Δημήτρης Αθηνάκης ή Latenighter

0
26

*Γεννήθηκε στην Δράμα αλλά ζει επίμονα στο κέντρο της Αθήνας, στο Πολύγωνο, που άλλοι ονομάζουν Νέα Κυψέλη. Έχει ζήσει και στην Θεσσαλόνικη και στο Άμστερνταμ. Εκεί σπούδασε Κοινωνική Θεολογία και Φιλοσοφία. Μετά δούλεψε ως μεταφραστής και ως κριτικός λογοτεχνίας. Εξέδωσε και δύο ποιητικές συλλογές με ωραίους τίτλους και ακόμη καλύτερο περιεχόμενο! «Δωμάτιο μικρών διακοπών» (εκδ. Κέδρος, 2012) και «χωρίσεμεις» (εκδ. Κοινωνία των (δε)κάτων, 2009). Παρόλα αυτά γράφει σπάνια, αλλά σβήνει συχνότερα. Ίσως επειδή πιστεύει ότι αυτός ο κόσμος δεν μπορεί ν’ αλλάξει ποτέ, κι ας μην τον λένε Κεμάλ. Τον λένε όμως Latenighter, καθώς ποτέ δεν κοιμάται πριν τις 4. Στον ελεύθερο χρόνο του φοράει πουκάμισα κλειστά ως τον λαιμό και πολύχρωμες κάλτσες. Aκούει περισσότερη μουσική απ’ ότι του αναλογεί – καπνίζει περισσότερο απ’ ότι τρώει. Ζει με την ελπίδα να σταματήσει να ελπίζει και του αρέσει να λέει την φράση: «καμία ηθική χωρίς αισθητική».

Ο καφές του είναι πάντα μέτριος. Οι φωτογραφίες του ποτέ..

 

Photo Credits: Λένα Καλλέργη
Ο Δημήτρης (photo credits: Λένα Καλλέργη)

 


 

Πού πάνε τα αεροπλάνα όταν δεν πετάνε πια; Εσύ πού πας; Πού πήγες; Ποιο δρομολόγια να κάνω για να ’ρθω να σε βρω;
Πού πάνε τα αεροπλάνα όταν δεν πετάνε πια; Εσύ πού πας; Πού πήγες; Ποιο δρομολόγιο να κάνω για να ’ρθω να σε βρω;

 

Ήθελα να σου δείξω τη Σχοινούσα• να δεις τα σώματα πώς πηγαινοέρχονται• δεν πρόλαβα• είχες άλλα στο μυαλό σου• δεν πρόλαβα, αλλά σου υποσχέθηκα
Ήθελα να σου δείξω τη Σχοινούσα• να δεις τα σώματα πώς πηγαινοέρχονται• δεν πρόλαβα• είχες άλλα στο μυαλό σου• δεν πρόλαβα, αλλά σου υποσχέθηκα

 

Στην Πάρο, σαν να μην πήγα• αυτά τα παιδιά όμως μου θύμισαν τον τρόπο να θυμάμαι• θυμίζω, θυμάμαι• το ένα μου το χάρισες, το άλλο σ’ το χαρίζω
Στην Πάρο, σαν να μην πήγα• αυτά τα παιδιά όμως μου θύμισαν τον τρόπο να θυμάμαι• θυμίζω, θυμάμαι• το ένα μου το χάρισες, το άλλο σ’ το χαρίζω

 

Η βόλτα μας, τότε, στο Γκάζι• σχεδόν τρέχοντας να προλάβουμε το ραντεβού• σε καθυστέρησα• σου είπα, «στάσου, δες τι ωραίο φως»• το πήρες μαζί σου• χάρισμά σου
Η βόλτα μας, τότε, στο Γκάζι• σχεδόν τρέχοντας να προλάβουμε το ραντεβού• σε καθυστέρησα• σου είπα, «στάσου, δες τι ωραίο φως»• το πήρες μαζί σου• χάρισμά σου

 

Άφηνα παντού σημειώματα• στο δικό μου σπίτι• να μην ξεχνάω και να μην ξεχνιέμαι• αντίστιξη με τα παραπάνω• θα ξεχαστώ• κι ας είμαι κλειστοφοβικός πια• η υπόσχεση είναι υπόσχεση
Άφηνα παντού σημειώματα• στο δικό μου σπίτι• να μην ξεχνάω και να μην ξεχνιέμαι• αντίστιξη με τα παραπάνω• θα ξεχαστώ• κι ας είμαι κλειστοφοβικός πια• η υπόσχεση είναι υπόσχεση

 

Λίγες μέρες προτού φύγεις, άνοιγα κρυφά τα παράθυρα• ήθελα να δω τι γίνεται στον έξω κόσμο• η Βυτίνα ήταν αποκάλυψη• το ήξερες, μα δεν μου το ’χες πει
Λίγες μέρες προτού φύγεις, άνοιγα κρυφά τα παράθυρα• ήθελα να δω τι γίνεται στον έξω κόσμο• η Βυτίνα ήταν αποκάλυψη• το ήξερες, μα δεν μου το ’χες πει

