου γάμου.
Παραλίες: Ποτός, Άγιος Αντώνιος, Πευκάρι
Κοίνυρα
Τα Κοίνυρα είναι από τις πιο εξωτικές περιοχές του νησιού, λόγω της μορφολογίας της, της μαγευτικής θέας της παραλίας αλλά και του πράσινου πευκόδασους. Η θάλασσά της θεωρείται ευλογημένη γιατί είναι γεμάτη ψάρια, τα οποία τροφοδοτούν με θαλασσινούς μεζέδες τις ταβέρνες της περιοχής. Απέναντι από τα Κοίνυρα, βρίσκεται ένα μικρό νησάκι, το Κοινυριώτικο, όπου σώζεται ακόμη το σπίτι του ιδιοκτήτη του. Το νησάκι είναι κατάφυτο από πεύκα και αγριελιές ενώ οι απόκρημνες βραχώδεις παραλίες του, κάνουν αρκετά δύσκολη την πρόσβαση σ’ αυτό. Λίγο μετά το χωριό των Κοινύρων θα συναντήσουμε την πιο ξακουστή παραλία του νησιού, τον Παράδεισο. Η θέα της παραλίας είναι μαγευτική καθώς περιβάλλεται από ένα καταπράσινο πευκοδάσος.
Ποτός
45 χιλιόμετρα από το Λιμένα και 25 από τον Πρίνο, ο Ποτός έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε μοναδικό παραθεριστικό προορισμό. Με αυξημένη την προσέλευση νέων κυρίως ανθρώπων, το μικρό αυτό χωριό μεταδίδει τον παλμό του και την αύρα του σε όλο το νησί. Οργανωμένη παραλία και έντονη νυχτερινή ζωή. Πολύ κοντά βρίσκεται ο οικισμός του Αγίου Αντωνίου με πολυτελή ξενοδοχεία και υπέροχες παραλίες.
Παραλίες: Ποτός, Άγιος Αντώνιος, Πευκάρι, Ρωσογκρεμός
Ραχώνι:
Από τη μια ρηχά νερά και από την άλλη καταπράσινα δέντρα! Ιδανικό για τους λάτρεις της ηρεμίας και της χαλάρωσης. Αποτελείται από τέσσερις οικισμούς. Δύο ορεινούς το Ραχώνι και τον Άγιο Γεώργιο, δύο ήσυχα και γραφικά χωριουδάκια, κατάλληλα για όσους επιζητούν την φύση και την ηρεμία και δύο παραθαλάσσιους τη Σκάλα Ραχωνίου καθώς και την περιοχή του Παχύς κοντά στο ομώνυμο ακρωτήριο.
Η θέση του οικισμού του Ραχωνίου που βρίσκεται κυριολεκτικά σκαρφαλωμένος πάνω στην ράχη του βουνού, του έδωσε και το όνομά του. Το χωριό είναι βουτηγμένο σε μια εντυπωσιακή χλωρίδα, που αποτελείται από πλατάνια και ελαιόδεντρα, μέχρι κάθε είδους οπωροφόρα δέντρα, θάμνους και σκίνα. Η βλάστηση πυκνή και πλούσια. Γραφικά ταβερνάκια και παραδοσιακά αρχοντικά, πολλές μοναστικές ιδιοκτησίες, τα λεγόμενα Βακούφια.
Εδώ βρίσκεται και η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, χτισμένη το 19ο αιώνα. Το πανηγύρι του ναού, το περίφημο Κουρμπάνι ή Κλουμπάνι, γίνεται στις 15 Αυγούστου, οπότε και προσφέρεται μοσχαράκι στιφάδο. Το χωριό φημίζεται για την παραγωγή λαδιού, καθώς και για το μέλι του, το ανθόμελο και το γλυκό κουταλιού καρυδάκι.
Παραλίες: Σκάλα Ραχωνίου, Παχύς
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς στο ορεινό χωριό του Ραχωνίου γίνονται εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν τοπικούς παραδοσιακούς χορούς καθώς και παρέλαση αυτοσχέδιων αρμάτων, ενώ απαγγέλλονται χιουμοριστικοί σατιρικοί διάλογοι που περιγράφουν καυστικά την επικαιρότητα και την καθημερινότητα. Διανέμεται δωρεάν άφθονο κρασί, ενώ οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν όλες τις ντόπιες λιχουδιές που έχουν ετοιμάσει οι νοικοκυρές του χωριού.
Σκάλα Μαριών
Η Σκάλα Μαριών επεκτείνεται σε τρεις ουσιαστικά παραλίες καθώς το χωριό αγκαλιάζουν τρεις μικροί κολπίσκοι. Ο πρώτος και μεγαλύτερος κόλπος στην είσοδο του χωριού είναι η οργανωμένη παραλία Πλάτανες, με θέα το Αιγαίο και λεπτό χαλικάκι. Στην παραλία της Σκάλας Μαριών υπάρχει ο δεύτερος μικρός κολπίσκος που δέχεται κάθε λογής πλεούμενα των ντόπιων που τα χρησιμοποιούν για να ψαρέψουν ολόφρεσκα ψάρια που μπορούμε να απολαύσουμε στις ταβέρνες της περιοχής. Συνεχίζοντας τον ίδιο δρόμο που γίνεται πάλι ανηφορικός βρισκόμαστε στην τρίτη πανέμορφη παραλία της περιοχής τον Ατσπά. Ο κολπίσκος που σχηματίζεται εδώ με την λεπτή χρυσαφένια άμμο και τα πεντακάθαρα νερά, με μια πλαζ όχι ιδιαίτερα οργανωμένη και κοσμοπολίτικη όμως τόσο όμορφη..
Στη Σκάλα Μαριών ξεχωρίζει η αρχιτεκτονική: Τα σπίτια είναι κτισμένα το ένα κοντά στο άλλο για περισσότερη ασφάλεια από τις πειρατικές εφορμήσεις, ενώ στα παλιά σπίτια που έχουν διασωθεί τα σκαλιστά ταβάνια στις οροφές και τα χρωματιστά φουρούσια στα μπαλκόνια αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα οικονομικής ευμάρειας της περιοχής σε αλλοτινές εποχές.
Μαριές:
Ένα από τα παλαιότερα ορεινά χωριά της Θάσου σε απόσταση 12 χιλιομέτρων βορειανατολικά από τη Σκάλα Μαριών, βρίσκεται το χωριό Μαριές. Είναι κτισμένο στο βάθος μιας ρεματιάς όπου παλαιότερα λειτουργούσαν ορυχεία σιδήρου.
Στην είσοδο του χωριού ο επισκέπτης μπορεί να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας που αποτελεί ανεκτίμητο θησαυρό της μονής ενώ το εκκλησάκι του Τιμίου προδρόμου στην βόρεια πλευρά της είναι αληθινό κομψοτέχνημα. Η εκκλησία που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού κοντά στην πλατεία με την αιωνόβια μουριά, έχει κτιστεί το 1800 και είναι αφιερωμένη στην Σύναξη των Αρχαγγέλων είναι από τις παλαιότερες στο νησί.
Στην πλατεία του χωριού υπέροχο κρύο νερό από τις γειτονικές πηγές αλλά και το φημισμένο ψητό κατσικάκι Θάσου που σερβίρεται στα ταβερνάκια που την περιτριγυρίζουν. Στις 15 Αυγούστου γίνεται εδώ εξαιρετικό λαϊκό πανηγύρι.
Συνεχίζοντας προς το βουνό συναντούμε την μοναδική τεχνητή λίμνη του νησιού με τον μικρό της καταρράκτη σε ένα τοπίο εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς μέσα στο δάσος, όπου το Δασαρχείο Θάσου έχει οργανώσει ένα πανέμορφο και λειτουργικό χώρο αναψυχής. Επίσης οι λάτρεις της πεζοπορίας και της φυσικής ζωής μπορούν να συνεχίσουν με αυτοκίνητο καθώς ο δρόμος οδηγεί στην κορυφή του ψηλότερου βουνού της Θάσου του Υψάριου.
