Ο Δήμος Αναστασιάδης είναι επίμονος, αισιόδοξος και ετερόκλιτος

γράφει ο Τάσος Μπιμπισίδης

Είναι επίμονος, αισιόδοξος και ετερόκλιτος.

Βάζει στόχους, γράφει πολύ, βαριέται εύκολα.

Αυτές είναι μερικές από τις πληροφορίες που μάθαμε για τον Δήμο Αναστασιάδη, όταν διακόψαμε παρέα με την φωτογράφο μας μια από τις πρόβες του για τις νέες του παραστάσεις στον Σταυρό του Νότου. Σε άλλα νέα, ετοιμάζει πολλά ακόμη, γράφει μουσική για το θέατρο, θα συμμετάσχει σε μια σημαντική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής και δεν σταματάει να αγαπάει την δουλειά γιατί όπως λέει και ο ίδιος «..εκεί που μπορεί να νομίζεις ότι τελειώνει η μουσική, ξαφνικά καταλαβαίνεις ότι μόλις άρχισε».

Μάλλον δεν σου αρέσει και πολύ να δίνεις συνεντεύξεις…
Ε ναι, δεν έκανα αυτή τη δουλειά για να δίνω συνεντεύξεις (γελάει). Κάποιες στιγμές είναι ωραία σαν διαδικασία, αναλόγως στο που θα οδηγηθεί και η συζήτηση.

Το λέω γιατί βλέπουμε καλλιτέχνες που δίνουν πολύ πιο συχνά συνεντεύξεις, λένε την άποψή τους για την πολιτική, την κοινωνία… είσαι υπέρ αυτού;
Νομίζω ότι όποιος έχει να πει κάτι ή θέλει να μιλήσει ανοιχτά για συγκεκριμένα ζητήματα, είναι ελεύθερος να το κάνει! Απ’ την στιγμή που του δίνεται ο χώρος και η δημοσιότητα είναι ελεύθερος να μιλήσει ο καθένας για ό,τι θέλει. Είμαι υπέρ αυτού εφόσον αυτά για τα οποία μιλάει ο κανείς είναι σωστά, τεκμηριωμένα, τα υποστηρίζει και έχουν ένα υπόβαθρο. Αν λέγεται κάτι σωστό θα το ακούσω απ’ όπου κι αν προέρχεται. Όλοι άνθρωποι είμαστε και ο καθένας έχει την άποψή του. Αρκεί βέβαια αυτό να μην ξεπερνάει τα όρια.

Διαχειρίστηκες εύκολα την ξαφνική δημοσιότητα που ήρθε όταν ξεκίνησες αυτή την δουλειά;
Ήταν μάλλον δύσκολο όλο αυτό, γιατί όταν ήρθε η δημοσιότητα δεν είχα δοκιμάσει ακόμη τις δυνάμεις μου και τις αντοχές μου. Δεν είχα προλάβει να δω τι συμβαίνει, να καταλάβω ποιός είμαι και τι θέλω να κάνω. Όλα έγιναν λίγο γρήγορα και δεν πρόλαβα να ψηθώ σταδιακά μέσα σε αυτό. Μπήκα αμέσως στα βαθιά. Βέβαια, θα φανεί αργότερα αν αυτό ήταν καλό ή κακό. Μέχρι στιγμής νομίζω το χειρίστηκα καλά.

Αυτό δηλαδή θεωρείς το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς σου;
Είναι ένα πράμα το οποίο δεν γνωρίζεις όταν ξεκινάς και δεν ξέρεις τι διαστάσεις μπορεί να πάρει ή πως μπορεί να σε επηρεάσει. Είναι άγνωστο. Αυτό που ξέρεις όταν ξεκινάς αυτή τη δουλειά είναι να κάνεις μουσική, να τραγουδάς, να γράφεις… δεν έχεις στο μυαλό σου πώς να διαχειριστείς και όλο αυτό. Εκεί κάπου μπορεί να χαθεί το παιχνίδι.

