Βιέννη, ομορφιά αυτοκρατορική!

Η Βιέννη είναι χτισμένη σε υψόμετρο 170 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, μεταξύ του Δούναβη στα ανατολικά και δασωδών υψωμάτων στα δυτικά.

Πολύ σημαντικός οικονομικός παράγοντας για την πόλη είναι και ο τουρισμός, καθώς η Βιέννη με τον μεγάλο πλούτο της σε έργα τέχνης, μνημεία, μουσεία αποτελεί πόλο έλξης πολλών τουριστών. Τη Βιέννη επίσης επισκέπτονται οι περισσότεροι τουρίστες την περίοδο των Χριστουγέννων, όπου υπάρχουν πολύ ωραία αξιοθέατα όπως η χριστουγεννιάτικη αγορά της.

Οι κυριότερες βιομηχανίες της πόλης κατασκευάζουν μηχανήματα, χημικά προϊόντα, έπιπλα, πορσελάνες και υαλικά.

 

Αξιοθέατα στη Βιέννη:

Ρίνγκστρασσε – Ringstraße:

Είναι η κυκλική κεντρική λεωφόρος της Βιέννης. Το συνολικό μήκος της λεωφόρου είναι 5,2 χλμ και αποτελείται από διάφορους δρόμους, που φέρουν την κατάληξη -ring = κύκλος

O Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας αποφάσισε το 1857 την κατεδάφιση τον τειχών της πόλης και στην διαθήκη του ζήτησε την κατασκευή μιας κυκλικής λεωφόρου. Στην Ρίνγκστρασσε μετακόμισαν οι εύπορες οικογένειες της πόλης και κατασκεύασαν τα παλάτια τους. Επίσης, κατασκευάστηκαν επί αυτής μεγάλα δημόσια κτίρια, όπως το Κοινοβούλιο και το Δημαρχείο.

Κοινοβούλιο:

Μετά την κατάρρευση της αυτοκρατορίας του Αψβούργων, οι βουλευτές ανακήρυξαν την ίδρυση της Δημοκρατίας της Αυστρίας. Στο κτίριο αυτό σήμερα φιλοξενείται το Κοινοβούλιο. Μπροστά από την είσοδο του κτιρίου υπάρχει η Κρήνη της Αθηνάς, δηλ. το άγαλμα της θεάς της σοφίας.

Κρατική Όπερα της Βιέννης- Staatsoper:

Η κρατική όπερα της Βιέννης άνοιξε το 1869 υπό τους ήχους του Ντον Τζιοβάνι του Μότσαρτ. Στην αρχή, αυτό το κτίριο νεοαναγεννησιακού ρυθμού δεν εντυπωσίασε καθόλου τους Βιεννέζους, αλλά όταν μεγάλο μέρος του κτιρίου καταστράφηκε από βόμβα, οι κάτοικοι το εξέλαβαν ως σημάδι και ανακατασκεύσαν την αίθουσα και τη σκηνή. Η όπερα άνοιξε ξανά υπό τους ήχους του Φιντέλιο του Μπετόβεν.

Καθεδρικός Ναός Αγ. Στεφάνου:

Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Στεφάνου βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Ορθώνεται στην ομώνυμη πλατεία, από τον 13ο αιώνα. Είναι ανοικτός από τις 6 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ, τις καθημερινές, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές από τις 7 έως τις 10. Ο επισκέπτης πρέπει να προσέξει τη σκεπή του ναού που είναι καλυμμένη με 230,000 γυαλιστερά πλακίδια, που μοιάζουν με ψηφιδωτά και τα οποία απεικονίζουν έναν δικέφαλο αετό και τη χρονολογία 1831. Την Πύλη του Γίγαντα με το μεγάλο κόκκαλο, την Πύλη του Ζίγκλερ, τον άμβωνα του Πίλγκραμ που κοσμείται με προσωπογραφίες των τεσσάρων πατέρων της εκκλησίας, το κεντρικό ιερό με τα γλυπτά που περιγράφουν το μαρτύριο του Αγίου Στεφάνου. Τα εντυπωσιακά βιτρό του εξώστη είναι επίσης αξιοπρόσεκτα, όπως επίσης και το τεράστιο εκκλησιαστικό όργανο, καθώς και το ψηλό θολωτό εσωτερικό της εκκλησίας, που στεγάζει μία εντυπωσιακή συλλογή έργων τέχνης.