Ποταμιά
Στους πρόποδες του ψηλότερου βουνού της Θάσου, του Υψάριου, στην Βορειοανατολική πλευρά του νησιού και σε απόσταση 11 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα του νησιού την Θάσο, βρίσκεται το ορεινό χωρίο της Ποταμιάς. Συνδυάζει καταγάλανα νερά, αλλά κ νυχτερινή ζωή.
Αξίζει να επισκεφθούμε την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου χτισμένη το 1845. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το μουσείο του δημοφιλούς γλύπτη Πολύγνωτου Βαγή με έργα του καλλιτέχνη, μοντέρνας και συμβατικότερης τεχνοτροπίας που αξίζουν εκτίμησης και θαυμασμού.
Η κοινότητα περιλαμβάνει εκτός από τον ορεινό οικισμό και την Σκάλα Ποταμιάς και απέναντι το γραφικό μικρό νησάκι της Κραμπούσας. Το μικρό αυτό νησάκι είναι το στολίδι της περιοχής, με το εξωκλήσι του οσίου Δανιήλ ο οποίος γεννήθηκε στην Θάσο την εποχή της Βασιλείας του Λέοντος του Αρμενίου 813-820 μ.χ. Ο όσιος Δανιήλ ακολουθούμενος από μια ομάδα ασκητών που τον περιέβαλε εγκαταστάθηκε εδώ. Η πρόσβαση στο νησάκι γίνεται από την βόρεια πλευρά του αφού κάθε άλλη περιοχή είναι κακοτράχαλη και δύσβατη. Πέρα από την πλούσια βλάστηση που κάνει σχεδόν αδύνατη την εξερεύνησή του κατακλύζεται από ένα είδος άγριου λαχανικού που ονομάζεται κράμβη και το οποίο έδωσε το όνομά του στο νησί που οι ντόπιοι επισκέπτονται με βάρκες κάθε χρόνο τιμώντας την μνήμη του οσίου.
Παχύς
Το ακρωτήριο του Παχύ είναι μια από τις πιο μαγευτικές και ειδυλλιακές τοποθεσίες του νησιού, με καταπράσινα βουνά και διάσπαρτους ελαιώνες που με τη ποικιλία των χρωμάτων δίνουν μια υπέροχη αίσθηση στον επισκέπτη.
Δεν υπάρχουν ενημερωτικές πινακίδες για τα σύνορα της περιοχής, αφού πρόκειται ουσιαστικά για μια έκταση 3-4 χιλιομέτρων μέχρι την Σκάλα Ραχωνίου κατάσπαρτη από καταλύματα, που ξεπροβάλλουν ανάμεσα από ελαιώνες και πευκοδάσος που θα μας ακολουθεί μέχρι να βουτήξουμε στη θάλασσα που χρωματίζεται γαλαζοπράσινη από το ιδιαίτερο χρώμα που τις δίνουν τα πεύκα. Υπάρχουν οργανωμένες πλαζ με ξαπλώστρες και ομπρέλες που πραγματικά δεν έχουν λόγω ύπαρξης, αφού τα πεύκα που φτάνουν μέχρι το ακρογιάλι παρέχουν φυσική προστασία από τον ήλιο. Μικρά γραφικά ταβερνάκια αλλά και μεγάλες οργανωμένες τουριστικές μονάδες υπάρχουν εδώ, σε μια μοναδική ποικιλία. Για τους πιο δραστήριους, θαλάσσια σπορ κάθε είδους αλλά και μαθήματα ιππασίας από όμιλο που βρίσκεται εκεί κοντά καθώς και μαθήματα τένις από τοπικό τένις-κλαμπ της περιοχής.
Παραλίες:
Άγιος Αντώνιος, Άγιος Βασίλειος, Άγιος Ιωάννης, Αλυκή, Αρσανάς, Αστρίς, Ατσπάς, Βάθη, Γκιόλα,Γλυκάδι, Γλυφάδα, Γλυφονέρι, Θυμωνιά, Καλάμι, Κάτω Λαγκάδα, Κλείσμα, Κοίνυρα, Λιβάδι, Λιμανάκι – Λιμένας, Λιμενάρια, Μακρύαμμος, Μαρμαράδικα, Μεταλλεία, Νιστέρι, Νότος, Παπαλιμάνι, Παράδεισος, Παχύς, Πευκάρι, Πλατάνα, Ποτός, Ρωσογκρεμός, Σαλιάρα, Σαλονικιός, Σκάλα Καλλιράχης, Σκάλα Μαριών, Σκάλα Πρίνου, Σκάλα Ραχωνίου, Σκάλα Σωτήρος, Σκίδια, Σχίνος, Τρυπητή, Φαρί, Χρυσή Ακτή, Χρυσή Αμμουδιά, Ψιλή Άμμος
Λιμανάκι
Η παραλία Λιμανάκι βρίσκεται στο Λιμένα και έχει βραβευτεί με μπλε σημαία. Είναι μια οργανωμένη και πολυσύχναστη παραλία. Η παραλία έχει άμμο και ρηχά νερά, κάνοντάς τη ιδανική για μικρά παιδιά. Γύρω της υπάρχουν πολλές καφετέριες και ταβέρνες.
Νιστέρι
Το Νιστέρι είναι μία αμμώδης παραλία με ρηχά νερά και πυκνή βλάστηση. Βρίσκεται μόλις 1 χλμ από το Λιμένα με εύκολη πρόσβαση.
Παπαλιμάνι
Το παπαλιμάνι βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού και απέχει 3 χιλιόμετρα από το Λιμένα. Έχει ρηχά καθαρά νερά και η πρόσβαση στην παραλία είναι εύκολη.
Μακρύαμμος
Η Μακρύαμμος απέχει 2χλμ από το Λιμένα. Αποτελεί μια αμμώδη οργανωμένη παραλία με ρηχή θάλασσα, ιδανική για παιδιά. Επίσης έχει βραβευτεί με μπλε σημαία. Η παραλία της Μακρυάμμου είναι ιδιωτική και ανήκει στο ομώνυμο ξενοδοχείο. Για την είσοδο μας θα πρέπει να καταβάλουμε κάποιο χρηματικό ποσό. Η παραλία περιβάλλεται από τις ανέσεις και τις εγκαταστάσεις του σύγχρονου ξενοδοχείου.
Λιμενάρια
Η παραλία των Λιμεναρίων εκτίνεται από την Τρυπητή έως το ομώνυμο χωριό. Είναι μεγάλη σε μήκος και πλάτος και οργανωμένη σε πολλά σημεία. Η παραλία έχει άμμο και λίγα βότσαλα ενώ η πρόσβαση είναι εύκολη.
Μεταλλεία
Η παραλία Μεταλλεία στη Θάσο βρίσκεται στα Λιμενάρια και οφείλει το όνομα της σε ένα παλιό εργοστάσιο εξόρυξης σιδήρου. Έχει πεντακάθαρα νερά με άμμο και βότσαλα, ενώ αντίθεση προκαλεί το χρώμα της γης από το σίδηρο των μεταλλείων. Πρόκειται για μια οργανωμένη παραλία με εύκολη πρόσβαση. Ακόμη υπάρχει υπαίθρια έκθεση έργων τέχνης.
Γλυκάδι
Το Γλυκάδι είναι μια παραλία 4χλμ μακριά από το Λιμένα. Οργανωμένη με εύκολη πρόσβαση και χώρο στάθμευσης. Είναι αμμώδης, λίγες μόνο πέτρες υπάρχουν καθώς μπαίνουμε στο νερό. Γύρω από την παραλία υπάρχει πλούσιο πευκοδάσος και η θάλασσα έχει πράσινο χρώμα.
Γλυφονέρι
Το Γλυφονέρι είναι ένας μικρός γραφικός κόλπος με πολλά πεύκα. Βρίσκεται δίπλα από την παραλία του Παχύ και απέχει από το Λιμένα 7χλμ. Η θάλασσα είναι ρηχή και το χρώμα της γαλαζοπράσινο. Είναι αμμουδερή και ιδανική για μικρά παιδιά.
