Δίκταμο ή Έρωντας
Το όνομα Δίκτανµος όπως τον αποκάλεσαν οι αρχαίοι προέρχεται από το ονομαστό όρος της Κρήτης την ∆ίκτη και τη λέξη θάμνος δηλαδή “∆ίκταµνος ο Θάµνος της ∆ίκτης” . Eίναι γνωστό για τις αναζωογονητικές του ιδιότητες γι αυτό χρησιμοποιείται ως τονωτικό αφέψημα.
Μολόχα
Μπορούμε να βρούμε τα άνθη και τα φύλλα της μολόχας καθώς και τη ρίζα και έτοιμα σε φαρμακεία και σε καταστήματα υγιεινών τροφών.
Βότανα και αρωματικά φυτά, συνοπτικός πίνακας
ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πόνους περιόδου, Αναιμία, Ατονία, Ανορεξία, Θρομβώσεις, Ψωρίαση, Αρθρίτιδα.
ΑΓΚΙΝΑΡΑ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Συκώτι, Χολή, Χοληστερίνη, Σάκχαρο.
ΑΓΡΙΑΔΑ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Ουρηθρίτιδα, Προστάτης, πέτρες στα Νεφρά.
ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ: Διουρητικό, Διάρροια, Σάκχαρο, Νεφρά, Πονόλαιμος, Λαρυγγίτιδα.
ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΦΥΛΛΑ: Δυσκοιλιότητα.
Μαϊντανός, “θαύμα” για την υγεία!
Οι περισσότεροι θεωρούμε το μαϊντανό απλώς ένα καλό καρύκευμα για τη σαλάτα, αλλά, αν γνωρίζαμε όλες τις θρεπτικές του ιδιότητες, σίγουρα θα τον είχαμε συμπεριλάβει σχεδόν σε όλα τα γεύματά μας!
Μάραθο ή μάραθος
Το μάραθο χρησιμοποιείται ως βότανο αλλά και ως μπαχαρικό. Μας δίνει αρωματικούς σπόρους και φύλλα για καρύκευμα, αλλά και μία γευστική ρίζα, το φινόκιο ή μαραθόριζα, που τρώγεται σαν λαχανικό.
Λεβάντα ευωδιαστή!
Η ονομασία του φυτού προέρχεται από το λατινικό ρήμα lavare που σημαίνει πλένω, διότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν άνθη λεβάντας για τον αρωματισμό του νερού των ρούχων και των λουτρών τους!
Παπαρουνόσπορος, ο “σπόρος της χαράς”!
Το άρωμα του παπαρουνόσπορου είναι ελαφρά γλυκό, με νότες ξηρών καρπών, που θυμίζουν κυρίως αμύγδαλο, φουντούκι και σουσάμι και έχει γλυκόπικρη επίγευση.
Κυνόροδα, οι θεραπευτικοί καρποί της αγριοτριανταφυλλιάς
Η αγριοτριανταφυλλιά είναι πολυετής θάμνος πολύκλαδος και αγκαθωτός, που φθάνει σε ύψος από 1-3 μέτρα, και ανήκει στην οικογένεια των Ροδανθών - Rosaceae. Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Rosa canina - Ροδή η κυνοροδή. Στη χώρα μας συναντούμε το φυτό με τις ονομασίες ροδαριά, κυνοροδή, αγριοτριανταφυλλιά.
Στέβια, το φυσικό γλυκαντικό
H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.
Θυμάρι ή θύμιο!
Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορφές που συλλέγονται σε ξηρή και ηλιόλουστη ημέρα.

















































