Βότανα

Το μαύρο πιπέρι είναι τόσο κοινό καρύκευμα σήμερα, που δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι κάποτε, ήταν τόσο πολύτιμο, που χρησιμοποιούνταν ως νόμισμα. Όπως και τα περισσότερα μπαχαρικά, προέρχεται από τα βάθη της Ανατολής και συγκεκριμένα στην Ινδία.

Η ονομασία του φυτού προέρχεται από το λατινικό ρήμα lavare που σημαίνει πλένω, διότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν άνθη λεβάντας για τον αρωματισμό του νερού των ρούχων και των λουτρών τους!

Ο βασιλικός έχει σημαντικό ρόλο στην Ελληνική λαϊκή και θρησκευτική παράδοση: Σύμφωνα με αυτή το φυτό φύτρωσε στο χαμένο τάφο του Χριστού και η έντονη μυρωδιά του έγινε αφορμή να ανακαλυφθεί. Η Αγία Ελένη οδηγήθηκε στον Τίμιο Σταυρό από το έντονο άρωμα του βασιλικού που φύτρωσε δίπλα του. Την ονομασία του το φυτό την πήρε από το «βασιλιάς» και βασιλιάς είναι ο Ιησούς Χριστός.

Αλλιώς: Κουρκούμη, κιτρινόριζα ή χρυσόριζα! Η κουρκούμη / κουρκουμάς είναι καρύκευμα. Δεν πρέπει να τη συγχέουμε  με το κάρυ το οποίο δεν αποτελεί ξεχωριστό καρύκευμα αλλά είναι...

H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.

Οι περισσότεροι θεωρούμε το μαϊντανό απλώς ένα καλό καρύκευμα για τη σαλάτα, αλλά, αν γνωρίζαμε όλες τις θρεπτικές του ιδιότητες, σίγουρα θα τον είχαμε συμπεριλάβει σχεδόν σε όλα τα γεύματά μας!

Με ιδιαίτερο άρωμα, το κύμινο είναι περισσότερο γνωστό ως μπαχαρικό παρά για την ευεργετική του επίδραση στην υγεία μας. Έχει γεύση πικρή και χαρακτηριστικό άρωμα...

Σύμφωνα με τη λαογραφία, πήρε το όνομά του από την Παναγία, η οποία άφησε το μανδύα της πάνω στο θάμνο. Μέχρι το επόμενο πρωί, τα λουλούδια του θάμνου είχαν γίνει μπλε και από τότε ονομάστηκε rose of Mary.

Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης αλλά και σαν καρύκευμα στην μαγειρική και σαν ένα από τα βασικότερα και ισχυρότερα ιάματα.

Η Λουίζα είναι μικρός θάμνος με έντονο άρωμα λεμονιού. Έχει μικρά λευκά, μοβ ή ανοιχτόχρωμα πράσινα ανθάκια. Η εκλεπτυσμένη ευωδιά της δροσίζει ευχάριστα τον χώρο μας, ενώ βράζοντας τα πράσινα φύλλα της, μπορούμε να γευτούμε μια ευχάριστα λεμονάτη γεύση που θα μας χαρίσει ευεξία!