Τι άλλο δεν αντέχεις στην δουλειά σου;
Επειδή γενικά είμαι άνθρωπος που λειτουργεί πάρα πολύ με την παρέα, την καλή διάθεση, την ενέργεια και το θετικό κλίμα που μπορεί να δημιουργηθεί κάπου, όταν βρίσκονται όλα αυτά είτε είναι σε μια φωτογράφιση, είτε σε ένα γύρισμα, είτε σε μια συνέντευξη, είτε στην σκηνή, το απολαμβάνω εξίσου. Μπορώ να περάσω παντού καλά και να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Όταν όμως αυτά δεν υπάρχουν στον χώρο που εργάζομαι, τότε μόνο, μπορεί να νιώσω άσχημα. Δεν έχω δηλαδή κάτι συγκεκριμένο που να μην μου αρέσει να κάνω μέσα σε αυτή τη δουλειά.

Πες μου τότε ποια από τις ιδιότητές σου απολαμβάνεις περισσότερο!
Επειδή ασχολούμαι με πολλά πράγματα, δηλαδή και συνθέτω τα τραγούδια μου, και τα ενορχηστρώνω, και τα τραγουδάω, περνάω από τρεις διαφορετικές φάσεις. Απολαμβάνω λοιπόν και τις τρεις αυτές φάσεις για διαφορετικούς λόγους και μου είναι ευχάριστο με ότι κι αν ασχοληθώ από αυτά. Είμαι μάλλον τυχερός, γιατί είμαι ένας άνθρωπος που βαριέται πάρα πολύ εύκολα, οπότε αυτά τα διαφορετικά κομμάτια της δουλειάς μου ‘’σπάνε’’ την ρουτίνα. Έχω εναλλακτικούς ρόλους ανά διαστήματα. Οπότε μοιράζεται κάπως το πράγμα και χαίρομαι κάθε κομμάτι της δουλειάς.

Στα πλαίσια αυτού, έκανες τις ενορχηστρώσεις στο «Rocky Horror Show» που ανέβηκε στο Rex σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου. Ετοιμάζεις κάτι παρόμοιο για το Θέατρο;
Το απόλαυσα κι αυτό πολύ. Είναι πολύ καλή δουλειά και είχε ενδιαφέρον να ασχοληθώ με το υλικό αυτό. Τώρα, θα ξεκινήσω να δουλεύω και την «Φρουτοπία» του Ευγένιου Τριβιζά. Θα γράψω νέα μουσική από την αρχή, νέα τραγούδια. Και είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολο γιατί σου ζητείται να γράψεις κάτι πολύ συγκεκριμένο, να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα. Διαβάζεις το κείμενο, βλέπεις τους χαρακτήρες και μέσα από το έργο πρέπει να εμπνευστείς με την βοήθεια του σκηνοθέτη και της φαντασίας σου, να βγάλεις μια μελωδία και ένα διαφορετικό τραγούδι για κάθε πρόσωπο! Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που μου δίνεται η ευκαιρία να τα κάνω όλα αυτά. Λατρεύω το κομμάτι της σύνθεσης και του πειραματισμού γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να πειραματιστώ και γράψω ελεύθερα, να γράψω ότι μπορεί να μου έρθει στο μυαλό.

Θα είσαι όμως και στον Σταυρό του Νότου!
Θα είμαι στον Σταυρό του Νότου Plus για 5 παραστάσεις, με αφορμή τον νέο μου δίσκο «Ίδια Μάτια» για να παρουσιάσω τα νέα μου τραγούδια, τα παλιά μου τραγούδια αλλά και τα τραγούδια που μου αρέσουν, ακούω και προτείνω. Παράλληλα ωστόσο με αυτό, θα γίνει και μια συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στην οποία θα συμμετάσχω. Θα ξεκινήσει με αφορμή αυτό μια συνεργασία μεταξύ μας αρχικά, και στην συνέχεια θα συνεργαστούμε και με άλλους καλλιτέχνες. Νομίζω θα έχει πολύ ενδιαφέρον η συνεργασία αυτή για μένα.