Σαλιάρα
Η Σαλιάρα είναι μια μικρή εξωτική παραλία στη βόρεια Θάσο. Βρίσκεται 5χλμ από το Λιμένα. Η παραλία είναι εκπληκτική με άσπρο πετραδάκι και το χρώμα του νερού καταγάλανο. Πρόκειται για μία οργανωμένη παραλία αρκετά δημοφιλής τα τελευταία χρόνια.
Σκάλα Ραχωνίου
Η παραλία της Σκάλας Ραχωνίου έχει ρηχά, ήρεμα νερά και είναι οργανωμένη ανά σημεία. Βρίσκεται στην βόρεια πλευρά του νησιού, έχει θέα στην ηπειρωτική Ελλάδα και απέχει από το Λιμένα 10 χλμ.
Χρυσή Αμμουδιά & Χρυσή Ακτή
Η Χρυσή Αμμουδιά είναι η μεγαλύτερη παραλία του νησιού. Απέχει από το Λιμένα 12χλμ, από την Παναγία 4χλμ και βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού. Το άλλο της άκρο είναι η Χρυσή Ακτή, παραλία της Σκάλα Ποταμιάς.
Δημοφιλής, πολυσύχναστη, με ρηχά καθαρά νερά, οργανωμένη και κάτοχος μπλε σημαίας. Το όνομά της το οφείλει στο χρώμα που αντανακλά η άμμος στο φως του ήλιου. Είναι γνωστή και ως Αυλάκια ή Σκάλα Παναγίας.Η πρόσβαση κ στάθμευση στην παραλία είναι εύκολη ενώ είναι προσβάσιμη και για ΑΜΕΑ. Η περιοχή είναι ιδανική για περιπάτους.
Θα βρούμε πολλά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, κάμπινγκ και θαλάσσια σπορ.
Σκάλα Πρίνου
H ομώνυμη παραλία της Σκάλας Πρίνου έχει πεντακάθαρο νερό και έχει βραβευτεί με μπλε σημαία. Η θάλασσα είναι ρηχή, ιδανική για παιδιά και η αμμουδιά είναι λευκή μέσα και έξω από το νερό. Είναι μεγάλη σε μήκος και προσφέρεται για περιπάτους. Η ακτή είναι γνωστή για το πευκοδάσος της που ονομάζεται Δασύλλιο. Βρίσκεται στη βορειοδυτική Θάσο, απέχει από το Λιμένα 14χλμ και έχει εύκολη πρόσβαση.
Τρυπητή
Η Τρυπητή είναι μια μεγάλη παραλία στη νότια πλευρά της Θάσου. Απέχει από τα Λιμενάρια 3χλμ και από το Λιμένα 35χλμ. Οφείλει το όνομα της σε μία τρύπα ενός βράχου που ενώνει τη θάλασσα με ένα μικρό λιμανάκι. Η παραλία, με άμμο και βότσαλο είναι οργανωμένη, με εύκολη πρόσβαση. Τα νερά είναι πεντακάθαρα και είναι ιδανικά για βουτιές με μάσκα.
Πευκάρι
Βρίσκεται στη νότια Θάσο, 1 χλμ. από τον Ποτό και 39χλμ. από το Λιμένα .Η βραβευμένη με μπλέ σημαία παραλία Πευκάρι, έχει πάρει το όνομα της από το πευκοδάσος της περιοχής. Πρόκειται για πολύ καλά οργανωμένη παραλία που είναι δημοφιλής για τα θαλάσσια σπορ της ενώ κατά μήκος της παραλίας θα βρούμε πολλές ταβέρνες και εστιατόρια.
Αγ. Αντώνιος
Η παραλία του Αγ. Αντωνίου αποτελεί επέκταση της παραλίας του Ποτού. Πρόκειται για οργανωμένη, μεγάλη σε μήκος παραλία με λεπτή και ψιλή αμμουδιά με ρηχά καθαρά νερά. Εδώ μπορούμε να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα παρέα με το γεύμα και το ποτό μας αφού υπάρχουν καφετέριες και ταβέρνες ακριβώς δίπλα στην θάλασσα.
Ψιλή Άμμος
Η Ψιλή Άμμος θεωρείται από τις πιο κοσμοπολίτικες παραλίες του νησιού. Βρίσκεται σε απόσταση 4χλμ. περίπου ανατολικά του χωριού Ποτός και 45χλμ από το Λιμένα. Έχει άσπρη και ψιλή άμμο ενώ τα νερά της είναι ρηχά και πεντακάθαρα. Η παραλία προσελκύει κυρίως νεαρούς επισκέπτες.
Νότος
Ο Νότος είναι μία πολύ μικρή παραλία στη νότια Θάσο δίπλα από τη παραλία Ρωσογκρεμός. Βρίσκεται ανάμεσα από τη Ψιλή Άμμο και τον Ποτό και απέχει από το Λιμένα 45 χιλιόμετρα.Τα νερό είναι κρυστάλλινο και η παραλία έχει ομπρέλες και ξαπλώστρες. Η αμμουδιά είναι άσπρη μέσα αλλά και έξω από το νερό. Είναι μία ήσυχη παραλία με λίγους λουόμενους.
Ποτός
Η παραλία Ποτός είναι η ομώνυμη παραλία του χωριού. Πρόκειται για μία οργανωμένη παραλία με καθαρά και ρηχά νερά. Η πρόσβαση είναι εύκολη και θα βρείτε όλες τις σύγχρονες ανέσεις καθώς υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις για τις ανάγκες σας. Η παραλία του Ποτού είναι πολυσύχναστη λόγω της συγκέντρωσης πολλών νέων. Στην άλλη άκρη της θα συναντήσετε την παραλία του Αγίου Αντωνίου.
Ρωσογκρεμός
Ο Ρωσογκρεμός είναι μία παραλία στη Νότια Θάσο. Βρίσκεται ανάμεσα από τη Ψιλή Άμμο και τον Ποτό και απέχει από το Λιμένα 45 χιλιόμετρα. Τα νερό είναι κρυστάλλινο, η ακτή αμμουδερή και η παραλία έχει ομπρέλες και ξαπλώστρες. Είναι μία ήσυχη παραλία με λίγους λουόμενους.
Αστρίδα
Πρόκειται για μη οργανωμένη παραλία, ιδανική για ψάρεμα και περίπατο. Πρόκειται για ένα γραφικό κόλπο με αμμουδιά, λιγοστές πέτρες, πεντακάθαρα και γαλήνια νερά. Βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, 7 χλμ. από τον Ποτό και 45χλμ από το Λιμένα. Απέναντί της υπάρχει το νησάκι της Παναγίας.
Σαλονικίος
Η ακτή Σαλονικιού βρίσκεται στην περιοχή Αστρίς και έχει πάρει το όνομα της από το ακρωτήρι της περιοχής. Απέχει 7χλμ από τον Ποτό, 48 χλμ από τον Λιμένα. Είναι αμμώδης, μέσα και έξω, με κρυστάλλινα νερά. Είναι μια οργανωμένη παραλία που διακρίνεται για τη γαλήνη και την ηρεμία της. Η πρόσβαση στην ακτή γίνεται μέσω ενός χωματόδρομου. Η διαδρομή είναι εύκολη αλλά χρειάζεται προσοχή.
Καλάμι
Σε απόσταση 10χλμ. από τον Ποτό βρίσκεται η παραλία Καλάμι. Μη οργανωμένη, μοναχική και ήρεμη παραλία, μικρή σε μήκος με βότσαλα και πέτρες ιδανική για ψάρεμα και ψαροντούφεκο.
Γκιόλα
Πρόκειται για μια φυσική λιμνοθάλασσα λαξευμένη μέσα στα βράχια με πεντακάθαρα τυρκούαζ ζεστά νερά. Βρίσκεται στον οικισμό της Αστρίδας, λίγα χιλιόμετρα από τα Λιμενάρια. Δε φαίνεται από τον δρόμο και η πρόσβαση δε γίνεται με το αυτοκίνητο, θα πρέπει να το αφήσουμε σε κάποιο σημείο και να συνεχίσουμε με τα πόδια.