Haas House:

Το Haas House χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Hans Hollein απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, επενδεδυμένο με γυαλί και καθρέφτες οι οποίοι αντανακλούν τον καθεδρικό ναό και κάνουν την πλατεία του Αγίου Στεφάνου να φαίνεται πιο εντυπωσιακή και μεγάλη. Στην αρχή, ο λαός της Βιέννης δε συμφωνούσε με αυτή τη μοντέρνα προσθήκη στην πόλη, αλλά σήμερα είναι το καμάρι της πόλης και από την κορυφή του μπορεί κανείς να απολαύσει την υπέροχη θέα στην πόλη και το ναό.

Αυτοκρατορικά παλάτια του Χόφμπουργκ – Hofburg:

Είναι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά κτίρια στην Αυστρία. Χτίστηκε το 1460 σε γοτθικό ρυθμό, ενώ ανακαινίστηκε μεταξύ 1754 και 1773 από τη Μαρία Θηρεσία, όπου μετατράπηκε σε αυτό το εξαιρετικό δείγμα μπαρόκ αρχιτεκτονικής που είναι μέχρι σήμερα. Σήμερα παρά το ότι διατηρείται σε καλή κατάσταση, γίνονται συνεχώς έργα συντήρησης και αποκατάστασης, με αποτέλεσμα να είναι μόνο μερικά από τα μεγαλύτερα δωμάτια ανοιχτά στο κοινό . Από αυτά μπορούμε να δούμε την “Αίθουσα του Γίγαντα”, τη μεγαλοπρεπή αίθουσα χορού με τις τοιχογραφίες του ζωγράφου Anton Maulpertsch που απεικονίζουν τους θριάμβους των Αψβούργων και μία μεγάλη σειρά πορτρέτων μεγάλων προσωπικοτήτων της αυτοκρατορικής οικογένειας. Πολλά από τα αυτοκρατορικά διάσπαρτα διαμερίσματα είναι επίσης επισκέψιμα, στο σύνολό τους 25, που χρονολογούνται από τον 18ο έως το 19ο αιώνα.

Εντός του παλατιού βρίσκεται και το παρεκκλήσι, που αρχικά ήταν αίθουσα εκδηλώσεων, μέχρι που μετατράπηκε σε παρεκκλήσι από τη Μαρία Θηρεσία, όταν ο σύζυγός της Φραγκίσκος Α’ πέθανε ξαφνικά κατά τη διάρκεια του γάμου του γιους τους Λεοπόλδου Β’.

Στις εγκαταστάσεις του παλατιού περιλαμβάνεται επίσης το γοτθικό κελάρι όπου συχνά πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, ένα καφέ, καθώς και ένα κατάστημα με αναμνηστικά δώρα.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρούμε στην ιστοσελίδα: www.hofburg-innsbruck.at/623/php/index.php

 

Αυτοκρατορικά παλάτια του Σενμπρούν- Schönbrunn Palace:

Είναι ένα από τα σημαντικότερα και ιστορικά ανάκτορα της Ευρώπης. Τόσο το κτιριακό συγκρότημα όσο και οι κήποι προ αυτού μαρτυρούν τις αλλοτινές δόξες της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Αριθμεί συνολικά 1.441 δωμάτια, εκτός των 139 μαγειρείων που περιλαμβάνονται σ΄ αυτό. Ένα μέρος του χώρου εξυπηρετούσε την μόνιμη αυτοκρατορική φρουρά, τους ανώτατους διπλωμάτες, καθώς και πολιτικούς και στρατιωτικούς που διέμεναν σ΄ αυτό. Εδώ λειτούργησε ο πρώτος ζωολογικός κήπος του κόσμου!

