Βότανα

Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης αλλά και σαν καρύκευμα στην μαγειρική και σαν ένα από τα βασικότερα και ισχυρότερα ιάματα.

Η Εχινάκεια - Echinacea, Echinacea purpurea - είναι ένα πολυετές βότανο που χαρακτηρίζεται από ακανθωτούς ανθισμένους μοβ κώνους που το κάνουν να προσομοιάζει με την...

Οι πρώτες αναφορές για τις θεραπευτικές και καλλωπιστικές ιδιότητες της μαστίχας Χίου έγιναν από τον Ιπποκράτη και συνεχίζονται και στους επόμενους αιώνες από γιατρούς, φαρμακοποιούς και βοτανολόγους..

Μπορούμε να βρούμε τα άνθη και τα φύλλα της μολόχας καθώς και τη ρίζα και έτοιμα σε φαρμακεία και σε καταστήματα υγιεινών τροφών.

Η λεπτή μυρωδιά της μέντας διαχέεται παντού και οι αρετές της έχουν υμνηθεί ιδιαίτερα. Η χρήση της ξεκίνησε κυρίως από την Ασία, την Αίγυπτο, όπως...

Αλλιώς: Κουρκούμη, κιτρινόριζα ή χρυσόριζα! Η κουρκούμη / κουρκουμάς είναι καρύκευμα. Δεν πρέπει να τη συγχέουμε  με το κάρυ το οποίο δεν αποτελεί ξεχωριστό καρύκευμα αλλά είναι...

H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.

Η επιστημονική ονομασία του είναι Chamomilla. Περιλαμβάνει 70 είδη. Είναι αρωματικό και φαρμακευτικό. Έχει ηρεμιστικές, τονωτικές αλλά και αντισηπτικές και εντομοκτόνες ιδιότητες.

Η ονομασία του φυτού προέρχεται από το λατινικό ρήμα lavare που σημαίνει πλένω, διότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν άνθη λεβάντας για τον αρωματισμό του νερού των ρούχων και των λουτρών τους!

Η επιστημονική του ονομασία, Ηypericum perforatum, έχει Ελληνική προέλευση, καθώς αποτελεί συνθετικό των λέξεων “υπέρ” και “εικόνα”. Το συνθετικό αυτό περιγράφει μια βασική του χρήση στην Αρχαία Ελλάδα: το φυτό τοποθετούνταν πάνω από τις εικόνες των Θεών για να ξορκίσει τα κακά πνεύματα.