Παράδεισος
Από τις δημοφιλέστερες παραλίες της Θάσου με εξωτική ομορφιά. Απέχει από το Λιμένα 22 χιλιόμετρα. Το κοντινότερο χωριό είναι τα Κοίνυρα, σε απόσταση 2 χιλιομέτρων. Βρίσκεται σε έναν καταπράσινο κόλπο με λευκή αμμουδιά και ρηχά νερά. Είναι οργανωμένη παραλία με ξαπλώστρες, δυνατότητα διατροφής και beach volley.
Αλυκή
Μαγευτική παραλία με κάτασπρη αμμουδιά, ρηχά και κρυστάλλινα νερά. Ίσως η ομορφότερη παραλία του νησιού καθώς συνδιάζει το πράσινο της φύσης και του γαλάζιου των νερών. Βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά της Θάσου σε απόσταση 32 χιλιομέτρων από το Λιμένα.
Υπάρχουν δύο κόλποι στην Αλυκή με παραλίες από βότσαλο, άμμο και κρυστάλλινα νερά. Οι κόλποι χρησιμοποιούνται και σαν φυσικό λιμάνι από μικρά αλιευτικά. Η δυτική παραλία είναι πολυσύχναστη, οργανωμένη, με ταβέρνες και ουζερί. Η ανατολική παραλία είναι ήσυχη και όχι τόσο οργανωμένη. Δίπλα από τις παραλίες βρίσκεται μία χερσόνησος με αρχαιολογικό ενδιαφέρον, ιδανική για σύντομες πεζοπορίες.
Στην αρχαιότητα λέγεται ότι ήταν το βασίλειο της Αλίκης, είχε αρκετό πληθυσμό και μεγάλο λιμάνι. Αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο αρχαίος οικισμός, δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές και το λατομείο μαρμάρου. Πιθανότατα μεγάλος σεισμός ήταν ο λόγος που οδήγησε στην απότομη εγκατάλειψη των Αλυκών. Το 1896 με ανασκαφές βρέθηκε καλά διατηρημένος ένας Κούρος, ο οποίος βρίσκεται στο μουσείο της Κωνσταντινούπολης.
Θυμωνιά
Η Θυμωνιά βρίσκεται ανάμεσα από την Αλυκή και το Μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Απέχει 32 χιλιόμετρα από τον Λιμένα και 16χλμ από τον Ποτό. Είναι μία ήρεμη βραχώδης παραλία ιδανική για ψάρεμα. Η παραλία δεν είναι οργανωμένη. Στη Θυμωνιά υπάρχει ένας αρχαίος κυκλικός πύργος διαμέτρου 15 μέτρων ο οποίος σώζεται σε εντυπωσιακό ύψος.
Άγιος Ιωάννης
Ο Άγιος Ιωάννης βρίσκεται ανάμεσα από τα Κοίνυρα και τις Αλυκές. Το όνομα της το πήρε από το εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη.Η ευρύτερη περιοχή ονομάζεται Μπάμπουρας. Είναι μία ερημική παραλία με πεντακάθαρα νερά και ιδανική για ψαροντούφεκο. Η ακτή έχει βότσαλα και πέτρες μπαίνοντας στο νερό ενώ θα βρούμε ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Λιβάδι
Η παραλία Λιβάδι απέχει 38 χλμ από το Λιμένα και απέχει 12χλμ από το Ποτό. Το τοπίο είναι άγριο καθώς η παραλία περιτριγυρίζεται από ψηλά βουνά. Η παραλία, είναι οργανωμένη και ήρεμη με βότσαλο και άμμο. Δίπλα της βρίσκεται η παραλία του Αρσανά και μπορούμε να πάμε κολυμπώντας ή από τον χωματόδρομο.
Βάθη
Είναι μια εκπληκτική παραλία με πράσινα νερά και τριγύρω της πεύκα. Είναι ήρεμη, ερημική και δεν υπάρχει καμία οργάνωση. Η πρόσβαση από τη ξηρά είναι δύσκολη και γίνεται μέσω χωματόδρομου από τη Μακρύαμμο. Είναι πολύ δημοφιλής παραλία στα σκάφη και μπορούμε να την επισκεφθούμε εύκολα με ένα τουριστικό καραβάκι.
Καλάμι
Το Καλάμι είναι μία μικρή παραλία με βότσαλα και πέτρες στη περιοχή Αστρίς. Είναι μοναχική και ήρεμη. Ενδείκνυται για ψάρεμα και ψαροντούφεκο.
Σκάλα Μαριών
Η Σκάλα Μαριών έχει τρεις παραλίες, την Πλατάνα, το Λιμανάκι και τον Ατσπά. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Θάσου και απέχει από το Λιμένα 30χλμ. Η Πλατάνα είναι η πρώτη παραλία καθώς ερχόμαστε από το Λιμένα και είναι αμμώδης με ρηχά νερά. Το Λιμανάκι βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και γύρω του υπάρχουν ταβέρνες. Ο Ατσπάς είναι η τρίτη παραλία με ρηχά καταπράσινα νερά. Είναι οργανωμένη και ιδανική για παιδιά.
Παραλίες γυμνιστών:
Τρυπητή: Στην άκρη – άκρη της παραλίας δεξιά, δίπλα στα βράχια. Για να πάμε, καθώς ερχόμαστε από το Λιμένα, κάνουμε δεξιά στην πινακίδα Μπλαβούλης και παίρνουμε τον πρώτο χωματόδρομο. Αν κολυμπήσουμε αριστερά από το βράχο, θα περάσουμε μέσα από μια τρύπα –από εκεί και το όνομά της, και θα βγούμε πάλι σε παραλία.
Παράδεισος: Τέρμα αριστερά στα βράχια ( αλλά και στα βράχια στη δεξιά μεριά ). Για να πάμε στρίβετε στην πινακίδα που λέει Κοίνυρα.
Κλιματσίδα: Περνάμε τα Λιμενάρια και κάνουμε δεξιά προς Ποτό όπου βλέπουμε μια πέτρινη βίγλα για να θαυμάσουμε τη θέα. Δίπλα ακριβώς, ξεκινάει παράλληλο τσιμεντένιο σοκάκι και κατεβαίνει στην μικρή βραχώδη παραλία.
Μεταλλεία: Μόλις περάσουμε τα Λιμενάρια. Θα δούμε εκεί μαρμάρινες στήλες με σκαλισμένα τα σύμβολα των ζωδίων που έχουν φτιάξει καλλιτέχνες, με έμπνευση από την ενεργειακή δύναμη του τόπου.
Αξιοθέατα της Θάσου:
Αρχαιολογικό Μουσείο Λιμένα
Το αρχαιολογικό Μουσείο στον Λιμένα της Θάσου στεγάζει συλλογές μοναδικού πλούτου και ποικιλίας από τον 7ο αιώνα π.χ. ως τον 7ο αιώνα μ.χ. Το κτήριο του 1934 έχει πρόσφατα ανακαινισθεί και έχει δημιουργηθεί μια σύγχρονη μινιμαλιστική επέκτασή του.
Στην είσοδο του μουσείου, δεσπόζει το 3,5 μέτρων άγαλμα του Κούρου. Παριστάνει το δωρητή του ή και τον ίδιο τον Απόλλωνα να κρατά ένα κριάρι από το οποίο πήρε και το όνομά του «Κριοφόρος Κούρος» και ανήκει στους πιο παλιούς τύπους της ελληνιστικής γλυπτικής. Ανάγεται στον 6ο αιώνα π.χ. και προοριζόταν για το ιερό του Απόλλωνα. Έμεινε μισοτελειωμένο, όταν την ώρα που ο τεχνίτης σμίλευε την υπέροχη κόμη του, το μάρμαρο παρουσίασε τυχαία μια ρωγμή στο αριστερό αυτί ως πίσω στο κεφάλι την οποία μπορούμε να παρατηρήσουμε και σήμερα. Όμως το γεγονός αυτό, καθόλου δεν μειώνει την πλαστικότητα και την επιβλητικότητα του αγάλματος, που αποτελεί το κορυφαίο έκθεμα του μουσείου.
