Η αλισίβα είναι ένα διάλυμα που παρασκευάζεται με το βράσιμο του νερού μαζί με στάχτη από καμένα ξύλα.
Ήτανε από τα παλαιότερα ακόμη χρόνια πολύ διαδεδομένη για τη λεύκανση των ρούχων, αλλά και αντί για σαπούνι για το λούσιμο των μαλλιών.
Έχει καθαριστικές ιδιότητες λόγω του ανθρακικού καλίου που παίρνει από τη στάχτη και το οποίο έχει την ικανότητα να διαλύει τα έλαια και τα λίπη.
Χρησιμοποιείται στην καθαριότητα, στη μαγειρική – ζαχαροπλαστική, στην απολύμανση κλπ.
Ας μάθουμε πρώτα πως φτιάχνουμε την αλισίβα:
Μπορούμε να την φτιάξουμε πολύ εύκολα και να την φυλάξουμε στο ψυγείο για αρκετό καιρό.
Θα χρειαστούμε:
6 φλιτζάνια του τσαγιού νερό – μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και βρόχινο νερό
2 κουταλιές της σούπας στάχτη καθαρή και καλά κοσκινισμένη
Αν χρειαζόμαστε μεγαλύτερη ποσότητα αυξάνουμε τις δόσεις…
Η διαδικασία είναι πολύ απλή: Βράζουμε το νερό και ρίχνουμε μέσα την στάχτη. Ανακατεύουμε για λίγο και αφήνουμε να βράσει για 5 λεπτά. Κατεβάζουμε από την φωτιά και αφήνουμε την στάχτη να κατασταλάξει. Αφού γίνει αυτό, την σουρώνουμε και την βάζουμε στο ψυγείο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αμέσως μετά την παρασκευή της.
Αυτό ήταν …η αλισίβα μας είναι έτοιμη προς χρήση….
Χρήσεις:
Γενική καθαριότητα:
Η αλισίβα καθαρίζει, λευκαίνει και απολυμαίνει σε βάθος. Κάνει τα πιάτα και κατσαρόλες να λάμπουν από καθαριότητα. Μπορεί να καθαρίσει και τους πιο δύσκολους λεκέδες. Καθαρίζει ακόμα και τις σκουριές, που έχουν ποτίσει στα μάρμαρα.
Ζαχαροπλαστική:
Τη χρησιμοποιούμε στην παρασκευή μουσταλευριάς, στα μελομακάρονα και στους κουραμπιέδες, όπως και στη παρασκευή ψωμιού γενικότερα. Εκτός από την υπέροχη γεύση και τη βελούδινη υφή που δίνει στις νοστιμιές μας, καθαρίζει και το έντερο από τους παθογόνους μικροοργανισμούς.
Λεκέδες:
Λεκιαστήκαμε την ώρα που τρώγαμε; Βάζουμε πάνω λίγο στάχτη και μετά από πέντε λεπτά τρίβουμε τον λεκέ με ψίχα ψωμιού. Ο λεκές εξαφανίζεται!
Πληγές:
Χτυπήσαμε; Ματώσαμε; Διαλύουμε λίγο πράσινο σαπούνι μέσα στην αλισίβα, και πλένουμε με αυτό την πληγή χωρίς να την ξεπλύνουμε μετά. Είναι απίστευτη η ταχύτητα επούλωσης.
Αντιγήρανση:
Για όμορφο, νεανικό δέρμα και μαλλιά: Λουζόμαστε με ξιδόνερο και μπανιαριζόμαστε με αλισίβα. Η αλισίβα σφίγγει το δέρμα και δεν χρειάζονται επεμβάσεις τύπου λίφτινγκ ή μπότοξ.
Στοματική υγιεινή:
Κιτρίνισαν τα δόντια μας από τροφές ή τσιγάρο; Τα τρίβουμε με στάχτη και θα ξαναγίνουν λευκά!
Αντισκωρική προστασία:
Μαζεύουμε τα χειμωνιάτικα ρούχα, αλλά φυσικά μας ανησυχεί ο σκόρος.. Πασπαλίζουμε τα ρούχα με στάχτη και ξεχνάμε το σκόρο. Μετά καθαρίζουν με ένα απλό τίναγμα διατηρώντας μια απίστευτη γυαλάδα. Αν μάλιστα προσθέσουμε και λίγη λεβάντα στο σεντούκι, στο συρτάρι ή στην κασέλα θα ησυχάσουμε για πολλά χρόνια…
Υγιεινή:
Αν το παιδί μας γέμισε ψείρες στο σχολείο ή αν ο σκύλος μας γέμισε τσιμπούρια και ψύλλους χρησιμοποιούμε αμέσως στάχτη! Είναι το καλύτερο αντιπαρασιτικό! Ίσως για μερικές ώρες το παιδί και ο σκύλος μας να φαντάζουν σαν γέροι, αλλά τα παράσιτα απλώς θα εξαφανιστούν.
