Δύο αξιοσημείωτες προσωπικές ιστορίες μπλέκονται σε μια βιογραφική ταινία που επιβεβαιώνει ότι, με τις σωστές δόσεις πάθους και αποφασιστικότητας μπορεί κάποιος να αλλάξει τη ζωή του πραγματοποιώντας τα όνειρά του.
Υπόθεση:
Το 1948 η Τζούλια Τσάιλντ και ο διπλωμάτης σύζυγός της βρίσκονται στο Παρίσι, όπου εκείνη αποφασίζει, για να σκοτώσει το χρόνο της, ν’ ασχοληθεί με τη μαγειρική. Μισό αιώνα μετά, η 30χρονη Τζούλι Πάουελ βάζει μπρος ένα φιλόδοξο σχέδιο: να μαγειρέψει σε 365 μέρες τις 524 συνταγές της διάσημης σεφ Τζούλια Τσάιλντ.
Λίγα λόγια για την ταινία:
Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο σε δύο βιβλία: στην αυτοβιογραφία της Τσάιλντ “My Life in France” που έγραψε με τον Άλεχ Προύντομ και στο βιβλίο της Πάουελ “Julie & Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen”, στο οποίο κατέγραφε τις καθημερινές της εμπειρίες μαγειρεύοντας τις συνταγές της Τσάιλντ. Και τα δύο αυτά βιβλία κυκλοφόρησαν περίπου την ίδια περίοδο, 2004-2006.
Το πρώτο βιβλίο περιγράφει τις εμπειρίες της Τσάιλντ από το μεταπολεμικό Παρίσι, όταν αγάπησε τη Γαλλική κουζίνα και αποφάσισε να μεταφέρει το πάθος της σε όλα τα αμερικάνικα νοικοκυριά. H Τσάιλντ ήταν η πρώτη Αμερικάνα που φοίτησε στη περίφημη σχολή μαγειρικής Cordon Bleu και διέδωσε τη Γαλλική κουζίνα στην Αμερική με το βιβλίο “Mastering the Art of French Cooking”. Η τεράστια επιτυχία του βιβλίου της άνοιξε το δρόμο για μια τηλεοπτική εκπομπή μαγειρικής που την έκανε διάσημη σε όλες τις Η.Π.Α.
Το 2002, η Τζούλι Πάουελ αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή της: με την υποστήριξη του άντρα της Έρικ, βάζει στόχο να μαγειρέψει και τις 524 συνταγές της Τσάιλντ μέσα σε 365 μέρες και να περιγράψει τις προσπάθειες της σε ένα blog. Λόγω της πρωτοφανούς επισκεψιμότητας του blog, η Πάουελ στη συνέχεια έγραψε την εμπειρία της σε ένα βιβλίο με τίτλο “ Julie & Julia: My Year of Cooking Dangerously”, που εκδόθηκε το 2005. Ήδη όμως, την είχε προσέξει ο παραγωγός Έρικ Στιλ από μια στήλη γευσιγνωσίας των New York Times και εξασφάλισε τα δικαιώματα του για την έκδοση του βιβλίου της.
Την ίδια περίοδο, η παραγωγός Έιμι Ρόμπινσον ενδιαφερόταν να γυρίσει την ερωτική ιστορία των Τζούλια και Πολ Τσάιλντ, οπότε πρότεινε στον Στιλ να συνδυάσουν τις δυο αφηγήσεις σε μία ταινία. Το εγχείρημα τράβηξε το ενδιαφέρον της σεναριογράφου και σκηνοθέτη Νόρα Έφρον μια και όπως είπε: Το 1962, όταν πρωτοήρθα στη Νέα Υόρκη, όλοι αγόραζαν το βιβλίο “Mastering the Art of French Cooking” και η Τζούλια Τσάιλντ ήταν σα μια φανταστική σύντροφος για εμένα και εκατομμύρια άλλες γυναίκες. Πιστεύω ότι το ίδιο συνέβη χρόνια μετά και με την περίπτωση της Τζούλι Πάουελ».
Η Στριπ βραβεύτηκε για την ταινία αυτή με Χρυσή Σφαίρα και έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Την περίοδο που η Έφρον ολοκλήρωνε το σενάριο, έτυχε να συναντήσει τη Μέριλ Στριπ και της έδωσε να το διαβάσει. Η ηθοποιός ενθουσιάστηκε, ιδίως με τη στάση της Τζούλια Τσάιλντ απέναντι στη ζωή. «Ήταν γεμάτη ενέργεια, διάθεση και αποφασιστικότητα να μην αφήσει τα προβλήματα να την καταβάλουν. Είχε μια απεριόριστη περιέργεια για τα πάντα, συνδύασε την αγάπη της για το φαγητό με την εφευρετικότητά της και κατάφερε να ανάγει τη μαγειρική σε μια μορφή τέχνης».
Η Τζούλια Τσάιλντ ήταν ακόμη γνωστή για την περίεργη, ψηλή φωνή της, γεγονός που έδωσε αφορμή για πολλές μιμήσεις. Η Μέριλ Στριπ παρ’ όλα αυτά, απέφυγε συνειδητά μια προσέγγιση καρικατούρας. ″Στην πραγματικότητα δεν υποδύομαι την Τζούλια Τσάιλντ, αλλά την ιδέα της Τζούλι Πάουελ για αυτήν. Ενώ αισθανόμουν ευθύνη για τη μνήμη και το έργο της Τσάιλντ, δεν προσπάθησα να τη μιμηθώ στην πράξη″.