Στο μουσείο μπορούμε να θαυμάσουμε υπέροχες προτομές και εντυπωσιακά γλυπτικά συμπλέγματα.
Το κεφάλι του Διονύσου. Εκπληκτικό έργο, υπέροχη κίνηση, φοβερή έκφραση, που αν και μερικοί υποστηρίζουν πως τη χαρακτηρίζει η θηλυπρέπεια, το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ομορφιά και η απλότητα που μαγνητίζει το βλέμμα. Ανάγεται στο 2ο μισό του 4ου αιώνα π.χ. και προέρχεται από ένα υπερφυσικό άγαλμα του θεού που κοσμούσε την μεγάλη εξέδρα ενός χορηγικού μνημείου.
Το κεφάλι του Πάνα: Η κατασκευή του τοποθετείται στο δεύτερο μισό του 4ου αιώνα. Χαρακτηριστικοί είναι οι στρογγυλοί τόρμοι πάνω από το μέτωπο που ίσως χρησίμευαν για ένθετα κέρατα τράγου.
Ο Ανδριάντας του ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού είναι εντυπωσιακός παρόλο που του λείπουν τα χέρια. Βρέθηκε στην αρχαία Αγορά και ανάγεται γύρω στα 130 π.χ.
Εντυπωσιακό είναι και το μικρό άγαλμα της Αφροδίτης με το δελφίνι και τον Έρωτα. Είναι έργο των ελληνιστικών χρόνων, προορισμένο για εσωτερικό χώρο, νεωτεριστικό διακοσμητικό στοιχείο. Η θεά Αφροδίτη είναι καθισμένη σαν αμαζόνα πάνω στη ράχη ενός δελφινιού ενώ ένας μικρός έρωτας είναι σκαρφαλωμένος στην ουρά του.
Το αριστερό της χέρι, συγκρατεί μια άκρη του ρούχου της, που φουσκώνει σαν πανί και σκεπάζει μόνο τα πόδια ενώ αποκαλύπτει τη γύμνια του κορμιού της, με επιρροές από την κλασική εποχή.
Λαογραφικό Μουσείο: Το μουσείο στεγάζεται στο καλοδιατηρημένο αρχοντικό Χατζηγιώργη στο Θεολόγο και είναι θεματικά χωρισμένο σε δύο ορόφους. Στο ισόγειο, αλλά και στον υπαίθριο γύρω χώρο, εκτίθενται εργαλεία καθημερινής χρήσης, από διάφορα επαγγέλματα των κατοίκων του νησιού. Του γεωργού, του κτηνοτρόφου, του ψαρά, του ξυλουργού, του σιδηρουργού, κ.α. Ενώ στο δεύτερο όροφο, οι χώροι είναι έτσι διαμορφωμένοι, ώστε να αναπαριστούν ένα τυπικό παραδοσιακό Θασίτικο σπίτι. Υπάρχει λοιπόν εκεί, ο χαμηλός οντάς με το τζάκι όπου υποδέχονταν τους καλεσμένους και ο σοφράς με τα μιντέρια γύρω-γύρω. Η κάμαρα του ζευγαριού, με το κρεβάτι, την κασέλα με τα υφαντά, τα μάλλινα στρωσίδια και τέλος ένα ακόμη δωμάτιο, αφιερωμένο στην οικοτεχνία και στη ντόπια υφαντουργία με τον αργαλειό και τα άλλα παραδοσιακά οικιακά εργαλεία.
Λαογραφικό ναυτικό μουσείο: Το λαογραφικό ναυτικό μουσείο της Καλλιράχης βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας του ορεινού χωριού σε ένα πρόσφατα ανακαινισμένο αρχοντικό του 1880. Φιλοξενεί παραδοσιακά έπιπλα και αντικείμενα του παραδοσιακού θασίτικου σπιτιού. Πρόσφατα έχει προστεθεί τμήμα, όπου υπάρχουν αντικείμενα σχετικά με την ναυτιλία και την ενασχόληση των κατοίκων με αυτή καθώς παραδοσιακά η Καλλιράχη έχει τους περισσότερους και εμπειρότερους ναυτικούς του νησιού.
Θασίτικο σπίτι: Στο Λιμένα, σε αίθουσα του Καλογερικού έχει πρόσφατα διαμορφωθεί απομίμηση παραδοσιακού θασίτικου σπιτιού, όπου οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια γεύση από την καθημερινότητα και τις συνήθεις των κατοίκων του νησιού τα περασμένα χρόνια. Μια ακόμη ουσιαστική συμβολή στη ντόπια λαογραφία.
Παραδοσειακό ελειοτριβείο: Το ελαιοτριβείο Σωτηρέλλη με τον παραδοσιακό νερόμυλο του αποτελεί ιδιωτικό εργοστάσιο της οικογένειας που δεν λειτουργεί πια, αλλά είναι ωστόσο ανοικτό για το κοινό. Βρίσκεται στο χωριό της Παναγίας.
Παραδοσιακός νερόμυλος: Ο νερόμυλος αυτός που είναι επισκέψιμος μέχρι και σήμερα τροφοδοτούνταν με νερό από τις τρεις πηγές του χωριού της Παναγίας. Βρίσκεται στο ελειαοτριβείο Σωτηρέλλη κ είναι ο μοναδικός που λειτουργεί σήμερα στην Ελλάδα.
Μουσείο Ελιάς και Ελαιόλαδου: Πρόκειται για έναν επισκέψιμο χώρο 400 τ.μ που δημιουργήθηκε χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία των ιδιοκτητών των Βιολογικών Ελαιοτριβείων Θάσου. Βρίσκεται στο δρόμο προς τη Σκάλα Ραχωνίου.
Μελισσοκομικός συνεταιρισμός: Αριθμεί σήμερα γύρω στους 100 μελισσοκόμους από όλο το νησί και λειτουργεί εδώ και 25 χρόνια. Οι εγκαταστάσεις του βρίσκονται 500 μέτρα από τη Σκάλα Πρίνου στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί προς τη Σκάλα Ραχωνίου. Οι ντόπιοι παραγωγοί συγκεντρώνουν το μέλι εδώ, το τυποποιούν και το διαθέτουν στην ελληνική αγορά. Τόσο η παραγωγή, όσο και η τυποποίηση, γίνεται με παραδοσιακές μεθόδους.
Κατά την επίσκεψή μας μπορούμε να παρακολουθήσουμε όλη τη διαδικασία της τυποποίησης και διάθεσης του μελιού και να γευτούμε και τις έξι ποικιλίες που παράγονται: Ανθέων, πεύκου, ερείκης, καστανιάς, θυμαριού και τη ξεχωριστή ποικιλία Θάσου. Μπορούμε επίσης να δοκιμάσουμε μέλι από την κηρήθρα και να αγοράσουμε προϊόντα μελιού που παράγονται εδώ με παραδοσιακό τρόπο, όπως πρόπολη, βασιλικό πολτό και γύρη. Στον ίδιο χώρο υπάρχει και έκθεση με διακοσμητικά κεριά από κηρύθρα καθώς και άλλα παραδοσιακά προϊόντα, όπως καρυδόμελο και γλυκά του κουταλιού.
Γύρω στο 15Αύγουστο διοργανώνεται γιορτή μελιού, όπου στο χώρο αυτό, ο μελισσοκομικός συνεταιρισμός εκθέτει τα προϊόντα του και διοργανώνει μεγάλη γιορτή με συμμετοχή των τοπικών χορευτικών συλλόγων και λαϊκό γλέντι.