Ανακατεύουμε την στάχτη με ξύδι, μέχρι που να γίνει πηχτή λάσπη και αλείφουμε το τριχωτό της κεφαλής.
Στον κήπο και την αποθήκη:
Ρίχνουμε την αλισίβα στον κήπο μας. Κάνει το χώμα πιο αφράτο, ταΐζει τα φυτά, και περιορίζει αισθητά την ύπαρξη και αναπαραγωγή όλων των βλαπτικών εντόμων και ζιζανίων. Επίσης με τη χρήση στάχτης δεσμεύεται διοξείδιο του άνθρακα από τους μικροοργανισμούς μέσα στο χώμα, η ανάπτυξη των οποίων ενισχύεται από τη στάχτη, και η γη γίνεται πιο εύφορη.
Διώχνει τις ενοχλητικές μυρμηγκοφωλιές χωρίς να σκοτώνει τα μυρμήγκια. Ρίχνουμε στην είσοδο της μυρμηγκοφωλιάς που εμφανίστηκε σε λάθος σημείο, μερικές χούφτες στάχτη. Τα μυρμήγκια δεν μπορούν, ούτε να την περάσουν, ούτε να την μεταφέρουν με αποτέλεσμα να μετακινήσουν την είσοδο της φωλιάς τους αλλού. Εκεί, που δεν θα μας ενοχλεί.
Σκορπάμε στάχτη στις γωνίες και στα σκοτεινά σημεία της αποθήκης ή του κελαριού μας. Τυχόν κατσαρίδες και παρόμοια απεχθή, αποκρουστικά και ενοχλητικά έντομα, καθώς και ποντίκια και άλλα τρωκτικά θα μετοικήσουν, όσο πιο μακριά γίνεται, και δεν θα ξανά εμφανιστούν όσο υπάρχει στάχτη.
Ως μέσο συντήρησης:
Αν βρισκόμαστε στην κατασκήνωση και δεν έχουμε που να διατηρήσουμε τα φρέσκα φρούτα τότε σκάβουμε ένα λάκκο, τον γεμίζουμε με στάχτη και τοποθετούμε τα φρούτα, έτσι ώστε να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο, αλλά ούτε και με το χώμα. Σκεπάζουμε το λάκκο και τα αφήνουμε. Διατηρούνται έως δύο χρόνια εντελώς μα εντελώς ανέπαφα, όπως την στιγμή που τα βάλαμε.
επιμέλεια – επεξεργασία: Αμαλία Βίνος
Μπράβο για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες και ευχαριστούμε που τις μοιράζεστε μαζί μας.
Να προσθέσω και κάτι εγω αν μου επιτρέπετε. Έψαχνα για (αλουσίβα ή) Αλισίβα και κατέληξα στήν σελίδα σας.
Πάσχω από ψωρίαση και ένας παλιός γιατρός με γνώσεις και σε γιατροσόφια μου είπε να κάνω μπάνια με αλισίβα. Παλιά έτσι αντιμετοπιζόταν η ψωρίαση όταν παρουσιαζόταν σε παιδιά της παλιάς εποχής, είπε. Δέν έδωσα σημμασία τότε όταν μου το είπε, αλλά σήμμερα όταν το ξανάκουσα από μιά αλλη κυρία είπα να το ψάξω. Να είστε σίγουροι ότι θα το ψάξω και θα σας πω τα αποτελέσματα.
Και μιά δική μου μαρτυρία: Οταν είμουν πολύ μικρός, δεν θυμάμαι πόσο αλλά έχω εικόνα, οι μαμάδες “εμουζώνναν” τα μωρά για να μήν αρωστούν εύκολα και αυτό ήταν σαν τα εβμόλια που βάζουν σήμμερα τα μωρά. Τα έπαιρναν κοντά σε ένα φούρνο που είχαν ανάψει πρόσφατα, έπαιρναν “μούζαν” (αιθάλη που δημιουργείται από το άναμμα των ξύλων) και άλοιφαν το στόμα μέσα και έξω του μωρού και το άφηναν άπλυτο μέχρι όλη μέρα. Θυμάμαι που το έκανα σε όλα τα μωρά και την γιαγιά μου να λέει στήν μητέρα μου να μήν ξεχάσει να “μουζώσει” το μωρό.