Είναι από τους σημαντικότερους βασιλικούς οίκους στην Ευρώπη και σήμερα αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά πολιτιστικά μνημεία στην Αυστρία. Επίσης από το το 1860 αποτελεί και ένα από τα σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα της Βιέννης. Το 1996 ανακηρύχθηκε από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Αποτελεί σπουδαίο τουριστικό πόλο έλξης με 6,7 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως.

Μουσείο Sisi:

Στο μουσείο αυτό που στεγάζεται στα κτίρια του Hofburg, μπορούμε να δούμε όλα τα αντικείμενα που χρησιμοποιούσε η αυτοκράτειρα Ελισάβετ, αλλιώς γνωστή ως Σίσι, και παρουσιάζεται η ιστορία της ζωής της από την νεαρή της ηλικία στη Βαυαρία μέχρι τη δολοφονία της στη Γενεύη. Επιπλέον παρουσιάζονται οι εμμονές που είχε στη ζωή της με το αδύνατο σώμα, την αθλητική κατάσταση κα. Θα μπορέσουμε να θαυμάσουμε αντικείμενα όπως ενδυμασίες της, πορτραίτα, το σετ ταξιδιού που χρησιμοποιούσε, το μίνι γραφείο, το σετ ζωγραφικής της, αλλά και αντικείμενα από το Παλάτι Αχίλλειον που έχτισε στην Κέρκυρα. Επίσης μπορεί να μάθει κανείς πολλά για τις ταινίες που γυρίστηκαν με θέμα τη ζωή της.

 

Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης – Kunsthistorisches Museum:

Το μουσείο ιστορίας της τέχνης στεγάζεται σε ένα επιβλητικό ανάκτορο που ξεχωρίζει με των οκταγωνικό θόλο του. Είναι ένα από τα αρχαιότερα μουσεία των Καλών Τεχνών και των διακοσμητικών τεχνών στον κόσμο. Το μουσείο ιδρύθηκε το 1891. Η συλλογή του μουσείου προέρχεται κυρίως από την συλλογή βασιλιάδων, αυτοκρατόρων και του βασιλικού οίκου των Αψβούργων. Από τα διασημότερα έργα του μουσείου είναι ο πίνακας “Madonna του λιβαδιού” -απεικονίζει την Παναγία με τον μικρό Ιησού Χριστό και των Αγ.Ιωάννη των Βαπτιστή, του διάσημου Ιταλού, Ραφαέλο. Άλλα και ο “πύργος της Βαβέλ” (1563) του Ολλανδού Pieter Bruegel και το “καλοκαίρι” (1563) του Giuseppe Arcimboldo. Τέλος η συλλογή περιλαμβάνει και ελληνικές, αιγυπτιακές και ρωμαϊκές αρχαιότητες.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρούμε στην ιστοσελίδα: http://www.khm.at/en/khm-home/

Συνοικία των Μουσείων – Museumsquartier:

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά κέντρα του κόσμου. Φιλοξενεί από κλασικά μουσεία τέχνης μέχρι χώρους παρουσίασης ταινιών, θεάτρου, αρχιτεκτονικής, χορού, νέων μέσων, ένα κέντρο δημιουργικότητας για παιδιά, αλλά και διάφορα καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια. Στο σύμπλεγμα αυτό θα βρείτε το Κέντρο Αρχιτεκτονικής, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (MUMOK), το Κέντρο Τέχνης της καλλιέργειας – Μουσείο Καπνού, το Μουσείο Λέοπολντ, το Ταντσκβαρτίρ, το παιδικό μουσείο Zoom, την Kunsthalle Wien και το Κέντρο Μαθηματικών.