Εκδηλώσεις στη Θάσο:
Γιορτή μελιού:
Κάθε χρόνο στο πρώτο 10ήμερο του Αυγούστου, διοργανώνεται γιορτή μελιού. Οι επισκέπτες μπορούν να δοκιμάσουν δωρεάν όλα τα προϊόντα μελιού αλλά και κάθε άλλο είδος θασίτικων προϊόντων, που εκτίθενται εδώ, όπως παραδοσιακά θασίτικα γλυκά, προϊόντα τυροκομίας, κρασιά. Τα χορευτικά συγκροτήματα τα των τοπικών συλλόγων χορεύουν παραδοσιακούς χορούς, ψησταριές μοιράζουν στο συγκεντρωμένο πλήθος διάφορες λιχουδιές και γενικά μια ατμόσφαιρα χαράς και κεφιού στήνεται κάθε χρόνο εδώ, αντικατοπτρίζοντας πλήρως την φιλοξενία των συνεταίρων αλλά και όλων των κατοίκων της περιοχής.
Αστροκάμπινγκ
Τα τελευταία χρόνια διοργανώνεται από τον Σύλλογο φίλων Αστρονομίας Ανατολικής Μακεδονίας, στη Θάσο, το Αστροκάμπινγκ. Στην κορυφή του Ψαριού, που είναι το ψηλότερο βουνό του νησιού, πάνω από 300 κατασκηνωτές «αγγίζουν τα αστέρια» και έρχονται σε άμεση επαφή με τη φύση, στην κορυφή του βουνού και σε ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις, που καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκες τους. Με σεμινάρια αστρονομίας, βραδινές παρατηρήσεις του ουράνιου θόλου, ουρανογραφία, καθημερινές διαλέξεις από καθηγητές αστροφυσικής. Τα φώτα της κατασκήνωσης, σβήνουν στις 11 το βράδυ και ερασιτέχνες αστρονόμοι με τη χρήση συγκεκριμένων τηλεσκοπίων αλλά και με την καθοδήγηση των χειριστών τους, παρατηρούν και φωτογραφίζουν το νυχτερινό ουρανό.
Σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο, φιλοξενείται και το κινητό πλανητάριο STARLAB Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια φορητή αίθουσα, που έχει ταξιδέψει σε εκατοντάδες σχολεία της Ελλάδας και της Κύπρου και λειτουργεί σαν οθόνη κινηματογράφου, στην οποία προβάλλονται με ακρίβεια, οι θέσεις και οι κινήσεις των αστεριών και των πλανητών.
Ειδικά για τους μικρούς φίλους, υπάρχει πλήθος δημιουργικών δραστηριοτήτων με τον τίτλο παιχνίδι με τα άστρα. Τα παιδιά ζωγραφίζουν, ακούνε παραμύθια με τον παραδοσιακό τρόπο της διήγησης, κάνουν κατασκευές και έρχονται σε επαφή με τη φύση μέσα από περιπάτους στα μονοπάτια του βουνού και σεμινάρια για το περιβάλλον. Σκοπός τους η γνωριμία των μικρών κατασκηνωτών με τον κόσμο των αστεριών αλλά και ο σεβασμός στη φύση.
Το Πήδημα της Φωτιάς:
Το έθιμο του πηδήματος της φωτιάς, είναι στενά συνδεδεμένο με την παράδοση του νησιού. Παλιότερα οι νοικοκυρές από το απόγευμα της 31ης Ιουλίου συγύριζαν τα σπίτια τους καθάριζαν και ασβέστωναν τις αυλές τους, για να υποδεχθούν τον καινούργιο μήνα. Στις γειτονιές τα παιδιά από νωρίς συγκέντρωναν ότι μπορούσε να καεί και να δημιουργήσει μικρή φλόγα, γιατί δεν έπρεπε να γίνει πολύ μεγάλη η φωτιά ώστε να μπορούν να πηδήσουν από πάνω της, χωρίς να καούν. Άναβαν λοιπόν στην μέση του δρόμου τρεις φωτιές, σε απόσταση η μία από την άλλη και πηδούσαν φωνάζοντας «Αύγουστος-Παραύγουστος με σύκα με καρύδια και με κόκκινα σταφύλια» τρεις φορές. Λαϊκές παραδόσεις, από αλλά μέρη της χώρας μας, αναφέρουν την εξαγνιστική δύναμή της φωτιάς για την διατήρηση της καλής υγείας των κατοίκων. Στη φωτιά αυτή παλιότερα έψηναν και ένα σκόρδο το οποίο έτρωγαν αργότερα, για να θωρακίσουν την υγεία τους. Την στάχτη από τις φωτιές τη μάζευαν, όταν αυτές έσβηναν και τη σκορπούσαν πάνω στις συκιές για να διατηρήσουν τους καρπούς τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Το έθιμο συνεχίζεται και σήμερα στα περισσότερα χωριά της Θάσου… Που ξέρετε; Ίσως οι ντόπιοι να έχουν δίκιο και να υποδεχθούμε το νέο μήνα γεμάτοι υγεία και ευεξία για όλη την υπόλοιπη χρονιά!!!
Θασίτικος Γάμος:
Η αναπαράσταση του παραδοσιακού Θασίτικου γάμου παρουσιάζει μεγάλο λαογραφικό ενδιαφέρον, καθώς διατηρεί ζωντανή την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Η κορυφαία αυτή πολιτιστική εκδήλωση γίνεται κάθε χρόνο…
Η κορυφαία αυτή πολιτιστική εκδήλωση γίνεται κάθε χρόνο στο ορεινό χωριό του Θεολόγου, παλιάς πρωτεύουσας του νησιού. Συνδυάζεται με τις εκδηλώσεις για την μεγάλη γιορτή του 15Αύγουστου συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πλήθους επισκεπτών από όλα τα μέρη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.
Η προετοιμασία του γάμου διαρκεί μια ολόκληρη εβδομάδα και αρχίζει από τη Δευτέρα. Οι κοπέλες του χωριού πλένουν και σιδερώνουν τα προικιά της νύφης και τα στολίζουν τραγουδώντας, εκθέτοντάς τα στο παραδοσιακό Αρχοντικό Χατζηγιώργη όπου έχει την έδρα του και το λαογραφικό μουσείο της περιοχής. Το συγκεντρωμένο πλήθος, περνά με το ρύζι να τα ριζώσει και να τα ασημώσει ρίχνοντας κέρματα. Πρόκειται για έλεγχο της προίκας, σε μια ανοιχτή διαδικασία που παρακολουθεί όλο το χωριό. Η διαδικασία ολοκληρώνεται με την μεταφορά της προίκας στο σπίτι του γαμπρού την Παρασκευή πριν το γάμο.
Τη μέρα του γάμου, στο σπίτι του γαμπρού αρχίζει η προετοιμασία του, που περιλαμβάνει το ξύρισμα «Μπαρμπέρη τα ξυράφια σου να τα μαλαματώσεις, γιατί ξυρίζεις το γαμπρό να μην τόνε ματώσεις», αλλά και το ξεκίνημα της γαμήλιας πομπής για το σπίτι του κουμπάρου όπου μαζί θα πάνε να πάρουν την νύφη από το δικό της σπίτι.
Στο σπίτι της νύφης οι φίλες της την στολίζουν τραγουδώντας παραδοσιακά θασιτικά τραγούδια του γάμου. «Σήκω νυφούλα και άλλαξε φέρνει ο γαμπρός χαμπάρι, φέρνει βιολιά και όργανα για να΄ρθει να σε πάρει». Η μάνα της νύφης παίρνοντάς την στο διπλανό δωμάτιο, της δίνει τις τελευταίες συμβουλές για την καινούρια της ζωή, της περνά στην μέση της μια μικρή κλειδαριά και την κλειδώνει και βάζει πάνω της ένα δίχτυ για να την προστατεύει από το μάτι το κακό, τη βασκανία και τα μάγια.
