Το κολύμπι είναι μια από τις καλύτερες αθλητικές δραστηριότητες που προσφέρει ισορροπημένη μυϊκή ανάπτυξη και καλή φυσική κατάσταση. Η κολύμβηση γυμνάζει όλο το σώμα ολοκληρωμένα, καθώς ενεργοποιούνται όλες οι μυϊκές ομάδες κατά την διάρκεια της άσκησης. Το κολύμπι μπορεί να γίνει είτε σε πισίνα είτε στην θάλασσα.
Τα στυλ κολύμβησης
Το πρόσθιο στυλ κολύμβησης
Θεωρείται το πιο φυσικό στυλ κολύμβησης, διότι η θέση του σώματος είναι η πιο βολική μέσα στο νερό και μιμείται την κίνηση του βατράχου: ταυτόχρονη κίνηση των χεριών και των ποδιών. Στην αγωνιστική μορφή το κεφάλι μπαινοβγαίνει στο νερό, ενώ στην πιο απλή μπορεί να μένει συνέχεια έξω, διευκολύνοντας την αναπνοή.
Γυμνάζει τους μυς της πλάτης σε συνέργεια με αυτούς του στήθους κατά τη φάση του τραβήγματος των χεριών. Επίσης, τους προσαγωγούς, τους τετρακέφαλους και τους γλουτιαίους κατά την έκταση των ποδιών με το «λάκτισμα του βατράχου». Τέλος, γυμνάζει σημαντικά κοιλιακούς και ραχιαίους.
Το ελεύθερο στυλ κολύμβησης
Είναι το πιο γρήγορο από πλευράς ταχύτητας στυλ κολύμβησης. Αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή στυλ, που θα μας βοηθήσει να καλύπτουμε αρκετά μέτρα κάθε φορά, γυμνάζοντας όλο το μυϊκό αλλά και το καρδιαγγειακό σύστημα. Αυξάνοντας σταδιακά την απόσταση και το χρόνο που κολυμπάμε, θα βελτιώσουμε την αντοχή αλλά και τη δύναμή μας. Αν μάθουμε να εκτελούμε τη σωστή τεχνική της αναπνοής, δεν θα κουραζόμαστε άσκοπα.
Πεταλούδα
Ο κολυμβητής κινείται έτσι που δίνει την εντύπωση της πεταλούδας, όπως αναπηδά πάνω στο νερό. Eίναι το πιο δύσκολο από άποψη τεχνικής στυλ κολύμβησης. Συμβάλλει στην κατανάλωση περισσότερων θερμίδων από κάθε άλλο στυλ, παρότι είναι αργό σε χρόνους. Είναι θεαματικό όμως στην εκτέλεσή του.
Γυμνάζει κυρίως τις μυϊκές ομάδες της πλάτης και του στήθους από τον άνω κορμό, καθώς και τους ορθούς κοιλιακούς και χαμηλούς ραχιαίους – μέση.
Ύπτιο στυλ κολύμβησης
Είναι το δεύτερο σε ταχύτητα στυλ, μετά το ελεύθερο, όπου το σώμα βρίσκεται σε ύπτια θέση. Για όσους έχουν προβλήματα στη μέση, αποτελεί ένα από τα καλύτερα στυλ για να δυναμώσετε και να ανακουφίσετε τη σπονδυλική σας στήλη.
Τα οφέλη της κολύμβησης
Μεγάλο πλεονέκτημα της κολύμβησης είναι η προστασία που προσφέρει από τραυματισμούς. Η αντίσταση του νερού κάνει τους μυς να δουλεύουν εντατικά, χωρίς όμως να δέχονται πιέσεις, αλλά και κραδασμούς. Γι’ αυτόν το λόγο εξάλλου συμπεριλαμβάνεται σε πολλά προγράμματα αποκατάστασης αθλητών οι οποίοι υποφέρουν από χρόνιους τραυματισμούς.
– Με αντίσταση έως και δώδεκα φορές μεγαλύτερη από αυτή του αέρα, το νερό δημιουργεί ένα ιδανικό περιβάλλον εκγύμνασης. Η πυκνότητά του δεν βοηθάει απλώς στην ενδυνάμωση των μυών, αλλά βελτιώνει και την ευλυγισία τους, γεγονός που ενισχύει σημαντικά το μεταβολισμό. Η καύση των θερμίδων με την κολύμβηση είναι εντυπωσιακή ξεκινώντας από τις 500 θερμίδες την ώρα και φτάνοντας μέχρι και τις 700, αριθμοί ανάλογοι με εκείνους του τρεξίματος και της ποδηλασίας.
