Πόσο λίγο χρειάζεται να γείρεις προς στο πλάι για να δεις πίσω από την απογοήτευσή σου την υπόλοιπη ζωή…
Αν υπάρχουν χαρές, η μεγαλύτερη είναι εκείνη που νιώθεις μόλις τολμήσεις να καρφώσεις το βλέμμα σου πάνω στο φόβο…
Πρώτα οι φλέβες είναι έτοιμες να εκραγούν, καίνε, άλλα, όταν ξέρεις δεν οπισθοχωρείς. Υποτάσσεις το φόβο προκαλώντας τον, γιατί μόνο μετά τα σύνορά του αρχίζεις να ζεις…