Μουσείο Albertina:

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας:

Το μουσείο Φυσικής ιστορίας άνοιξε το 1889 και οι συλλογές του έχουν μεγάλη θεματική ευρύτητα, περιλαμβάνοντας αρχαιολογικά, ανθρωπολογικά, ορυκτολογικά, ζωολογικά και γεωλογικά εκθέματα. Μεταξύ αυτών υπάρχουν εκμαγεία από σκελετούς δεινοσαύρων, η μεγαλύτερη συλλογή κρανίων διεθνώς, μία από τις πλέον περιεκτικές συλλογές πολύτιμων λίθων, προϊστορικά γλυπτά, αντικείμενα από την εποχή του χαλκού και εξαφανισμένα είδη ζώων και πτηνών.

Εθνικό Θέατρο – Burgtheater:

Το εθνικό Θέατρο αποτελεί την πλέον επιφανή σκηνή σήμερα του γερμανόφωνου κόσμου. Το πρώτο θέατρο χτίστηκε επί Μαρίας Θηρεσίας. Το 1888 αντικαταστάθηκε από το σημερινό κτίριο σε σχέδια των Καρλ φον Χάζεναουερ και Γκότφριντ Ζέμπερ σε ρυθμό ιταλικής Αναγέννησης. Στους τοίχους δίπλα στις μεγάλες σκάλες στο εσωτερικό του συναντά κανείς προτομές θεατρικών συγγραφέων, ενώ η βόρεια και νότια πτέρυγα είναι στολισμένη με τοιχογραφίες των αδερφών Κλιμτ. Διάσημη τοιχογραφία είναι αυτή του Κλιμτ, η οποία είναι μία τοιχογραφία οροφής και απεικονίζει τον Θέσπη, τον πρώτο ηθοποιό ελληνικής τραγωδίας και αποτελεί μέρος της σειράς η Ιστορία του Θεάτρου. Στο εξωτερικό του θεάτρου δεσπόζει το άγαλμα του Απόλλωνα, καθισμένου ανάμεσα στη Μελπομένη και τη Θάλεια και πάνω από το ανάγλυφο του Βάκχου και της Αριάδνης, έργο του Βέιρ.

Κέρτνερ Στράσε – Kärntner Straße:

Είναι ο εμπορικός δρόμος στο κέντρο με καταστήματα τουριστικά ή ειδών πολυτελείας.

Μαριαχίλφερ Στράσε – Mariahilfer Strasse:

Εδώ βρίσκονται τα πολυκαταστήματα και τα εμπορικά μαγαζιά.

Γκρίχενμπαϊσελ – Griechenbeisl είναι ένα παραδοσιακό Αυστριακό εστιατόριο στην Βιέννη:

Πρωτοαναφέρεται στην ιστορία το 1447 και είναι το παλαιότερο εστιατόριο της πόλης. Το σημερινό του όνομα το απέκτησε αργότερα και σημαίνει «Ελληνική ταβέρνα» στην Αυστριακή διάλεκτο.

Το εστιατόριο βρίσκεται κοντά στο Fleischmarkt μεταξύ μιας Ελληνικής Εκκλησίας και το Ελληνικό σοκάκι – Griechengasse, στην πρώην Ελληνική γειτονιά της Βιέννης. Η εσωτερική αρχιτεκτονική του εστιατορίου είναι παραδοσιακά Αυστριακή όπως και τα γεύματα που προσφέρονται. Διάσημες προσωπικότητες έχουν επισκεφτεί το Griechenbeisl, όπως o Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, o Φραντς Σούμπερτ, o Ρίχαρντ Βάγκνερ.

