*Διαβάζει παράλληλα πολλά βιβλία, είναι Ζυγός, λατρεύει το Παρίσι, έχει μεθύσει με κάτι εξαιρετικά κρασιά που δοκίμασε κάποτε στην Τοσκάνη, δεν βάζει ταμπέλες στον εαυτό της και είναι ίσως πιο ταλαντούχα απ’ ότι νομίζουμε. Ακόμη, κάνει ψυχοθεραπεία πολλά χρόνια, προσδιορίζει ως ‘’κανονικό’’ οτιδήποτε μας κάνει να νιώθουμε καλά, αγαπάει την ελευθερία και την Τάνια Τσανακλίδου, θεωρεί ότι ζούμε ακόμα σε μια συντηρητική κοινωνία, δουλεύει σκληρά και σκέφτεται πολύ.
Πιο απλά, η Νάντια Μπουλέ, δεν είναι αυτή που νομίζουμε…
ΥΓ. Η συνέντευξη έγινε στο καμαρίνι της στο Rex, όπου πρωταγωνιστεί στο Rocky Horror Show που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Ρήγος. Την φωτογράφιση έκανε η DeKlik.
Ας φανταστούμε ότι είσαι σε ένα μέρος που δεν σε ξέρει κανείς. Πως θα συστηνόσουν σε κάποιον που δεν σε γνωρίζει; Ως τραγουδίστρια, ως ηθοποιός, ως τηλεοπτικό πρόσωπο;
Δεν ξέρω. Γιατί να επιλέξω κάτι (γελάει). Θα του έλεγα όλα όσα έχω κάνει. Δεν θα επέλεγα μόνο ένα πράγμα, γιατί όλοι μας έχουμε πολλές πλευρές. Δεν μου αρέσουν καθόλου οι ταμπέλες και ο περιορισμός σε κάτι συγκεκριμένο μόνο. Χωρίς όμως να σημαίνει αυτό ότι τα κάνουμε όλα και τα κάνουμε όπως να ‘ναι. Εγώ προσπαθώ να δουλεύω πολύ σκληρά σε κάθε τι που κάνω. Ήθελα να ασχοληθώ με την επικοινωνία και την τηλεόραση και γι αυτό πήγα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το σπούδασα. Ήθελα να κάνω τραγούδι και γι αυτό κάνω φωνητική τόσα χρόνια και μαθήματα υποκριτικής μετέπειτα. Δίνω χρόνο και ενέργεια σε ότι κάνω, το προσπαθώ και το δουλεύω για να βγει σωστά.
Θεωρείς ότι τα pop πρόσωπα είναι παρεξηγημένα;
Υπάρχει γενικά η πεποίθηση ότι τα mainstream πρόσωπα που βλέπεις στην τηλεόραση και είναι πιο προβεβλημένα, κινούνται εξίσου mainstream και στην ζωή τους. Αυτό δεν είναι αλήθεια σε όλες τι περιπτώσεις. Ο κάθε άνθρωπος έχει πολλές πλευρές που είναι ωραίο να τις ανακαλύπτει και να τις καλλιεργεί. Δεν πρέπει να μένουμε στα στερεότυπα.
«Αν είσαι ξανθιά, μικρή σε ηλικία και κάνεις τηλεόραση, οι πιθανότητες να επιβιώσεις με τον τρόπο που θέλεις εσύ και όχι με τον τρόπο που θέλουν να σου φορέσουν οι άλλοι, είναι λίγες. Δίνεται η αίσθηση ότι είσαι σαχλοκούδουνο.»