Στο μεταξύ η πομπή του γαμπρού με τον κουμπάρο με την συνοδεία των οργάνων, φτάνει στο σπίτι της νύφης όπου ο γαμπρός πρέπει να τάξει ότι του ζητήσουν, προκειμένου να του παραδώσουν τη νύφη. Το τάξιμο ποτέ δεν είναι αρκετό και ακολουθούν διάλογοι διανθισμένοι με πειράγματα και τραγούδια, μέχρι που η νύφη παραδίδεται τελικά με τις κοπέλες να τραγουδούν «Γαμπρέ μου σε παρακαλώ μια χάρη να μας κάνεις, το ρόδο που σου δίνουμε να μην μας το μαράνεις».
Η γαμήλια πομπή διασχίζει όλο το χωριό και φτάνει σε χώρο όπου αρχίζουν τα στεφανοφιλήματα (φιλιά, ευχές και δώρα στους νεόνυμφους). Οι καλεσμένοι καρφιτσώνουν πάνω στο γαμπριάτικο κουστούμι και στο νυφικό, χαρτονομίσματα, λίρες, κοσμήματα ενώ η πεθερά σε ένδειξη αποδοχής του νιόπαντρου ζευγαριού το φιλεύει καρυδάκι γλυκό από το ίδιο κουτάλι – συμβολισμός για το ξεκίνημα της κοινής τους ζωής – και εύχεται την στερέωση του γάμου.
Αμέσως μετά αρχίζει το γλέντι. Οι κάτοικοι του χωριού από το πρωί κερνούν τους καλεσμένους, τσίπουρο, κρασί καθώς και το παραδοσιακό γλυκό σαραγλί. Το γλέντι φουντώνει και συνεχίζεται αμείωτο μέχρι το πρωί στις ταβέρνες της περιοχής. Τις μέρες αυτές, όλο το χωριό του Θεολόγου γιορτάζει και είναι στολισμένο. Οι νοικοκυρές κρεμούν στα μπαλκόνια κάθε είδους χειροποίητο υφαντό κέντημα, στην προσπάθειά τους, να συνδέσουν την παράδοση με τη σύγχρονη εποχή και να τέρψουν το μάτι ευχαριστώντας όλο αυτό το πλήθος, που φανατικά παρακολουθεί το θασίτικο γάμο στο Θεολόγο κάθε καλοκαίρι και κατακλύζει τα σοκάκια του χωριού. [/learn_more]
Παραδοσιακή κουζίνα Θάσου:
Πιπερολάχανα: Κυρίως χειμωνιάτικο πιάτο ελαφρώς πικάντικο. Πρόκειται για λάχανο τουρσί σε συνδυασμό με άσπρα φασόλια. Η ξινούτσικη και καυτερή του γεύση συνδυάζεται τέλεια με κόκκινο κρασί σερβίρεται κυρίως στα ορεινά χωριά το χειμώνα για ευνόητους λόγου
Τατάρκα: Πιάτο που σερβίρεται την άνοιξη και όλο το καλοκαίρι. Κυρίως σε «ψαγμένα» εστιατόρια και από «ψαγμένους» επισκέπτες. Ότι φρέσκο λαχανικό και μυρωδικό της άνοιξης συνοδεύει αυτό το απλό σε σύλληψη και υλικά αλλά τόσο νόστιμο φαγάκι. Κολοκυθοκορφάδες, κολοκυθάκια, φρέσκες πιπερίτσες, βλασταράκια και μυρωδικά της άνοιξης, του δίνουν άρωμα και γεύση. Αν το βρείτε, δοκιμάστε το και βουτήξτε και στο ζουμάκι κανείς δεν θα σας παρεξηγήσει.
Πιαταράκια: Είναι τηγανίτες κάτι σαν παραλλαγή του κολοκυθοκεφτέ με μπόλικο δυόσμο και μυρωδικά και φρεσκοκομμένα κολοκυθολούλουδα που τα νοστιμίζουν και τους δίνουν μια γλυκιά γεύση. Προσοχή «σηκώνουν» πολύ τσίπουρο, ή ρετσίνα μην το παρακάνετε.
Κολιός Γούνα: «Γούνα» ονομάζουν οι Θασίτες τον κολιό που είναι ανοιγμένος κατά μήκος έτσι ώστε να αποτελεί ένα ενιαίο μεγάλο κομμάτι χωρίς να διαχωρίζεται. Το ψάρι το αλατίζουν και το «καπνίζουν» κατάλληλα και έπειτα το ψήνουν. Η πικάντικη γεύση του είναι μοναδική. Προσοχή και πάλι στο τσίπουρο!!
Κολοκυθολούλουδα γεμιστά με σαρμαδάκια: Τα λουλούδια από τις κολοκυθιές, εκτός από το υπέροχο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα τους νοστιμεύουν ένα σωρό παραδοσιακά πιάτα. Οι νοικοκυρές ξυπνούν αξημέρωτα για να τα μαζέψουν όσο είναι ακόμα ανοιχτά πριν τα δει ο ήλιος και τα κλείσει. Τα γεμίζουν με τυρί και αυγά και τα τηγανίζουν. Τα γεμίζουν με φρέσκα μυρωδικά και ρύζι και μαζί με τα σαρμαδάκια – τα τυλιχτά με το ίδιο μείγμα αμπελόφυλλα δηλαδή – αποτελούν εξαιρετικό καλοκαιρινό πιάτο. Συνοδέψτε τα με δροσερό γιαουρτάκι και νιώστε δροσιά και γεύση μέσα στον καύσωνα του καλοκαιριού.
Θασίτικη φέτα: Θασίτικη φέτα καθώς και ποικιλία από άλλα μαλακά τυριά, σε πήλινο μικρό σκεύος με φρέσκια ντοματούλα, μπούκοβο, πιπεριές και ελαιόλαδο. Όλα τα υλικά λιώνουν στο φούρνο και οι γεύσεις ανακατεύονται γλυκά δημιουργώντας έναν εξαιρετικό μεζέ. Και καλή σας όρεξη!!!!
Τι να αγοράσουμε φεύγοντας:
Μέλι, λάδι, ελιές, γλυκό καρυδάκι, γλυκό συκαλάκι.
Πως θα πάμε στη Θάσο:
Ακτοπλοϊκώς: Οι ναυτιλιακές εταιρίες Θάσου εξυπηρετούν με δεκάδες δρομολόγια καθημερινά τις ανάγκες του νησιού κατά τη θερινή περίοδο και έτσι εξασφαλίζουν στους επισκέπτες του, ένα άνετο και γρήγορο ταξίδι.
Κεραμωτή – Λιμένας: Είναι τα συχνότερα και οικονομικότερα δρομολόγια διάρκειας μόλις 40΄ λεπτών.
Καβάλα – Σκάλα Πρίνου: Είναι πιο αραιά, μεγαλύτερης διάρκειας – 1 ώρα και 15 λεπτά – και λίγο πιο ακριβά. Αν βέβαια ο τελικός μας προορισμός είναι περιοχές της νότιας Θάσου, η συγκεκριμένη γραμμή εξυπηρετεί περισσότερο. Ακόμη μπορούμε να την επιλέξουμε κατά τη διάρκεια των διακοπών μας στη Θάσο για μια επίσκεψη στην όμορφη Καβάλα για ψώνια, περιήγηση ή νυχτερινή διασκέδαση.
Αεροπορικώς:
Η Θάσος δεν έχει δικό της αεροδρόμιο αλλά υπάρχουν δύο Διεθνή Αεροδρόμια της Καβάλας και της Θεσσαλονίκης σε πολύ κοντινή απόσταση.
Ιστορία του νησιού:
Από την αρχαιότητα ακόμη, το νησί ήταν γνωστό για την δύναμη και την επιρροή του σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Πλούσιο σε μεταλλεύματα και φυσικούς πόρους και στρατηγικά τοποθετημένο στον κεντρικό εμπορικό δρόμο που συνδέει την Ανατολία και την κεντρική Ελλάδα, το νησί υπήρξε πάντοτε στόχος εισβολέων και κατακτητών, που επεδίωκαν να το κατακτήσουν όποτε παρουσιαζόταν η ευκαιρία.