Το ιστορικό Λούνα Παρκ Πράτερ – Prater:

Το Πράτερ ήταν αρχικά αυτοκρατορικά εδάφη για κυνήγι. Το 19ο αιώνα η δυτική άκρη του Πράτερ έγινε μεγάλο λούνα παρκ, με πάγκους, θεάματα, μπιραρίες και μεζεδοπωλεία με λουκάνικα για τους Βιεννέζους εργάτες. Σήμερα αποτελεί ένα τεράστιο λούνα παρκ με πολλά παιχνίδια και πρωτοπόρα στην αύξηση της αδρεναλίνης των επισκεπτών. Θα μπορέσουμε να ανεβούμε στο Riesenrad, που είναι ένας τεράστιος τροχός, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1896 από τον Μπάσετ. Από εκεί θα μπορούμε να θαυμάσουμε την εκπληκτική θέα στο Πράτερ, αλλά και σε ολόκληρη την πόλη.

Stadpark – Εθνικό πάρκο:

Η Βιέννη είναι μια καταπράσινη πόλη. Τεράστια, καλοδιατηρημένα πάρκα, βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την πόλη προσφέροντας ανάσες δροσιάς και χαλάρωσης στους Βιεννέζους που ζουν σε μια παραδεισένια πόλη. Πολλοί  από αυτούς  ξεκουράζονται διαβάζοντας στα παγκάκια των πάρκων ή  ξαπλώνουν στο γκαζόν, απολαμβάνοντας τις ευεργετικές ακτίνες του ήλιου! Στο Stadpark, μεταξύ άλλων, βρίσκεται και το «χρυσό» άγαλμα του Στράους, μιας ακόμη εμβληματικής μορφής της Βιέννης.

 

Το Μέγαρο Φέρστελ – Palais Ferstel και το Καφέ Τσεντράλ – Cafe Central:

Το Καφέ Τσεντράλ στεγάζεται στο επιβλητικό Μέγαρο Φέρστελ, ένα ιταλικού ρυθμού μέγαρο του 19ου αιώνα. Οικοδομήθηκε στα 1856-1860 και φέρει το όνομα του αρχιτέκτονά του Χάινριχ φον Φέρστελ- Heinrich von Ferstel, 1828 – 1883. Ξεχωρίζει για τη μοντέρνα για την εποχή του νεογοτθική αρχιτεκτονική, με μαυριτανικές επιρροές, εμπνευσμένη από τα κτήρια της Βενετίας και της Φλωρεντίας.

Στα πρώτα χρόνια, το Ανάκτορο Φέρστελ στέγασε το Χρηματιστήριο της Βιέννης και την Αυστρο-ουγγρική Τράπεζα. ενώ από το 1906 φιλοξενεί διάφορα εμπορικά καταστήματα και το Καφέ Τσεντράλ που βρίσκεται στην πρώην κεντρική αιθούσα της τράπεζας. Την ίδια εποχή κατασκευάστηκε και η εμπορική στοά μέσα στο ίδιο μέγαρο.

Το Καφέ Τσεντράλ άνοιξε το 1906 και αποτελούσε στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα τόπο συνάντησης της βιεννέζικης διανόησης. Οι αίθουσές του διακοσμημένες στο στυλ του τέλους του 19ου αιώνα και η εσωτερική διακόσμησή του, με τα θολωτά ταβάνια και τα αψιδωτά παράθυρα, τους φερ-φορζέ πολυελαίους, τους απαστράπτοντες μαρμάρινους κίονες και τα πολύχρωμα βιτρώ, αντανακλούν αυτοκρατορικό μεγαλείο. Εδώ σύχναζαν συγγραφείς, αρχιτέκτονες, συνθέτες, κριτικοί τέχνης, γιατροί, αλλά και μαρξιστές εκπρόσωποι της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Εδώ σύχναζε και ο Σίγκμουντ Φρόιντ, όπου ερχόταν να συναντήσει συναδέλφους του και να παίξει σκάκι, ο ψυχίατρος Άλφρεντ Άντλερ, αλλά και οι Ρώσοι επαναστάτες Λέων Τρότσκι, που έπαιζε κι αυτός εδώ σκάκι, και Βλαντιμίρ Λένιν. Και ο Αδόλφος Χίτλερ επισκεπτόταν κατά καιρούς το Καφέ Τσεντράλ.

