Ιβίσκος: Καλλωπιστικός και θεραπευτικός!
Η λέξη ιβίσκος είναι ελληνική και το όνομα αυτό δόθηκε αρχικά στο φυτό Αλθαία από τον Διοσκουρίδη.
Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Hibiscus sabdariffa...
Εχινάκεια, το θεραπευτικό φυτό
Η Εχινάκεια - Echinacea, Echinacea purpurea - είναι ένα πολυετές βότανο που χαρακτηρίζεται από ακανθωτούς ανθισμένους μοβ κώνους που το κάνουν να προσομοιάζει με την...
Θυμάρι ή θύμιο!
Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορφές που συλλέγονται σε ξηρή και ηλιόλουστη ημέρα.
Βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου…
Ο βασιλικός έχει σημαντικό ρόλο στην Ελληνική λαϊκή και θρησκευτική παράδοση:
Σύμφωνα με αυτή το φυτό φύτρωσε στο χαμένο τάφο του Χριστού και η έντονη μυρωδιά του έγινε αφορμή να ανακαλυφθεί. Η Αγία Ελένη οδηγήθηκε στον Τίμιο Σταυρό από το έντονο άρωμα του βασιλικού που φύτρωσε δίπλα του. Την ονομασία του το φυτό την πήρε από το «βασιλιάς» και βασιλιάς είναι ο Ιησούς Χριστός.
Λιβάνι, “δώρο μαγικό”!
Η καύση λοιπόν του φυσικού λιβανιού, πέρα από τις λατρευτικές ανάγκες για τους ορθόδοξους, είναι χρήσιμη και για λόγους καθημερινής υγιεινής.
Μοσχοκάρυδο
Το μοσχοκάρυδο είναι μπαχαρικό και προέρχεται από τα σπόρια του δέντρου της μοσχοκαρυδιάς. Έχει ωραίο δυνατό και διαπεραστικό άρωμα και έντονη σχεδόν γλυκιά γεύση.
Καλέντουλα, η νύφη του καλοκαιριού!
Το λουλούδι της καλέντουλας στρέφει το κεφάλι προς τον ήλιο ακολουθώντας την πορεία του, γι’ αυτό μερικές φορές αποκαλείται “νύφη του καλοκαιριού”. Ανοιγοκλείνει τα πέταλά της βάσει του ήλιου. Γι” αυτό λένε ότι αν δεν ανοίξει το πρωί με τον ήλιο, σημαίνει ότι έρχεται καταιγίδα με αστραπόβροντα.
Ρίγανη, σύμβολο χαράς και ευτυχίας!
Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης αλλά και σαν καρύκευμα στην μαγειρική και σαν ένα από τα βασικότερα και ισχυρότερα ιάματα.
Στέβια, το φυσικό γλυκαντικό
H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.
Κουρκουμάς, η “χρυσή” σκόνη
Αλλιώς: Κουρκούμη, κιτρινόριζα ή χρυσόριζα!
Η κουρκούμη / κουρκουμάς είναι καρύκευμα. Δεν πρέπει να τη συγχέουμε με το κάρυ το οποίο δεν αποτελεί ξεχωριστό καρύκευμα αλλά είναι...



















































