Βότανα και αρωματικά φυτά, συνοπτικός πίνακας
ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πόνους περιόδου, Αναιμία, Ατονία, Ανορεξία, Θρομβώσεις, Ψωρίαση, Αρθρίτιδα.
ΑΓΚΙΝΑΡΑ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Συκώτι, Χολή, Χοληστερίνη, Σάκχαρο.
ΑΓΡΙΑΔΑ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Ουρηθρίτιδα, Προστάτης, πέτρες στα Νεφρά.
ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ: Διουρητικό, Διάρροια, Σάκχαρο, Νεφρά, Πονόλαιμος, Λαρυγγίτιδα.
ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΦΥΛΛΑ: Δυσκοιλιότητα.
Φασκόμηλο, ελληνικό βλαστάρι!
Το φασκόμηλο έχει έντονη αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του, ως αφέψημα και ως καρύκευμα.
Γλυκάνισο!
Χρησιμοποιούμε τους σπόρους του για να αρωματίσουμε το ούζο, διάφορα λικέρ, αψέντι και τονωτικά φάρμακα, όπως και για να καλύψει την ισχυρή γεύση ορισμένων αντιβηχικών φαρμάκων.
Θεραπευτικά λάδια, πως τα παρασκευάζουμε
Τα εγχυμένα λάδια σε βότανα και μπαχαρικά είναι ένας εκπληκτικός τρόπος για να συνδυάσουμε τις ευεργετικές ιδιότητες των ελαίων, των βοτάνων και των μπαχαρικών. Μπορούμε να φτιάξουμε θεραπευτικά λάδια, τα οποία θα χρησιμοποιήσουμε για την αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων, αρωματικά λάδια για μασάζ, να φτιάξουμε υπέροχες κεραλοιφές και κρέμες. Επίσης, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως βάση για την παρασκευή χειροποίητων σαπουνιών αλλά και στη μαγειρική μας.
Βαλεριάνα
Το όνομα "Βαλεριάνα" προήλθε από τη λατινική λέξη valere που σημαίνει "υγεία ή δύναμη" και αναφέρεται στην θεραπευτική χρήση του φυτού, αν και υποστηρίζεται ότι μπορεί να αναφέρεται και στη δυνατή του οσμή.
Λεβάντα ευωδιαστή!
Η ονομασία του φυτού προέρχεται από το λατινικό ρήμα lavare που σημαίνει πλένω, διότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν άνθη λεβάντας για τον αρωματισμό του νερού των ρούχων και των λουτρών τους!
Δυόσμος, ο αρωματικός!
Ένα φυτό πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα, με ωραίο και ευχάριστο άρωμα, που καλλιεργείται στην αυλή μας αλλά και σε μια όμορφη γλάστρα στο μπαλκόνι...
Στέβια, το φυσικό γλυκαντικό
H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.
Κρόκος, ο “κόκκινος χρυσός”
Μπορούμε να τον συναντήσουμε είτε με την μορφή σκόνης, είτε με την μορφή νηματιδίων, ενώ πλέον αποτελεί βασικό συστατικό συσκευασμένων ειδών διατροφής, σε βιολογικά ή μη αφεψήματα.
Μέντα, ένδειξη καλωσορίσματος!
Η λεπτή μυρωδιά της μέντας διαχέεται παντού και οι αρετές της έχουν υμνηθεί ιδιαίτερα.
Η χρήση της ξεκίνησε κυρίως από την Ασία, την Αίγυπτο, όπως...



















