Επίσης ήταν διάσημη για το ύψος της 1.88 μ. έτσι η ενδυματολόγος της ταινίας έπρεπε να σκεφτεί έναν τρόπο ώστε η Μέριλ Στριπ να φαίνεται χαρακτηριστικά πιο ψηλή από τους υπόλοιπους συμπρωταγωνιστές της. Γι’ αυτό σχεδίασε και κατασκεύασε πέντε ειδικά ζευγάρια παπούτσια και σε συνδυασμό με μακριές φούστες και φορέματα πέτυχε το επιθυμητό αποτέλεσμα!
Φαγητό και κουζίνες της ταινίας:
Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε σε ζητήματα ποιότητας και αυθεντικότητας του φαγητού που βλέπουμε στην ταινία και για αυτό οι παραγωγοί συνεργάστηκαν στενά με τη σύμβουλο μαγειρικής Σούζαν Σπάντζεν και τον σεφ Κόλιν Φλιν. Η Σπάντζεν εργάζεται πολλά χρόνια ως κριτικός γεύσης και ο Φλιν είναι ένας από τους πιο γνωστούς σεφ στο Μανχάταν. Οι δυο τους προετοίμαζαν καθημερινά το κινηματογραφικό μενού σε μια κουζίνα δίπλα στο πλατό: ζεστές μπρουσκέτες, κρέας μπουργκινιόν, ξεροψημένη πάπια, αστακός thermidor, όλα τα πιάτα μαγειρεύονταν ακολουθώντας κατά γράμμα τις συνταγές της Τσάιλντ, με τέτοιο τρόπο όμως ώστε το τελικό αποτέλεσμα να μη φαίνεται επιτηδευμένο.
Τόσο η Στριπ όσο και η Άνταμς έκαναν ιδιαίτερα μαθήματα στις τεχνικές της Γαλλικής κουζίνας με την Σούζαν Σπάντζεν, για να μάθουν πώς ξεκοκαλίζεται μια πάπια, πώς γυρνάς μια ομελέτα στον αέρα κ.ά. Η Στριπ, που ασχολείται με τη μαγειρική, λέει ότι το μεγαλύτερο μάθημα για αυτήν ήταν η σημασία ενός καλού μαχαιριού στη κουζίνα: “Ένα κοφτερό μαχαίρι είναι τα πάντα!”, λέει η ηθοποιός. Η Άνταμς πάλι, έφυγε από τα γυρίσματα με ένα «τραύμα»: “Οι αστακοί που μαγειρεύω στην ταινία ήταν ζωντανοί! Τώρα πια δε μπορώ να ξαναφάω αστακό…”
Για τις ανάγκες των γυρισμάτων, ο καλλιτεχνικός διευθυντής Μαρκ Ρίκερ δημιούργησε έντεκα πλήρεις κουζίνες της δεκαετίας του ’50. Και οι έντεκα έπρεπε να είναι λειτουργικές, με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ, για να κινηματογραφείται η παρασκευή του φαγητού. Για την κουζίνα της Τζούλι Πάουελ ο Ρίκερ επισκέφθηκε το διαμέρισμα των Πάουελ στο Λονγκ Άιλαντ και το αναπαράστησε στο πλατό σχεδόν σε πραγματικές διαστάσεις. Και αφού ολοκληρώθηκαν όλα τα γυρίσματα της Τζούλι Πάουελ, η παραγωγή γύρισε πενήντα χρόνια πίσω για να ασχοληθεί με τη ζωή της Τζούλια Τσάιλντ. Ο Μαρκ Ρίκερ και η ομάδα του δημιούργησαν στο στούντιο το σπίτι της Τζούλια και του Πολ. «Ζούσαν σε ένα υπέροχο σπίτι δίπλα στο Σηκουάνα. Είχαμε δύο γενικές φωτογραφίες του και με βάση αυτές σχεδιάσαμε όλο το διαμέρισμα. Αναγκαστήκαμε βέβαια να φανταστούμε αρκετούς χώρους, η κουζίνα όμως είναι ακριβώς η ίδια, γιατί ο Πολ την είχε τραβήξει αρκετές φωτογραφίες». Όσον αφορά στην κουζίνα της τηλεοπτικής εκπομπής της Τσάιλντ, η Τζούλια είχε αφήσει ένα τεράστιο αρχείο από χαρτιά, φωτογραφίες και γράμματα.
Επίσης υπήρχε πρόσβαση στις κινηματογραφημένες εκπομπές και σε συνδυασμό με backstage φωτογραφίες ο Ρίκερ μπόρεσε να αναπαραστήσει με ακρίβεια το τηλεοπτικό περιβάλλον που αγάπησαν εκατομμύρια Αμερικανοί την εποχή εκείνη.
Όσον αφορά στα εξωτερικά πλάνα, ορισμένες σκηνές έπρεπε οπωσδήποτε να κινηματογραφηθούν στο Παρίσι, γιατί αυτή ακριβώς ήταν η πόλη που ενέπνευσε την Τζούλια Τσάιλντ.
Στο έργο εμφανίζονται επίσης το διάσημο βιβλιοπωλείο Shakespeare and Company, σημεία του Ile St.-Louis και του Ile de la Cite όπου σύχναζε η Τζούλια, καθώς και η υπαίθρια αγορά στη γραφική Rue Mouffetard.
Τζούλι και Τζούλια – Juli & Julia, Βιογραφική κομεντί: της Νόρα Έφρον με τους Μέριλ Στριπ, Έιμι Άνταμς, Στάνλεϊ Τούτσι, Κρις Μεσίνα .
Η Νόρα Έφρον έχει προταθεί τρεις φορές για Όσκαρ Σεναρίου για τις ταινίες: ‘Η Εξαφάνιση της Κάρεν Σίλκγουντ’, ‘Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι’, ‘Άγρυπνος στο Σιάτλ’. Είναι επίσης γνωστή συγγραφέας.
Καλή διασκέδαση με Τζούλι και Τζούλια – Juli & Julia !!
