Κρόκος, ο “κόκκινος χρυσός”
Μπορούμε να τον συναντήσουμε είτε με την μορφή σκόνης, είτε με την μορφή νηματιδίων, ενώ πλέον αποτελεί βασικό συστατικό συσκευασμένων ειδών διατροφής, σε βιολογικά ή μη αφεψήματα.
Θυμάρι ή θύμιο!
Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορφές που συλλέγονται σε ξηρή και ηλιόλουστη ημέρα.
Δίκταμο ή Έρωντας
Το όνομα Δίκτανµος όπως τον αποκάλεσαν οι αρχαίοι προέρχεται από το ονομαστό όρος της Κρήτης την ∆ίκτη και τη λέξη θάμνος δηλαδή “∆ίκταµνος ο Θάµνος της ∆ίκτης” . Eίναι γνωστό για τις αναζωογονητικές του ιδιότητες γι αυτό χρησιμοποιείται ως τονωτικό αφέψημα.
Τσουκνίδα, βότανο για υγεία και ομορφιά!
Τσουκνίδα, βότανο για υγεία και ομορφιά! Είναι ένα βότανο με χίλιες χρήσεις με οφέλη για την υγεία και την ομορφιά. Υπάρχουν περισσότερα από 500 είδη σε όλο τον κόσμο.
Ιβίσκος: Καλλωπιστικός και θεραπευτικός!
Η λέξη ιβίσκος είναι ελληνική και το όνομα αυτό δόθηκε αρχικά στο φυτό Αλθαία από τον Διοσκουρίδη.
Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Hibiscus sabdariffa...
Καλέντουλα, η νύφη του καλοκαιριού!
Το λουλούδι της καλέντουλας στρέφει το κεφάλι προς τον ήλιο ακολουθώντας την πορεία του, γι’ αυτό μερικές φορές αποκαλείται “νύφη του καλοκαιριού”. Ανοιγοκλείνει τα πέταλά της βάσει του ήλιου. Γι” αυτό λένε ότι αν δεν ανοίξει το πρωί με τον ήλιο, σημαίνει ότι έρχεται καταιγίδα με αστραπόβροντα.
Μάραθο ή μάραθος
Το μάραθο χρησιμοποιείται ως βότανο αλλά και ως μπαχαρικό. Μας δίνει αρωματικούς σπόρους και φύλλα για καρύκευμα, αλλά και μία γευστική ρίζα, το φινόκιο ή μαραθόριζα, που τρώγεται σαν λαχανικό.
Βότανα και αρωματικά φυτά, συνοπτικός πίνακας
ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πόνους περιόδου, Αναιμία, Ατονία, Ανορεξία, Θρομβώσεις, Ψωρίαση, Αρθρίτιδα.
ΑΓΚΙΝΑΡΑ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Συκώτι, Χολή, Χοληστερίνη, Σάκχαρο.
ΑΓΡΙΑΔΑ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Ουρηθρίτιδα, Προστάτης, πέτρες στα Νεφρά.
ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ: Διουρητικό, Διάρροια, Σάκχαρο, Νεφρά, Πονόλαιμος, Λαρυγγίτιδα.
ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΦΥΛΛΑ: Δυσκοιλιότητα.
Πράσινο τσάι, υγεία και ευεξία!
Ο τρόπος παρασκευής του πράσινου τσαγιού εφαρμόστηκε τον έκτο αιώνα στην Κίνα. όπου είναι γνωστό με την ονομασία τσα – cha. Οι βουδιστές μοναχοί, που συνέδεσαν το τσάι με το διαλογισμό, το διέδωσαν στην Ιαπωνία και στη συνέχεια στη Δύση. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που δοκίμασαν τσάι ήταν Ιησουίτες ιεραπόστολοι, γρήγορα, όμως, έγινε το ρόφημα της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας.
Βότανα: μικρά μυστικά για σωστή χρήση!
Ένα από τα βασικότερα πράγματα που χρειάζεται να μάθουμε όλοι εμείς που ενδιαφερόμαστε για τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων είναι πώς να τις αξιοποιούμε.

















