Από πού προκύπτουν αυτά τα στερεότυπα;
Νομίζω από την τηλεόραση! Σαν μέσο, δημιουργεί στερεότυπα σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Προσωπικά, σου έχει κάνει κακό η τηλεόραση;
Δεν νομίζω! Σε κάθε πράγμα που κάνεις δεν μπορείς να κρατάς μόνο την μια πλευρά και να πετάς την άλλη. Όλα έχουν θετικά και αρνητικά. Η τηλεόραση έχει μια τρομακτική δύναμη. Αν αυτή την δύναμη την διαχειριστείς σωστά, μπορεί να σε βοηθήσει να παρουσιάσεις τον εαυτό σου και την δουλειά σου σε πολύ μεγάλο κοινό, πράγμα που δεν έχουν τα υπόλοιπα μέσα. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο θέλει και σωστή διαχείριση. Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς σωστά την δημοσιότητα. Προσωπικά η τηλεόραση μου έδωσε αναγνωρισιμότητα και την ευκαιρία να κάνω πράγματα που μπορεί υπό άλλες συνθήκες να ήταν πολύ πιο δύσκολο να καταφέρω. Αλλά ενώ μου έδωσε ευκαιρίες να δείξω τον άλλο μου εαυτό, μου ‘’κόλλησε’’, στο παρελθόν κυρίως, την ταμπέλα της πιο ‘’ελαφριάς’’. Αν είσαι ξανθιά, μικρή σε ηλικία και κάνεις τηλεόραση, οι πιθανότητες να επιβιώσεις με τον τρόπο που θέλεις εσύ και όχι με τον τρόπο που θέλουν να σου ‘’φορέσουν’’ οι άλλοι, είναι λίγες. Δίνεται η αίσθηση στον κόσμο ότι είσαι σαχλοκούδουνο, ότι είσαι επιδερμική, ότι κινείσαι μόνο με βάση την εικόνα σου και δεν έχεις να προσφέρεις τίποτα άλλο. Ζούμε εξάλλου στην εποχή της εικόνας. Δεν το θεωρώ παράλογο. Είναι χαρακτηριστικό της εποχής και το δέχομαι. Απλά προσπαθώ να μην μείνω μόνο σε αυτό. Μπορεί εύκολα να σε παρασύρει ο κόσμος της τηλεόρασης. Πριν προλάβεις να δώσεις το στίγμα σου προλαβαίνουν οι άλλοι να σε στιγματίσουν.
Kατάφερες να ξεφύγεις απ’ αυτό;
Το προσπαθώ. Όχι τόσο να ξεφύγω απ’ την τηλεόραση σαν ‘’κακό’’ μέσο, όσο στο να κάνω την δουλειά μου όπως μου αρέσει εμένα και όχι όπως προσπαθούν να μου επιβάλλουν. Οι άνθρωποι της δουλειάς θέλουν πολλές φορές αυτό το τυποποιημένο πράγμα που σου περιέγραψα πριν. Σε αυτές τις περιπτώσεις παίζει πολύ μεγάλο ρόλο τι συνεργάτες έχεις. Για μένα αυτό είναι η μισή δουλειά. Έπειτα πρέπει να δουλεύεις σκληρά και να μην παρεκκλίνεις, να μην επηρεάζεσαι, να μένεις πιστός σε αυτό που επιθυμείς να κάνεις.
Αναγκάστηκες ποτέ να κάνεις πράγματα που δεν ήθελες;
Όχι. Και αυτό γιατί έχω πει πολλά ‘’όχι’’. Πολύ συνειδητά έχω μείνει και τώρα και στο παρελθόν εκτός τηλεόρασης. Δεν το έκανα ούτε για να το παίξω ‘’κουλτούρα’’ ούτε γιατί απαρνιέμαι το μέσο. Απλά θέλησα να κάνω focus στο κομμάτι του θεάτρου και της μουσικής, που απαιτούν και τα δύο πάρα πολύ χρόνο και δουλειά για να γίνουν σωστά. Ταυτόχρονα βέβαια δεν είχα και κάποια πρόταση που να με ενδιαφέρει επί της ουσίας. Το οικονομικό δέλεαρ ή το να μπεις στην διαδικασία του ‘’να υπάρχω κάπου’’ είναι σίγουρα ‘’παγίδες’’, αλλά πρέπει να ξέρεις τι πραγματικά θέλεις και να μένεις σε αυτό.
«Κάνω χρόνια ψυχοθεραπεία γιατί άρχισα να συνειδητοποιώ κάποια στιγμή ότι είχα στην ζωή μου πολλά προβλήματα που είχαν ψυχολογικό υπόβαθρο. Με βοηθάει πάρα πολύ»
Για να το πετύχεις όμως αυτό πρέπει να τα έχεις πολύ καλά με τον εαυτό σου.