Η πρώτη καταγεγραμμένη ιστορία της Θάσου λέει πως οι πολίτες της Πάρου αποίκησαν πρώτοι το νησί στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι ο ηγέτης τους ο Τελεσικλής επισκέφτηκε το Μαντείο των Δελφών και ζήτησε θεϊκή καθοδήγηση από το θεό Απόλλωνα. Η καταγραμμένη προφητεία του θεού χαρακτηριστικά αναφέρει «Πες στους Πάριους Τελεσικλή, ότι σε προστάζω να κτίσεις πάνω στο νησί Αέρια (αρχαία ονομασία της Θάσου) μια σπουδαία πόλη που να είναι ορατή από παντού». Και έτσι το 680 π.Χ. ο Τελεσικλής έφτασε στο νησί με το στρατό του και διάλεξε την τοποθεσία όπου βρίσκεται σήμερα η πόλη του Λιμένα της Θάσου για να κτίσει την πρωτεύουσά του. Παρατηρώντας ένα κομμάτι θασίτικου μάρμαρου τη λάμψη της λευκής αυτής πέτρας, καταλαβαίνουμε πως η προφητεία του Απόλλωνα εκπληρώθηκε εξ ολοκλήρου, αφού μια ολόκληρη πόλη κτισμένη από αυτό το υλικό θα ήταν πραγματικά ορατή από παντού!!!!
Για την προστασία της σπουδαίας αυτής πόλης, οι Θάσιοι ναυπήγησαν έναν από τους μεγαλύτερους στόλους στο Αιγαίο, που μπορούσε να συγκριθεί μόνο με τον Αθηναϊκό στόλο, καθώς ήταν εφάμιλλος σε δύναμη και μεγαλείο. Αυτό που σήμερα είναι το «Παλιό Λιμάνι» ήταν αρχικά το «Πολεμικό Λιμάνι» στο οποίο μπορούσαν να ελλιμενιστούν μέχρι 60 τριήρεις (τα πολεμικά πλοία της εποχής) και ήταν βαριά οχυρωμένο με τείχη και πύργους. Μέχρι τις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. η Περσική Αυτοκρατορία υπό την ηγεσία του Βασιλιά Δαρείου, είχε κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της Βόρειας ακτής της Ελλάδας. Η δυνατή πόλη-κράτος της Θάσου, αν και παραμένει ανεξάρτητη, θεωρήθηκε από το Δαρείο απειλή για την κυριαρχία του και έτσι ανάγκασε τους κατοίκους του νησιού να του παραδώσουν το σύνολο του στόλου τους και να κατεδαφίσουν τμήματα των οχυρώσεων της πόλης τους. Μετά την ήττα των Περσών στην Ελλάδα το 480 π.Χ. (τη χρονιά της μάχης των Θερμοπυλών) οι Θάσιοι επισκεύασαν της οχυρώσεις και ναυπήγησαν νέα πλοία. Συμμάχησαν με την πόλη-κράτος της Αθήνας, αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν αυτή τη συμμαχία το 465 π.Χ., λόγω της βαριάς φορολογίας που τους επέβαλαν οι Αθηναίοι. Οι Αθηναίοι δεν αποδέχτηκαν την αποστασία τους και πολιόρκησαν το νησί. Έπειτα από δύο χρόνια πολιορκίας, η Θάσος συνθηκολόγησε. Η ποινή που επιβλήθηκε στο νησί ήταν το γκρέμισμα των οχυρώσεων και των τειχών για μια ακόμη φορά, καθώς και η παράδοση του στόλου.
Η Θάσος συνέχισε την ιστορική της πορεία σαν μια σημαντική επαρχία μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ήταν κάτω από Ρωμαϊκή κατοχή μέχρι το 330 μ.Χ., όταν η πρωτεύουσα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μεταφέρθηκε από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη και η Θάσος έγινε τμήμα αυτού που αποκαλούμε σήμερα, Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, οι εισβολές και η πειρατεία ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα για το νησί και από τον 7ο μ.Χ. αιώνα, η ένταση και η συχνότητα των επιδρομών ανάγκασε τους κατοίκους να μετακινηθούν από τα παράλια και να χτίσουν χωριά στην ενδοχώρα ψηλά στα βουνά. Έτσι δημιουργήθηκαν δύο οικισμοί σε κάθε κατοικημένη περιοχή, ένας κοντά στη θάλασσα (Σκάλα) και ένας στο εσωτερικό ψηλά στο βουνό, αθέατος από τα μάτια των εισβολέων.
Κατά τον 13ο και 14ο αιώνα, η Θάσος συνέχιζε να αλλάζει χέρια ανάμεσα στους Βυζαντινούς του Βενετούς και τους Γενουάτες. Το 1414 ο Γενουάτης ηγεμόνας Jacomo Gattilusi πολιόρκησε το νησί και προσπάθησε να το επαναφέρει στην παλιά του δόξα, ξανακτίζοντας και ανοικοδομώντας ένα μέρος της αρχαίας πόλης και ιδιαίτερα της Ακρόπολης. Με αυτό τον τρόπο θέλησε να δελεάσει τους συντοπίτες του από την Ιταλία να το εποικίσουν. Η οικογένειά του κυβέρνησε τον τόπο μέχρι το 1455 όταν οι Τούρκοι το κατέκτησαν ξανά. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κατοχής ανάμεσα στο 1455 μέχρι το 1770 οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού εκδιώχθηκαν και ο τόπος σχεδόν ερημώθηκε. Ο Ρωσσοτουρκικός πόλεμος του 1770 έφερε το νησί κάτω από την κυριαρχία των Ρώσων, ενώ το 1774 το νησί επέστρεψε ξανά κάτω από την Τουρκική κατοχή.
Το 1813 η Θάσος παραχωρήθηκε από τον Τούρκο σουλτάνο, στο Βεζίρη της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή, ιδρυτή της Βασιλικής Δυναστείας της Αιγύπτου. Ο Μεχμέτ Αλή γεννήθηκε στην Καβάλα αλλά ανατράφηκε στη Θάσο από μια οικογένεια στο χωριό Ραχώνι. Παρακινημένος από ευγνωμοσύνη, απάλλαξε τους κατοίκους του νησιού από τους περισσότερους φόρους, αλλά η πράξη του αυτή δεν στάθηκε ικανή να κατευνάσει τον πληθυσμό που εξεγέρθηκε ανεπιτυχώς ενάντια στην Αιγυπτιακή κατοχή, με επικεφαλής τον οπλαρχηγό Χατζηγιώργη Μεταξά από το Θεολόγο Θάσου. Μετά την αποτυχημένη εξέγερση, ο οπλαρχηγός Μεταξάς εγκαταλείπει το νησί αναλαμβάνοντας την ευθύνη, προκειμένου να αποτρέψει αντίποινα εναντίον του πληθυσμού.
Το 1902 οι αβάσταχτοι φόροι πυροδοτούν νέα αναταραχή με αποτέλεσμα τον τερματισμό της Αιγυπτιακής Διοίκησης και για μια ακόμα φορά την εδραίωση της Τουρκικής κατοχής στο νησί.
Η Θάσος το 1912 απελευθερώνεται τελικά από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και ένα χρόνο αργότερα γίνεται επίσημα τμήμα του Ελληνικού Κράτους.[/learn_more]
Χρήσιμα τηλέφωνα
Κέντρο Υγείας Πρίνος: 25930 71 100 – 25930 71 101
Αστυνομία Πρίνος: 25930 71 230
Πυροσβεστική: 25930 23 199
Λιμεναρχείο Λιμένας: 25930 23 199
Λιμεναρχείο Πρίνος: 25930 71390
Λιμεναρχείο Κεραμωτή: 25910 51204
Λιμεναρχείο Καβάλα: 2510 223716
ΚΤΕΛ Θάσου: 25930 22162
ΚΤΕΛ Καβάλας: 2510 222294
Τουριστική Αστυνομία: 25930 23111
πηγές: www.go-thassos.gr, el.wikipedia.org, www.thassos-view.com
επιμέλεια – επεξεργασία: Α. Βίνος
