Βότανα

Ο ευκάλυπτος είναι ένα από τα πιο ψηλά δένδρα στον κόσμο. Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την παρασκευή αφεψήματος με αντιπυρετικές ιδιότητες αλλά και για αρωματικά λουτρά. Το αιθέριο έλαιο του χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία. Χρησιμοποιείται στην ζαχαροπλαστική, δίνει την γεύση μέντας σε καραμέλες. Επίσης, χρησιμοποιείται στην φαρμακολογία για θεραπεία αναπνευστικών παθήσεων και σε διάφορα σπρέι κατά της ρινικής καταρροής.

  Ένα φυτό πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα, με ωραίο και ευχάριστο άρωμα, που καλλιεργείται στην αυλή μας αλλά και σε μια όμορφη γλάστρα στο μπαλκόνι...

Η Εχινάκεια - Echinacea, Echinacea purpurea - είναι ένα πολυετές βότανο που χαρακτηρίζεται από ακανθωτούς ανθισμένους μοβ κώνους που το κάνουν να προσομοιάζει με την...

Ορίγανον η μαντζουράνα,είναι συγγενικό φυτό με τη ρίγανη.Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, την μαγειρική, την ζαχαροπλαστική και σαν θεραπευτικό υλικό. Οι ιδιότητές της είναι όμοιες με αυτές της μέντας και του θυμαριού αλλά είναι ανώτερες όταν χρησιμοποιείται σε θεραπευτικά μπάνια.

Η Αρμπαρόριζα είναι ένα πολύ κοινό φυτό που το βρίσκουμε σε αυλές ή κήπους ή μπαλκόνια σε γλάστρες. Χρησιμοποιείται πολύ στην βιομηχανία αρωμάτων, αλλά και στη ζαχαροπλαστική και τη μαγειρική. Λίγο να το τρίψουμε και αφήνει το άρωμά του. Γίνεται επίσης ένα φυσικό εντομοαπωθητικό.

Το άρωμα του παπαρουνόσπορου είναι ελαφρά γλυκό, με νότες ξηρών καρπών, που θυμίζουν κυρίως αμύγδαλο, φουντούκι και σουσάμι και έχει γλυκόπικρη επίγευση.

H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.

Η ονομασία του φυτού προέρχεται από το λατινικό ρήμα lavare που σημαίνει πλένω, διότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν άνθη λεβάντας για τον αρωματισμό του νερού των ρούχων και των λουτρών τους!

Μπορούμε να βρούμε τα άνθη και τα φύλλα της μολόχας καθώς και τη ρίζα και έτοιμα σε φαρμακεία και σε καταστήματα υγιεινών τροφών.

Οι πρώτες αναφορές για τις θεραπευτικές και καλλωπιστικές ιδιότητες της μαστίχας Χίου έγιναν από τον Ιπποκράτη και συνεχίζονται και στους επόμενους αιώνες από γιατρούς, φαρμακοποιούς και βοτανολόγους..