Πρέπει να κάνεις κυρίως καλή αυτοκριτική θα έλεγα! Εγώ προσπαθώ να κάνω την αυτοκριτική μου και δεν σου κρύβω ότι κάποιες φορές παρά είμαι σκληρή με τον εαυτό μου. Και ευτυχώς για μένα έχω και ανθρώπους στη ζωή μου που είναι επίσης σκληροί μαζί μου και αυτό με έχει βοηθήσει πολύ. Δεν θέλω να με νταντεύουν και δεν είναι και σωστές αυτές οι σχέσεις. Η αυτοκριτική αυτή και η συνειδητοποίηση του προς τα πού θέλω να πάω με έχει βοηθήσει πολύ.
Ασχολείσαι λοιπόν πλέον κανονικά με το τραγούδι;
Κυκλοφόρησα πέρυσι ένα single με τίτλο «Κλέψε με», που είναι μια ιταλική διασκευή και έκανα το καλοκαίρι μια περιοδεία με τον Δημήτρη Μπάση. Παλιότερα είχα δουλέψει και με τον Μανώλη Λιδάκη και τους Τρίφωνο, αλλά δεν είχα παρουσιάσει ποτέ κάτι καθαρά δικό μου. Πρώτη φορά σόλο παράσταση με δική μου μπάντα, παρουσίασα τον Οκτώβριο που μας πέρασε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Είχα απίστευτο άγχος γιατί είχα όλη την ευθύνη του πράγματος αλλά ήταν τελικά μαγική εμπειρία. Είχαμε επιλέξει κλασικά τζαζ κομμάτια από Ella Fitzgerald και Etta James μέχρι Lana Del Rey και Rihanna, όλα σε τζαζ διασκευές με εξαιρετικές ενορχηστρώσεις. Το πρόγραμμα αυτό θέλουμε να το παρουσιάσουμε και στην Αθήνα σύντομα!
Παρόλα αυτά σε κέρδισε το θέατρο!
Με κέρδισε το μιούζικαλ. Αυτή είναι η τρίτη παράσταση που παίζω. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πάντα το μιούζικαλ σαν είδος, αλλά από την πλευρά του θεατή. Ειλικρινά δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο. Ενώ έκανα τραγούδι, έκανα χορό και παρακολουθούσα πολλές παραστάσεις στο εξωτερικό, δεν είχα βάλει ποτέ τον εαυτό μου στην θέση αυτή. Όταν λοιπόν μου έγινε η πρόταση για το Fame ήμουν λίγο μαγκωμένη, αλλά όταν ξεκίνησαν οι πρόβες έπαθα σοκ. Όσο εξελισσόταν η παράσταση και όσο περισσότερο δούλευα, τόσο περισσότερο το ερωτευόμουν. Από τις πρώτες κιόλας πρόβες ένιωσα σαν να κουμπώνω όλα αυτά τα ξεχωριστά στοιχεία που αγαπούσα πάνω σε ένα πράγμα που είχα μπροστά μου και δεν το έβλεπα. Έπειτα ήρθε το Καμπαρέ πέρυσι στο Μέγαρο Μουσικής όπου είχα την τύχη να συνεργαστώ με ένα φανταστικό καστ αλλά και με την Τάνια Τσανακλίδου που για μένα ήταν όνειρο ζωής να δουλέψω μαζί της, και φέτος ήρθε ο Rocky! Πλέον, όταν είμαι πάνω στην σκηνή νιώθω μια διέγερση σε όλα μου τα κύτταρα. Είναι όλες μου οι λειτουργίες στο ζενίθ.
«Κανονικό είναι οτιδήποτε μας κάνει σαν προσωπικότητες να αισθανόμαστε καλά, και δεν ενοχλεί τους γύρω μας. Πρέπει να είμαστε δεκτικοί σε ότι απέχει από εμάς»
Πες μου λοιπόν κάποια πράγματα για το Rocky Horror Show!