– Είναι μια αποτελεσματική μέθοδος κατά της κυτταρίτιδας, καθώς η πίεση που ασκείται στο σώμα από το νερό βοηθά στην εξαφάνιση της.
– Ενδυναμώνει ώμους, πλάτη, κοιλιακούς, πόδια, χέρια και γλουτούς.
– Βελτιώνει τη στάση του σώματος και συμβάλλει στην ευελιξία ενώ καταπολεμά παθήσεις όπως η αρθρίτιδα.
– Συμβάλλει επίσης στη διατήρηση με το πέρασμα του χρόνου της φυσικής κατάστασης, της καρδιακής και αναπνευστικής λειτουργίας, του μυϊκού τόνου και της ευλυγισίας. Όταν μάλιστα γίνεται με μεγάλη ταχύτητα, βοηθά τις αρτηρίες να διατηρηθούν πιο ελαστικές και με λιγότερες στενώσεις.
Η ιστορία της κολύμβησης
Η ιστορία της κολύμβησης είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ίδια την ζωή, καθώς κάθε άνθρωπος περνά τους πρώτους μήνες της ύπαρξής του, στον αμνιακό σάκο. Εκεί βρίσκεται προστατευμένος σε ένα μικρό και αποκλειστικά δικό του υδάτινο κόσμο. Οι μνήμες αυτές δεν χάνονται αφού είναι αποτυπωμένες στα γονίδια. Φυσικό είναι λοιπόν, να ασκεί το υδάτινο στοιχείο τόσο μεγάλη γοητεία πάνω στον άνθρωπο.
Από τα βάθη των αιώνων, έρχονται και οι πρώτες πληροφορίες για την κολύμβηση. Οι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι ήταν λαοί που επιδίδονταν στην κολύμβηση για λόγους εκγύμνασης, αλλά και αναψυχής. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν μέρος της στρατιωτικής εκπαίδευσης και αποτελούσε μέρος της βασικής εκπαίδευσης των παιδιών. Οι Ρωμαίοι αγαπούσαν ιδιαίτερα το νερό και κατασκεύαζαν πισίνες, ακόμα και θερμαινόμενες. Στην Ιαπωνία του 17ου αιώνα η κολύμβηση ήταν υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία. Οι λαοί που ζούσαν στα νησιά του Ειρηνικού μάθαιναν να κολυμπούν πριν ακόμα μάθουν να περπατούν. Χρειάστηκε να περάσουν όμως αρκετοί αιώνες πριν αποκτήσει η κολύμβηση το μαζικό χαρακτήρα που έχει σήμερα. Το κολύμπι ως μαζική διασκέδαση άρχισε να διαδίδεται στην Αγγλία κατά το 17ο αιώνα. Οι Άγγλοι θεωρούνται η πρώτη σύγχρονη κοινωνία που ανέπτυξε την κολύμβηση ως άθλημα. Ο πρώτος κολυμβητικός σύλλογος δημιουργήθηκε στο Λονδίνο το 1837, όπου έγιναν και οι πρώτοι αγώνες κολύμβησης. Η δημοτικότητα της κολύμβησης αυξήθηκε ραγδαία, ενώ κατασκευάζονταν όλο και περισσότερες πισίνες. Η ερασιτεχνική ένωση κολύμβησης της Μεγάλης Βρετανίας οργανώθηκε το 1880 και αριθμούσε πάνω από 300 λέσχες μελών.
Το πρώτο πρωτάθλημα κολύμβησης ξεκίνησε το 1846 στην Αυστραλία.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δημιούργησαν εθνικές κολυμβητικές ομοσπονδίες κατά τη δεκαετία 1880-90.
Το 1896 η κολύμβηση έγινε ολυμπιακό άθλημα. Πήραν μέρος μόνο άντρες που διαγωνίστηκαν στα 100 μέτρα και 1500 μέτρα ελεύθερο σε ανοιχτή πισίνα.
Εκείνη την εποχή, η έμφαση δινόταν στην απόσταση και στην αντοχή και όχι στην ταχύτητα. Στην συνέχεια με την εξέλιξη του αθλήματος δημιουργήθηκαν νέα στυλ κολύμβησης όπως το ύπτιο, το πρόσθιο και η πεταλούδα.