Το Καφέ Τσεντράλ, με πολλές ζημιές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έκλεισε το 1943. Έμεινε κλειστό για 43 χρόνια. Το Ανάκτορο Φέρστελ ανακαινίστηκε μετά το 1978 και το Καφέ Τσεντράλ επαναλειτούργησε το 1986.

 

Τα καφέ της Βιέννης:

Αναφέρεται ότι το πρώτο “καφενείο” στη Βιέννη άνοιξε από τον Έλληνα Johannes Theodat το 1685, μετά την ήττα των Τούρκων κατά την πολιορκία της Βιέννης το 1683. Το 1839, η Βιέννη είχε 80 καφενεία, τριάντα στο κέντρο και πενήντα συνοικιακά.

Τα καφέ χάους -Kaffeehaus αποτελούσαν για αιώνες και μέχρι σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της Βιέννης. Έφτασαν στη μεγαλύτερη ακμή τους στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν σύχναζαν σ’ αυτά πολιτικοί, συγγραφείς, καλλιτέχνες, συνθέτες, δημόσιοι λειτουργοί, ακόμη και ιδεολόγοι επαναστάτες. Και σήμερα τα καφέ της Βιέννης, με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά τους, εξακολουθούν να συγκεντρώνουν την εκλεκτή πελατεία τους.

Ανάμεσα στα πιο διάσημα και ιστορικά βιεννέζικα καφέ είναι το Καφέ Λάντμαν – Cafe Landtmann, όπου ο Ζίγκμουντ Φρόιντ περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του, αλλά φιλοξένησε και άλλες διασημότητες από την Μαρλένε Ντήτριχ μέχρι το Γερμανό καγκελάριο Βίλλυ Μπραντ, το Καφέ Σπερλ – Cafe Sperl, όπου έπινε καθημερινά τον καφέ του ο συνθέτης Γιόχαν Στράους και προσφιλές στέκι του Χίτλερ, το Καφέ Γκρίνσταϊντλ – Cafe Griensteidl, χρονολογούμενο από το 1844, με τακτικό θαμώνα του το συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ, το Καφέ Σβάρτσενμπεργκ – Cafe Schwarzenberg, με τακτικό πελάτη του τον Αυστριακό αρχιτέκτονα της αρτ-νουβό Γιόζεφ Χόφμαν και το Καφέ Μουζέουμ – Cafe Museum, φιλοτεχνημένο το 1899 από τον αρχιτέκτονα Άντολφ Λόος, όπου συχνάζουν μέχρι και σήμερα καλλιτέχνες και φοιτητές.

Λογοτέχνες του καφενείου:

Στα τέλη του 19ου αιώνα, κατά την περίοδο από το 1890 μέχρι το 1897, μια φιλολογική ομάδα συγγραφέων, με την ονομασία “Νέα Βιέννη”, οι οποίοι πειραματίζονταν σε ποικίλες λογοτεχνικές τάσεις μοντερνισμού, σύχναζαν αποκλειστικά στα βιεννέζικα καφέ. Οι λογοτέχνες αυτοί είχαν κάνει τα καφέ δεύτερο σπίτι τους, κυρίως το Καφέ Γκρίνσταϊντλ και το Καφέ Τσεντράλ. Εκεί έγραφαν και απήγγειλαν ποίηση, διάβαζαν λογοτεχνικά κείμενα, διάβαζαν εφημερίδες, κουβέντιαζαν για πολιτική, σχολίαζαν την κοινωνική ζωή, έπαιζαν μπιλιάρδο και σκάκι και απολάμβαναν τα διάφορα είδη του βιεννέζικου καφέ και τις φημισμένες βιεννέζικες πουτίγκες ή τα στρούντελ. Για το λόγο αυτό, οι “διαφορετικοί” αυτοί λογοτέχνες αποκαλούνταν “λογοτέχνες του βιεννέζικου καφενείου”.

 

 

επεξεργασία – επιμέλεια: Α. Βίνος