Από μία άποψη η διακόσμηση εσωτερικών χώρων μοιάζει με τη ζαχαροπλαστική, χρειάζονται ακριβείς μετρήσεις και πολύ συγκεκριμένες αναλογίες για να είναι επιτυχημένο το αποτέλεσμα. Μια άλλη άποψη λέει ότι ο σχεδιασμός μοιάζει περισσότερο με το μαγείρεμα. Μπορείτε να προσθέσετε μια πρέζα από αυτό ή μια κουταλιά από το άλλο ή ακόμη και να κάνετε αντικαταστάσεις της τελευταίας στιγμής με βάση το περιεχόμενο του ντουλαπιού σας ή την έμπνευση σας χωρίς γραπτή συνταγή και να έχετε εξίσου καταπληκτικά αποτελέσματα.
Η «συνταγή» στη διακόσμηση βρίσκεται κάπου στη μέση. Η ανάμειξη χρωμάτων και σχεδίων μπορούν να ταιριάξουν αρμονικά στον ίδιο χώρο δίνοντας ένα ιδιαίτερο, πρωτότυπο κι ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Οι συνδυασμοί πρέπει να γίνονται με φαντασία και τόλμη ακολουθώντας όμως μερικούς απλούς κανόνες και κυρίως το ένστικτο μας.
Τα οπτικά συστατικά του κάθε δωματίου είναι τρία: το «κέλυφος» – τοίχοι / οροφή / δάπεδο, το «περιεχόμενο» – έπιπλα, καθώς και τα διακοσμητικά στοιχεία -μαξιλάρια / φωτισμός / έργα τέχνης. Για παράδειγμα αν επιλέξουμε ένα έντονο μοτίβο για το «κέλυφος» – χρώμα στους τοίχους, κουρτίνες, χαλιά, η επίπλωση θα πρέπει να είναι σε πιο ουδέτερο ύφος και τα διακοσμητικά στοιχεία πολύ διακριτικά κι απέριττα. Αντίθετα ένας καναπές με ζωηρό χρώμα ή έντονα σχέδια θα πρέπει να έχει στο φόντο – τοίχοι, κουρτίνες, χαλί- ένα ουδέτερο και «ήσυχο» χρώμα. Συνήθως το αποτέλεσμα είναι καλύτερο όταν οι χρωματικοί τόνοι ξεκινούν από ανοιχτούς σε πιο σκούρους.
Διαφορετικά σχήματα γεωμετρικά ή καμπυλόγραμμα, ρίγες ή εμπριμέ μοτίβα στα υφάσματα που ντύνουν τα έπιπλα, στο χαλί, στις κουρτίνες ακόμα και στην ταπετσαρία μπορούν να «δέσουν» μεταξύ τους, αρκεί να είναι σε τόνους του ίδιου χρώματος. Επιλέγουμε να παίξουμε με την κλίμακα των σχημάτων στα διάφορα υφάσματα. Ταιριάζουμε ένα ύφασμα με φαρδιές ρίγες ένα άλλο με μικρά καρώ και ένα εμπριμέ μεσαίας κλίμακας.
Τα διαφορετικά μοτίβα πρέπει να συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Αν το ένα είναι πολύ τολμηρό, το άλλο πρέπει να είναι αρκετά διακριτικό.
Υφάσματα με το ίδιο μοτίβο αλλά σε διαφορετική κλίμακα δημιουργούν μια χαμηλών τόνων ποικιλία στο χώρο όπως για παράδειγμα μεγάλα λουλούδια στον καναπέ και τα ίδια μικρότερης κλίμακας στις κουρτίνες ή στα μαξιλάρια.
Έντονες αποχρώσεις του κόκκινου ή του πορτοκαλί και τολμηρά σχέδια μπορούν να έχουν ένα απρόσμενα ωραίο αποτέλεσμα.
Μία χρωματική αντίθεση μπορεί να εφαρμοστεί σε διαφορετικούς τόνους και με διάφορους τρόπους και συνδυασμούς σχεδίων.
Τελικά το αποτέλεσμα αυτού του «μπερδέματος» μπορεί να είναι άλλοτε χαρούμενο και ζωηρό και άλλοτε ήρεμο και χαλαρωτικό. Αρκεί να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα και να εμπιστευτούμε το μάτι μας … κι αν δεν πετύχει να ξαναδοκιμάσουμε.
Ιωάννα Βραχνού – Αρχιτέκτονας