Γενικά κάνεις λιγάκι ετερόκλιτες συνεργασίες! Έχεις δουλέψει και σε μεγάλους χώρους με εμπορικά ονόματα αλλά έχεις κάνει και πιο εναλλακτικές προτάσεις…
Είναι δοκιμές όλα αυτά. Ήταν στιγμές που δοκίμασα απλά και κάτι άλλο. Έτσι κι αλλιώς σαν άνθρωπος δεν είμαι μονοδιάστατος. Δεν με κατατάσσω σε κάποια κατηγορία και δεν μου αρέσει να βάζω σε ‘’στρατόπεδα’’ ούτε τους ανθρώπους ούτε την μουσική. Πάντα ο καθένας μας έχει κάτι να σου πει. Δεν μου αρέσει η έχθρα μουσικής που έχουμε στην Ελλάδα λες και είμαστε από διαφορετικούς πλανήτες. Όλα μουσική είναι. Από την άλλη βέβαια έχω καταλάβει ότι αυτό που μπορεί να σκέφτομαι και να έχω στο μυαλό μου σαν μουσική δεν το έχει στο μυαλό του και πολύς κόσμος… οπότε είναι όλα δοκιμές. Μπορεί να ψάχνω ακόμη τον εαυτό μου.

Παλιότερα ωστόσο θυμάμαι να κάνεις πολλές συνεργασίες κάθε χρόνο, αλλά τελευταία επιλέγεις να εμφανίζεσαι μόνος σου.
…ναι, δεν με παίζει πια κανένας (γελάει)! Ωραίο είναι να κάνεις συνεργασίες όταν έχεις κάτι να πεις μέσα από την δουλειά σου ή όταν υπάρχει κάποιο κοινό όραμα. Αν κάνεις κάτι απλά για να το κάνεις δεν είναι όμορφο. Όσες φορές μου έχουν τύχει τέτοιες δουλειές δεν πέρασα καλά. Δεν το μετανιώνω όμως γιατί από αυτά μαθαίνουμε. Έχω μετανιώσει για αρκετά πράγματα που μπορεί να έχω κάνει στην ζωή μου, πέρα από την δουλειά, αλλά πρέπει να τα κάνουμε κι αυτά! Όσο περνάει ο καιρός τα σκέφτεσαι ξανά και ξανά και προσπαθείς να μην κάνεις τα ίδια λάθη. Έτσι γινόμαστε καλύτεροι.

Κάνεις δηλαδή συχνά αυτοκριτική;
Πολύ συχνά! Είμαι επίμονος άνθρωπος, αισιόδοξος και βάζω στόχους. Θέλω να κάνω αυτό που έχω μες στο μυαλό μου και έχω ξεκινήσει με τόσο κόπο να το φτάσω ως εδώ. Θέλω να συνεχίσω να το κάνω και να υπάρχω μέσα από αυτό.

Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της αυτοκριτικής, δικαιώθηκες τελικά που ήθελες με τόση επιμονή όταν ήσουν μικρός να γίνεις μουσικός;
Δικαιώθηκα γιατί μπορώ και ζω απ’ αυτό και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μου δίνει την χαρά της ζωής που έχω ανάγκη αλλά με καλύπτει και βιοποριστικά. Μπορώ να ζήσω μέσα από την δουλειά μου. Μπορώ να λειτουργήσω άνετα και να κάνω αυτό που αγαπάω. Μέσα σε αυτή την δουλειά, κάθε μέρα είναι γεμάτη εκπλήξεις! Εκεί που μπορεί να νομίζεις ότι τελειώνει η μουσική, ξαφνικά καταλαβαίνεις ότι μόλις άρχισε…

Κείμενο: Τάσος Μπιμπισίδης
Φωτογράφιση: DeKlik

Info

Χορηγός Επικοινωνίας