Τη βρίσκουμε πάνω σε παλιούς τοίχους, κοντά σε μονοπάτια, και πάντα μα πάντα κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Αν τη συναντήσουμε μακριά από κατοικημένες περιοχές αυτό θα σημαίνει ότι κάποτε υπήρχε ένα σπίτι εκεί!
Η περίοδος ανθοφορίας της περιλαμβάνει όλη την περίοδο της Άνοιξης και το ξεκίνημα του Καλοκαιριού.
Ανάλογα σε πια περιοχή φυτρώνει παρουσιάζει αλλαγές στο χρώμα των λουλουδιών της: εκείνη που φυτρώνει σε γόνιμα χωράφια έχει έντονα ρόδινα άνθη, αν φυτρώνει σε ξερό πετρώδες μέρος τα άνθη του είναι ανοιχτό ροζ ή άσπρα ή βιολετιά, αυτή που φυτρώνει μέσα στα χωριά, σε χαλάσματα σπιτιών είναι “ο σπιτιάρης” με λουλουδάκια πιο μικρά με ένα ροζ ανοιχτό όμορφο χρώμα!
* Τα πανέμορφα λουλούδια της πλαισιώνουν πάντα τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς…
* Με τους κλώνους της έφτιαχναν και φτιάχνουν δακτυλίδια και βραχιόλια για να υποδεχθούν την όμορφη εποχή της Άνοιξης…
Άλλες ονομασίες: αγριμολόχα, μαλάχη, αμπελόχα, αμολοχάκι, μάλβα
Χρήσιμα μέρη: Τα λουλούδια, τα φύλλα, οι τρυφεροί βλαστοί, αλλά και οι ρίζες.
Και επειδή η φύση είναι σοφή.. Όπου φυτρώνει τσουκνίδα υπάρχει και μολόχα ως “αντίδοτο” στο “κάψιμο” της τσουκνίδας. Όπως λέγεται, “καταλαγιάζει το τσούκνισμα”.
Θεραπευτικές ιδιότητες:
– Το έγχυμα χρησιμοποιείται ως μαλακτικό, καταπραϋντικό και αναβηχικό.
– Επίσης χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση παθήσεων του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος, περιπτώσεις κολικού, κυστίτιδας, γαστρίτιδας και διάρροιας.
– Θεωρείται ως ένα από τα αποτελεσματικότερα φαρμακευτικά βότανα εναντίον της δυσκοιλιότητας.
– Το αφέψημα της μολόχας με μέλι καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες.
– Θεωρείται αποτελεσματικό φάρμακο για επιληψία: Ένα μεγάλο φλιτζάνι πρωί και βράδυ κάθε μέρα με αφέψημα μολόχας αραιώνει τις κρίσεις της επιληψίας.
– Για το βήχα και την καταρροή είναι πολύ αποτελεσματικό το “Νερό Μολόχας”. Μουλιάζουμε 30 γρ. ρίζας που την έχουμε ξεφλουδίσει και κόψει σε κομματάκια, σε ένα λίτρο κρύο νερό για δυο ώρες. Το “Νερό Μολόχας” πίνεται χλιαρό με μια κουταλιά μέλι.
– Για τις πέτρες στα νεφρά βάζουμε κορυφές μολόχας μαζί με φύλλα και λουλούδια σε μια γυάλινη κανάτα. Προσθέτουμε ζεστό νερό και ένα μεγάλο κουτάλι για να μη σπάσει η κανάτα και τη σκεπάζουμε με ένα πανί. Αφήνουμε τρεις ώρες και σουρώνουμε. Πίνουμε κάθε πρωί για τέσσερις μέρες από ένα φλιτζάνι. Σταματάμε λίγες μέρες και ξαναρχίζουμε..
Χρήση:
Έγχυμα μολόχας:
Μουλιάζουμε 3 κουταλάκια από ψιλοκομμένα φύλλα, άνθη ή ρίζα μολόχας σε ένα φλιτζάνι νερό για 8 ώρες και στραγγίζουμε.