 

Αδριανή Δράμας• το χωριό της γιαγιάς που σου ’λεγα• αν τη δεις, πες της να σου φτιάξει σπανακόπιτα• θα γλείφεις τα δάχτυλά σου
Αδριανή Δράμας• το χωριό της γιαγιάς που σου ’λεγα• αν τη δεις, πες της να σου φτιάξει σπανακόπιτα• θα γλείφεις τα δάχτυλά σου

 

Medianeras, η εταιρεία που κάναμε με τα κορίτσια• η θέα από το γραφείο μας στην Πανεπιστημίου• ήσουν λιγάκι περήφανος• θα πάρω την περηφάνια σου στην πλάτη μου και θα την κάνω βόλτες
Medianeras, η εταιρεία που κάναμε με τα κορίτσια• η θέα από το γραφείο μας στην Πανεπιστημίου• ήσουν λιγάκι περήφανος• θα πάρω την περηφάνια σου στην πλάτη μου και θα την κάνω βόλτες

 

Σταθμός Μοναστηράκι• είχε ένα «προσοχή» παραδίπλα• σημασία δεν του ’δωσα• δεν προσέχω, κι ας θυμώνεις• μη θυμώνεις, καλά;
Σταθμός Μοναστηράκι• είχε ένα «προσοχή» παραδίπλα• σημασία δεν του ’δωσα• δεν προσέχω, κι ας θυμώνεις• μη θυμώνεις, καλά;

 

Στο Γκάζι πάλι• έψαχνα να βρω εκείνον που σου έλεγα, πήγαινα κάτω από το σπίτι του• το μετάνιωνα• δεν θα ήταν εκεί εξάλλου• να μου στέλνεις νέα• θα σου στέλνω καρτ ποστάλ
     Στο Γκάζι πάλι• έψαχνα να βρω εκείνον που σου έλεγα, πήγαινα κάτω από το σπίτι του• το μετάνιωνα• δεν θα ήταν εκεί εξάλλου• να μου στέλνεις νέα• θα σου στέλνω καρτ ποστάλ

 


Dimitri’s Notebook!


 

  • Σε ποιά πνευματική διάθεση βρίσκεσαι αυτό τον καιρό;

Καλοκαιρινή• δηλαδή, μέσα μου έχω ήλιο, φως, υγρασία, μπόρες και αντηλιά• όλα μαζί, σε ένα• από την αβεβαιότητα στη φωτοσύνθεση.

  • Τι τρως για πρωινό;

Δύο κουταλιές μέλι με νερό• όλως τυχαίως, ικαριώτικες πρακτικές στο κέντρο της Αθήνας.

  • Τι θα βρει κανείς σίγουρα στην τσάντα σου;

Εκτός από αυτά που βρίσκει κανείς πάντοτε σε μία τσάντα, υπάρχει Norgesic («ρίξε κάτι πάνω σου, θα σε πιάσει η ψύξη σου»), Maalox («μην τρως ό,τι να ’ναι, πρόσεχε το στομάχι σου») και μαστίχα Χίου.

  • Τι βλέπεις απ’ το μπαλκόνι σου;

Μία μικρή λεωφόρο, μία στάση λεωφορείου (thejattendsproject.tumblr.com), ένα περίπτερο, πολυκατοικίες και ένα αγόρι που κάθε μέρα, την ίδια ώρα, πάει στο γυμναστήριο.

  • Τι σε κάνει να γελάς;

Οι καθημερινές μικρογκάφες• οι δικές μου και των δικών μου ανθρώπων• να εστιάσουμε στο «καθημερινές» αν γίνεται!

  • Ποια θεωρείς την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;

Την ειλικρίνεια, μόνο όμως όταν δεν συνοδεύεται από την ευγένεια• φτάνει πια με τις μοναχικές αυταξίες• συνδυασμούς χρειαζόμαστε.

  • Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;

«Το να δίνεσαι από το να δίνεις είναι ανώτερο»• είναι στίχος από ποίημα της Ευτυχίας Παναγιώτου• είναι μία συμβουλή που μου δόθηκε ακούσια• και την πήρα προσωπικά και τοις μετρητοίς• καλά έκανα.

  • Τι είναι για εσένα η Μαγεία;

Το σώμα των ανθρώπων• κάθε του στάλα, κάθε του γωνία, κάθε τελειότητα, ελάττωμα και ανατρίχιασμα• το σώμα των ανθρώπων.

 


 

*Στείλτε τις φωτογραφίες σας στο contact@ingolden.gr ή κάντε hashtag τις αγαπημένες σας στιγμές στο Instagram γράφοντας #ingoldengr, για να φτιάξουμε το δικό σας Notebook!

 

Επιμέλεια: Τάσος Μπιμπισίδης

Δες περισσότερα εδώ

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλούμε γράψτε το σχόλιο σας
Παρακαλούμε γράψτε το όνομα σας