Αν κάποιος επιθυμεί καλή υγεία, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να ρωτήσει τον εαυτό του, είναι αν νιώθει έτοιμος να απαλλαγεί από τις αιτίες της ασθένειάς του.
Μόνο τότε είναι δυνατό να βοηθηθεί
Ιπποκράτης
Το σώμα και η ψυχή είναι άρρηκτα συνδεδεμένα…Το σώμα και το πνεύμα βρίσκονται σε διαρκή αλληλεπίδραση, όπως ακριβώς η συνείδηση αλληλεπιδρά με το ασυνείδητο. Αυτή την δήλωση την επιβεβαίωσαν μερικά από τα σπουδαιότερα μυαλά της ανθρωπότητας.
Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε ότι η ασθένεια αποτελεί εμπόδιο στην ευτυχία και θα έπρεπε να καταπολεμηθεί ως εχθρός που επιτίθεται στο σώμα…Αυτή είναι η μια άποψη…
Όμως, όπως συμβαίνει πάντα, υπάρχει μια άλλη γνώμη αρκετά διαφορετική: Όταν κάποια ασθένεια ή δυσλειτουργία εκδηλώνεται, το σώμα μας επικοινωνεί μαζί μας για να μας πει ότι ο τρόπος σκέψης μας – μολονότι υποσυνείδητος, δε βρίσκεται σε αρμονία με ότι είναι ωφέλιμο για την ύπαρξή μας. Η ασθένεια δείχνει την ανάγκη της αλλαγής στο “σύμπαν των πιστεύω μας” και μας προειδοποιεί ότι έχουμε αγγίξει τα όρια των φυσικών ή ψυχολογικών μας ορίων.
Συνήθως, όταν αρρωσταίνουμε εστιάζουμε την προσοχή μας στην απαλλαγή μας από το σύνολο των συμπτωμάτων της ασθένειας, πράγμα το οποίο μοιάζει σα να προσπαθούμε να αφαιρέσουμε το μικρό κόκκινο φως από το ταμπλό του αυτοκινήτου που δείχνει κάποιο πρόβλημα… Όμως, χωρίς τις ενδείξεις μπορεί να προκύψουν πολύ δυσκολότερα προβλήματα. Τα συμπτώματα αποτελούν ενδείξεις ότι κάποια ειδική περιοχή του σώματος χρειάζεται προσοχή.
Ίσως, πραγματικά κάποιες φορές η ασθένεια είναι δώρο που σκοπό έχει να φέρει την ισορροπία στην ύπαρξή μας…
Το φυσικό μας σώμα δεν δημιουργεί ασθένειες. Το σώμα μας δεν μπορεί να κάνει τίποτα από μόνο του. Εκείνο που διατηρεί τη ζωή του είναι η ψυχή μας, ο εσώτερος εαυτός μας. Η ασθένεια είναι το άμεσο αποτέλεσμα της ανισορροπίας του εσωτερικού μας κόσμου, η οποία εμφανίζεται στο φυσικό σώμα. Έτσι ένα άρρωστο σώμα, το μόνο που επιζητεί είναι να επιστρέψει στη φυσική του κατάσταση της υγείας και της ζωτικότητας. Το ίδιο συμβαίνει και σε πνευματικό και σε συναισθηματικό επίπεδο.
Με κάθε δυσλειτουργία ή ασθένεια το σώμα μας μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να έρθουμε σε ψυχική και σωματική ισορροπία. Μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να φροντίσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τις ενοχές , να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τα ανθρώπινα λάθη του, αλλά και όσους γύρω μας νιώθουμε να μας αναστατώνουν ή να μας στεναχωρούν.
Το να φροντίσουμε το ψυχικό κομμάτι του εαυτού μας δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δε θα λάβουμε ιατρική βοήθεια. Το αντίθετο μάλιστα… Διότι, η εξερεύνηση του εσωτερικού μας εαυτού είναι πολύ ευκολότερη, όταν δε διασπάται η προσοχή μας από τον φυσικό πόνο.
Ακόμη πιο σοφό εκ μέρους μας θα είναι να συνδυάσουμε την ιατρική με την ψυχολογική βοήθεια των ειδικών. Μόνο τότε θα μπορούμε να βρούμε την απόλυτη σωματική και πνευματική υγεία!!!
Πλήρης οντότητα σημαίνει ισορροπία στην ψυχή και το σώμα. Η ηρεμία της ψυχής είναι βάλσαμο για το σώμα… Αυτές είναι κάποιες σκέψεις που “ζουν” ανά τους αιώνες, αλλά παρόλα αυτά παραμένουν για μας ένας νέος τρόπος σκέψης. Ίσως δύσκολος για να τον πιστέψουμε και να τον εφαρμόσουμε αλλά δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε… αξίζει να κάνουμε μια προσπάθεια και ν’ αναρωτηθούμε…μπορεί ;;;