Για διάφορους λόγους οι γυναίκες αποκλείστηκαν από τους πρώτους ολυμπιακούς αγώνες. Η πρώτη παρουσία των γυναικών στους ολυμπιακούς αγώνες είναι το 1912.
Στη Γερμανία το 1970 ξεκίνησε, η κολύμβηση βρεφών και νηπίων. Είναι μια δραστηριότητα εξαιρετικά ευχάριστη και ωφέλιμη. Ξεκίνησε στηριζόμενη στην άποψη ότι το κολύμπι σε ζεστό νερό θα είναι οικείο στα μικρά παιδιά, καθώς θα μοιάζει με την κατάσταση που βιώνει το έμβρυο μέσα στο υδάτινο περιβάλλον της μητρικής κοιλιάς. Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησαν τα πρώτα πειραματικά προγράμματα, προβάλλοντας τη θέση ότι όσο πιο νωρίς ξεκινήσουν τα παιδιά το κολύμπι, τόσο πιο ομαλά θα προσαρμοστούν στο υγρό στοιχείο και τόσο πιο καλοί ενήλικοι κολυμβητές θα έχουν τη δυνατότητα να γίνουν.
Εξοπλισμός
Απαραίτητο είναι ένα μαγιό , ένας ειδικός σκούφος κολύμβησης αν κολυμπάμε σε πισίνα καθώς και ειδικά γυαλιά για να μην ερεθίζονται τα μάτια από το χλώριο της πισίνας.
Οδηγίες για το κολύμπι
– Δεν κολυμπάμε ποτέ μόνοι μας στην θάλασσα.
– Φοράμε πάντα σωσίβιο, αν δεν ξέρουμε καλό κολύμπι.
– Αν είμαστε ή νοιώθουμε κουρασμένοι δεν πέφτουμε στο νερό.
– Αν κολυμπάμε στην θάλασσα αποφεύγουμε τα μέρη που υπάρχουν ρεύματα.
– Αν βρεθούμε σε ρεύμα, δεν κολυμπάμε ενάντια στο ρεύμα αφού αυτή η προσπάθεια θα μας εξαντλήσει γρήγορα. Κολυμπάμε λοξά μέχρι να βγούμε από αυτό.
– Αποφεύγουμε τις βουτιές αν δεν γνωρίζουμε τα νερά. Αν κάνουμε βουτιά σε πισίνα ή σε θάλασσα σιγουρευόμαστε για το βάθος.
– Αποφεύγουμε το κολύμπι όταν υπάρχει κακοκαιρία όπως δυνατοί άνεμοι, ομίχλη κ.α.
– Αν έχουμε φάει, δεν μπαίνουμε στο νερό. Ανάλογα με το μέγεθος του γεύματος η χώνεψη μπορεί να διαρκέσει από μισή έως και τρεις ώρες
– Αν έχουμε καταναλώσει αλκοολούχα ποτά ποτέ δεν πέφτουμε στο νερό.
– Δεν μασάμε τσίχλα ή οτιδήποτε άλλο όταν κολυμπάμε.
– Καλό είναι να μάθουμε την τεχνική της αναπνοής.
– Μαθαίνουμε επίσης τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση κράμπας, κούρασης, ηλίασης και θερμοπληξίας.
– Τέλος, υπολογίζουμε τις δυνάμεις μας και τα αποθέματα μας.
Εγκυμοσύνη και κολύμβηση
Το νερό με την αντίστασή του είναι ότι καλύτερο για να γυμνάζεστε τους μήνες αυτούς. Εάν έχετε τη συγκατάθεση του γιατρού σας, κολυμπήστε άφοβα, υιοθετώντας όποιο στυλ σάς ταιριάζει – εκτός από πεταλούδα, με προτίμηση στο πρόσθιο. Tο κεφάλι πάντα πρέπει να είναι έξω από το νερό και να δίνετε μεγάλη σημασία στη σωστή και ρυθμική αναπνοή. Kάντε τακτικά διαλείμματα, για να μην ανεβάζετε τους σφυγμούς.
Πριν αρχίσουμε το οποιοδήποτε πρόγραμμα άσκησης επισκεπτόμαστε τον γιατρό μας.
Πηγή: fitnessinfo.gr – Επεξεργασία: Β. Βίνος