Είναι ένα καθαρόαιμο μιούζικαλ, κεφάτο, αστείο, διαδραστικό αλλά παράλληλα και πολύ ιδιαίτερο σε σχέση με άλλα. Στο εξωτερικό έχει απίστευτα φανατικό κοινό και είναι εξίσου δημοφιλής και η κινηματογραφική του εκδοχή. Εγώ κάνω ένα συντηρητικό νεαρό κορίτσι, την Janet, που είναι αρραβωνιασμένη με τον επίσης συντηρητικό Brad που υποδύεται ο Μάξιμος Μουμούρης. Οι δυο τους ζουν σε μια επαρχία της Αμερικής και έχουν στόχο να δημιουργήσουν μια καλή και συνετή αμερικανική οικογένεια. Ένα βράδυ όμως που πηγαίνουν να βρουν έναν καθηγητή τους, αναγκάζονται να ζητήσουν βοήθεια σε έναν πύργο που μένει ένας τρανσέξουαλ εξωγήινος μαζί με τους υπηρέτες του. Ο τύπος αυτός δεν έχει κανένα σεξουαλικό και ηθικό όριο, με αποτέλεσμα να κάνει το ζευγάρι αυτό, μέσα από διάφορους κωμικούς τρόπους, να ανακαλύψει ότι η σεξουαλικότητα είναι κάτι πολύ σχετικό όπως και κάθε τι που θεωρείται ‘’κανονικό’’.
Τι μπορεί να θεωρεί ‘’κανονικό’’;
Κανονικό είναι οτιδήποτε μας κάνει σαν προσωπικότητες να αισθανόμαστε καλά, και δεν ενοχλεί τους γύρω μας. Στην σεξουαλικότητα ειδικά αυτό πρέπει να ισχύει 100%. Πρόκειται στην ουσία για μια παράσταση που στηρίζεται στο αίσθημα της απενεχοποίησης και στην λογική της δεκτικότητας σε κάθε τι που είναι διαφορετικό. Διαφορετικό σε σχέση με οτιδήποτε. Το έργο μας δείχνει ότι πρέπει να δεχόμαστε αυτήν την ελευθερία και να είμαστε δεκτικοί σε ότι απέχει από εμάς.
Είναι συντηρητικοί οι Έλληνες;
Έτσι νομίζω. Παρά το γεγονός ότι είμαστε στο 2014 και υποτίθεται ότι ο κόσμος έχει εξελιχθεί τρομερά και έχει ανοίξει τους ορίζοντές του, εξακολουθούμε να ζούμε σε μια κοινωνία που σκέφτεται και λειτουργεί πολύ συντηρητικά και υποκριτικά. Σε σχέση ειδικά με άλλες χώρες, είμαστε ακόμη πολύ συντηρητικοί, όσο κι αν θέλουμε να δείχνουμε ότι έχουμε ξεπεράσει τα κλισέ, τα στερεότυπα και τους παλιομοδίτικους τρόπους σκέψεις. Στην πράξη είμαστε συντηρητικοί. Και αυτό πρέπει επιτέλους να αλλάξει. Αυτή η παράσταση μπορεί να βοηθήσει να δούμε τα πράγματα αλλιώς.
Ανταποκρίνονται θετικά οι θεατές;
Η συντριπτική πλειοψηφία ναι. Μου έκανε μάλιστα εντύπωση ότι ενώ πίστευα πως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θεατές θα ήταν της παλιάς σχολής και θα είχαν πρόβλημα στο να δεχτούν το έργο, το αποδέχονται με μεγάλη άνεση και το διασκεδάζουν πραγματικά. Εξάλλου πρόκειται και για ένα πολύ αστείο έργο που δεν σου αφήνει περιθώρια να μην το αγαπήσεις.
«Zούμε σε μια κοινωνία που σκέφτεται και λειτουργεί πολύ συντηρητικά, όσο κι αν θέλουμε να δείχνουμε ότι έχουμε ξεπεράσει τα στερεότυπα και τους παλιομοδίτικους τρόπους σκέψεις. Aυτό πρέπει επιτέλους να αλλάξει.»
Εσύ που είσαι πιο κοντά σαν άνθρωπος; Στην συντηρητική Janet ή στην άλλη πλευρά;
Τα προηγούμενα χρόνια, μέσα και από τον τρόπο που μεγάλωσα, ήμουν πιο κοντά στην λογική της Τζάνετ τολμώ να σου πω. Είχα έναν καθωσπρεπισμό αλλά χωρίς να έχω συντηρητικό μυαλό ή αυστηρούς γονείς. Ίσα ίσα που είχα την τύχη να έχω πολύ ανοιχτόμυαλη οικογένεια. Ήθελα ωστόσο να είμαι το ‘’καλό κορίτσι’’ και να μην δίνω δικαιώματα. Προφανώς αυτό έρχεται ασυνείδητα από την οικογένεια, αλλά όταν μεγαλώνεις και βλέπεις τα πράγματα λίγο πιο ώριμα, αρχίζεις και να ‘’πετάς’’ τα κομμάτια του χαρακτήρα σου που δεν σου αρέσουν…
Έκανες δηλαδή κάποια στιγμή την επανάστασή σου;
Έκανα την ψυχοθεραπεία μου!
