Μάραθο ή μάραθος
Το μάραθο χρησιμοποιείται ως βότανο αλλά και ως μπαχαρικό. Μας δίνει αρωματικούς σπόρους και φύλλα για καρύκευμα, αλλά και μία γευστική ρίζα, το φινόκιο ή μαραθόριζα, που τρώγεται σαν λαχανικό.
Θυμάρι ή θύμιο!
Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορφές που συλλέγονται σε ξηρή και ηλιόλουστη ημέρα.
Αχιλλέα ή Αχίλλεια η χιλιόφυλλος
Όλα τα μέρη του φυτού είναι χρήσιμα. Τα άνθη, τα φύλλα, οι σπόροι και το αιθέριο έλαιό της από τα άνθη και πιο σπάνια από τα φύλλα. Στις μέρες η Αχιλλέα χρησιμοποιείται πολύ στην αρωματοποιία, βοτανοθεραπεία και στην αρωματοθεραπεία.
Δάφνη, σύμβολο δόξας και ευημερίας!
Τη Δάφνη, αλλιώς Βάγια ή Λάουρος ο ευγενής, τη γνώριζαν οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι. Οι Ρωμαίοι μάλιστα την ονόμαζαν Laurare – εξυμνώ...
Βότανα και αρωματικά φυτά, συνοπτικός πίνακας
ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πόνους περιόδου, Αναιμία, Ατονία, Ανορεξία, Θρομβώσεις, Ψωρίαση, Αρθρίτιδα.
ΑΓΚΙΝΑΡΑ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Συκώτι, Χολή, Χοληστερίνη, Σάκχαρο.
ΑΓΡΙΑΔΑ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Ουρηθρίτιδα, Προστάτης, πέτρες στα Νεφρά.
ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ: Διουρητικό, Διάρροια, Σάκχαρο, Νεφρά, Πονόλαιμος, Λαρυγγίτιδα.
ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΦΥΛΛΑ: Δυσκοιλιότητα.
Φασκόμηλο, ελληνικό βλαστάρι!
Το φασκόμηλο έχει έντονη αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του, ως αφέψημα και ως καρύκευμα.
Τίλιο ή Φλαμούρι
Τράβα να πιεις κάνα τίλιο: Όχι και τόσο κομψή έκφραση μια που δηλώνει απαξία προς το πρόσωπο του συνομιλητή, καθώς τον παροτρύνει να πάει να πιει ένα ρόφημα που θεωρείται ότι πίνουν οι γέροι, οι ασθενείς ή και τα δύο. Υπονοεί ότι ο συνομιλητής δεν δικαιούται / δεν μπορεί να συμμετέχει σε μια σοβαρή συζήτηση ή σε μια σοβαρή δραστηριότητα.
Μαϊντανός, “θαύμα” για την υγεία!
Οι περισσότεροι θεωρούμε το μαϊντανό απλώς ένα καλό καρύκευμα για τη σαλάτα, αλλά, αν γνωρίζαμε όλες τις θρεπτικές του ιδιότητες, σίγουρα θα τον είχαμε συμπεριλάβει σχεδόν σε όλα τα γεύματά μας!
Στέβια, το φυσικό γλυκαντικό
H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.
Πιπέρι.. σε όλα τα χρώματα!
Το μαύρο πιπέρι είναι τόσο κοινό καρύκευμα σήμερα, που δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι κάποτε, ήταν τόσο πολύτιμο, που χρησιμοποιούνταν ως νόμισμα. Όπως και τα περισσότερα μπαχαρικά, προέρχεται από τα βάθη της Ανατολής και συγκεκριμένα στην Ινδία.


















































