Η καρδιά είναι σχεδιασμένη να ανοίγει και να κλείνει, να αναπνέει, να κινείται!
Η στεναχώρια -στενός χώρος- τη σκληραίνει, τη συν-θλίβει!
Παγώνοντας το συναίσθημα για να κρατήσουμε τον πόνο μακριά, η καρδιά ακινητοποιείται, κλείνει, δε μπορούμε να συν-αισθανθούμε, από-συνδεόμαστε.
Τις περισσότερες φορές αυτό που νιώθουμε είναι κρυμμένο καλά, πίσω από το μανδύα άλλων συναισθημάτων.
Χρειάζεται να κάνουμε χώρο μέσα μας να κινηθεί
και να απο-καλυφθεί το κρυμμένο!
Να μικρύνει όπως οι δράκοι στα παιδικά παραμύθια
που εξαφανίζονται όταν ανάψουμε το φως!
Ότι φανερώνεται μας απελευθερώνει, μας συν-κινεί!
Μας επιτρέπει να δίνουμε αλλά και να λαμβάνουμε!