Βοηθάει;
Πάρα πολύ. Ξεκίνησα από μικρή και κάνω ακόμη.
Με τι αφορμή;
Άρχισα απλά να συνειδητοποιώ κάποια στιγμή ότι είχα στην ζωή μου πολλά προβλήματα που είχαν ψυχολογικό υπόβαθρο. Ακόμη, δεχόμουν άσχημες συμπεριφορές χωρίς να αντιδρώ, που προφανώς για να τις ανέχομαι είχα κάποιο θέμα. Υπήρχε έλλειψη αυτοεκτίμησης. Άρχισα λοιπόν να ψάχνω γιατί συμβαίνει αυτό και στην συνέχεια ανακάλυψα πράγματα για τον εαυτό μου που δεν είχα συνειδητοποιήσει ποτέ. Είναι πολύ σημαντική αυτή η διαδικασία. Πιστεύω ότι όλοι μας θα έπρεπε κάποια στιγμή να κάνουμε ψυχοθεραπεία. Με βοήθησε πολύ να καταλάβω τι μου συμβαίνει και να αλλάξω όσα με ενοχλούσαν ή μου δημιουργούσαν πρόβλημα. Μου έβγαλε έναν άλλο εαυτό και με χαλάρωσε πολύ.
Τι άλλο σε χαλαρώνει στην ζωή σου;
Τα ταξίδια. Πεθαίνω για το Παρίσι. Νιώθω απίστευτη οικειότητα με την πόλη. Σαν να έχω ζήσει εκεί. Ακόμη και ο αέρας μου μοιάζει οικείος. Είναι φανταστική πόλη. Για να μην σου μιλήσω για την Τοσκάνη…
Ξέρω και ότι διαβάζεις και πολλά βιβλία παράλληλα!
Ναι, είναι λίγο περίεργο αυτό (γελάει). Όταν ήμουν μικρή διάβαζα πάρα πολύ για το σχολείο, οπότε όταν είχα ελεύθερο χρόνο δεν ήθελα να διαβάσω τίποτα άλλο. Τώρα όμως έχω αρχίσει να ανακαλύπτω πόσο μεγάλος πλούτος είναι το να μπορείς να διαβάζεις και να κερδίζεις πράγματα. Είναι ένας άλλος κόσμος που σου ανοίγει το μυαλό. Μου έχει δώσει λοιπόν ο μπαμπάς μου σχεδόν όλη του την βιβλιοθήκη και έχω βρεθεί ξαφνικά με άπειρα βιβλία! Μέσα στον ενθουσιασμό μου άρχισα να τα διαβάζω όλα μαζί (γελάει). Παλιότερα τα διάβαζα όλα μέχρι το τέλος. Τώρα, αν δεν μου αρέσει κάτι το αφήνω και πάω στο επόμενο. Κάπως έτσι έχω μαζέψει στο κομοδίνο μου πολλά βιβλία. Ιστορικά και λογοτεχνικά. Το αγαπημένο μου είναι οι «Οικείες Απιστίες» του Χανίφ Κιουρεϊσι.
Κείμενο: Τάσος Μπιμπισίδης
Φωτογράφιση: DeKlik
Info
*Το Rocky Horror Show ανεβαίνει στο Rex ως τις 21 Δεκεμβρίου σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου και μετάφραση Σήλιας Γεωργιάδη, με πρωταγωνιστές τους Κωνσταντίνο Ασπιώτη, Γιώργο Μαζωνάκη, Νάντια Μπουλέ, Μάξιμο Μουμούρη, Κλέων Γρηγοριάδη, Τζένη Θεωνά, Βασιλική Τρουφάκου, Ιβάν Σβιτάιλο, Νάσος Παπαργυρόπουλος και άλλους.
