Βότανα

Το αιθέριο έλαιο Γεράνι ή πελαργόνι, γνωστό ως το φυτό της Αφροδίτης ή αλλιώς το “Τριαντάφυλλο του φτωχού”, δεν προέρχεται από τα γεράνια, αλλά από ένα εντελώς διαφορετικό είδος φυτού και έχει δράση στα περισσότερα συστήματα του οργανισμού μας.

Όλα τα μέρη του φυτού είναι χρήσιμα. Τα άνθη, τα φύλλα, οι σπόροι και το αιθέριο έλαιό της από τα άνθη και πιο σπάνια από τα φύλλα. Στις μέρες η Αχιλλέα χρησιμοποιείται πολύ στην αρωματοποιία, βοτανοθεραπεία και στην αρωματοθεραπεία.

Τράβα να πιεις κάνα τίλιο: Όχι και τόσο κομψή έκφραση μια που δηλώνει απαξία προς το πρόσωπο του συνομιλητή, καθώς τον παροτρύνει να πάει να πιει ένα ρόφημα που θεωρείται ότι πίνουν οι γέροι, οι ασθενείς ή και τα δύο. Υπονοεί ότι ο συνομιλητής δεν δικαιούται / δεν μπορεί να συμμετέχει σε μια σοβαρή συζήτηση ή σε μια σοβαρή δραστηριότητα.

Ιδανικό φυτό για κήπους, γλάστρες και ζαρτινιέρες με μεγάλη διάρκεια ανθοφορίας. Έξω στη φύση ευδοκιμεί στα χαμηλά και μέσα υψόμετρα, ενώ σε μεγαλύτερα υψόμετρα ευδοκιμούν διάφορα συγγενικά της είδη. Ανθοφορεί από την Άνοιξη, συνήθως μάλιστα από το Μάρτιο, μέχρι το καλοκαίρι.

Το άρωμα του εστραγκόν είναι ζεστό και λεπτό, με ένα πικάντικο πικρό τσίμπημα. Θεωρείται ως ένα από τα πλέον χρήσιμα μαγειρικά βότανα. Ανεβάζει το άρωμα των άλλων βοτάνων κάνει πολύ καλό συνδυασμό με το λεμόνι και το κρεμμυδάκι.

Ο άνηθος ήταν γνωστός στην Αρχαία Ελλάδα με τις ονομασίες άνηθον και άνησον. Από τα άνθη του παρασκεύαζαν άρωμα, το «άνηθο μύρο», ενώ το πρόσθεταν σε διάφορα κρασιά που είχαν την ονομασία ανηθίτης οίνος.

Η επιστημονική ονομασία του είναι Chamomilla. Περιλαμβάνει 70 είδη. Είναι αρωματικό και φαρμακευτικό. Έχει ηρεμιστικές, τονωτικές αλλά και αντισηπτικές και εντομοκτόνες ιδιότητες.

H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πόνους περιόδου, Αναιμία, Ατονία, Ανορεξία, Θρομβώσεις, Ψωρίαση, Αρθρίτιδα. ΑΓΚΙΝΑΡΑ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Συκώτι, Χολή, Χοληστερίνη, Σάκχαρο. ΑΓΡΙΑΔΑ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Ουρηθρίτιδα, Προστάτης, πέτρες στα Νεφρά. ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ: Διουρητικό, Διάρροια, Σάκχαρο, Νεφρά, Πονόλαιμος, Λαρυγγίτιδα. ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΦΥΛΛΑ: Δυσκοιλιότητα.

Η λεπτή μυρωδιά της μέντας διαχέεται παντού και οι αρετές της έχουν υμνηθεί ιδιαίτερα. Η χρήση της ξεκίνησε κυρίως από την Ασία, την Αίγυπτο, όπως...