Πίστεψα πως με τα μάτια θα δω τον κόσμο όλο, αλλά μόλις τα έκλεισα ανακάλυψα την ομορφιά που τούτος κρύβει!
Έτσι άρχισα να βλέπω με τα αισθήματά μου.
Πίστεψα πως αν ακούσω τα τιτιβίσματα των πουλιών και τις φωνές των ζώων θα καταλάβω το ζωικό βασίλειο, αλλά μόλις έκλεισα τα αυτιά μου ανακάλυψα τις χιλιάδες γλώσσες με τις οποίες αυτά επικοινωνούν.
Έτσι έμαθα να ακούω με την καρδιά μου.
Πίστεψα πως έχω πολλά να πω, θόρυβο μεγάλο να κάνω και τις φωνές να βάλω, αλλά μόλις ησύχασα, ανακάλυψα το είμαι μου.
Έτσι τώρα μιλάω με την ψυχή μου.
Πίστεψα πως πρέπει να γίνω κυνηγός της ζωής και να την πιάσω από το σβέρκο, αλλά από τότε που σταμάτησα το κυνήγι, εκείνη έρχεται απαλά ξοπίσω μου.
Έτσι έγινα προσκυνητής της.
Πίστεψα πως ρωτώντας και ακολουθώντας θα μάθω τα πάντα, αλλά μόλις έμεινα ακίνητος και σιωπηλός, ξετυλίχτηκαν όλες οι απαντήσεις.
Έτσι γνώρισα τη ζωή μέσα μου και γύρω μου.
Κείμενο: Δημήτρης Νομικός
Επιμέλεια – Επεξεργασία: Β. Βίνος