Αφέψημα μολόχας:
Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του τσαγιού σε ένα φλιτζάνι ζεστό ή βραστό νερό για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.
Εξωτερική χρήση:
Η μολόχα χρησιμοποιείται σε αρκετά φαρμακευτικά σκευάσματα. Από τη ρίζα της, παράγονται αλοιφές και καταπλάσματα για πληγές, εγκαύματα και εξανθήματα.
Πόνοι στα αυτιά:
– Το αφέψημα μολόχας σταματάει τους πόνους των αυτιών: Βράζουμε 100 γρ ρίζας σε ένα ποτήρι νερό μέχρι να μείνει το ένα τρίτο και όταν κρυώσει σταλάζουμε με ένα σταγονόμετρο 3-4 σταγόνες στο πονεμένο αυτί.
Μώλωπες και στραμπουλήγματα:
Για μώλωπες, στραμπουλήγματα και μυϊκούς πόνους βράζουμε σε 5 φλιτζάνια νερό 250 γραμμάρια ξερής ρίζας μολόχας μέχρι να μείνουν 3 φλιτζάνια. Μουσκεύουμε ένα βαμβακερό πανί και το δένουμε στο μέρος που πονάει.
Εξανθήματα:
Απαλλασσόμαστε από σπυράκια και εξανθήματα δουλεύοντας τριμμένη ρίζα μολόχας με μέλι. Απλώνουμε το μείγμα σε ένα ύφασμα που έχουμε ζεστάνει πάνω από νερό που βράζει και πιέζουμε το στο σημείο που θέλουμε.
Τσιμπήματα:
Το έγχυμα μολόχας ανακατεμένο με λίγο παρθένο ελαιόλαδο ανακουφίζει από το τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας. Αν μας τσιμπήσει άλλο έντομο ή τσουκνίδα, τρίβουμε το πονεμένο μέρος με φρέσκα φύλλα μολόχας.
Ποδόλουτρο:
Το έγχυμα της χρησιμοποιείται σαν ποδόλουτρο για να ξεκουράζει τα κουρασμένα πόδια, μαλακώνει τους κάλους των ποδιών, ανακουφίζει τα πρησμένα πόδια ειδικά αν η φλεγμονή έπεται ενός κατάγματος.
Κατάπλασμα:
Σαν κατάπλασμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για φλεγμονές, οιδήματα, χτυπήματα , μελανιές, στραμπουλήγματα.
Μαγειρική:
Τα φύλλα τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα. Έχουν μια ήπια ευχάριστη γεύση και είναι ωραία σε σούπες όπου δρουν ως πηκτική ουσία. Τα νεαρά φύλλα κάνουν επίσης ένα καλό υποκατάστατο του μαρουλιού στη σαλάτα. Οι χλωροί σπόροι τρώγονται ωμοί. Τα λουλούδια τρώγονται ωμά και μπορούν να προστεθούν σε σαλάτες ή να χρησιμοποιηθούν ως γαρνιτούρα. Αν την βράσουμε προσθέσουμε λαδολέμονο και λίγη ρίγανη, την μετατρέπουμε σε ένα συμπλήρωμα στο τραπέζι μας το οποίο βοηθά στην καλή λειτουργία του εντέρου.
Συντήρηση:
Για να διατηρήσουμε τα άνθη και τα φύλλα της τα ξεπλένουμε και τα κρεμάμε σε σκιερό μέρος για να στεγνώσουν. Στη συνέχεια τα φυλάμε σε ένα ερμητικά κλειστό γυάλινο βάζο.
Που τη βρίσκουμε:
Μπορούμε να βρούμε τα άνθη και τα φύλλα της μολόχας καθώς και τη ρίζα και έτοιμα σε φαρμακεία και σε καταστήματα υγιεινών τροφών.
Μολόχες στο μπαλκόνι και στον κήπο:
Δεν υπάρχει τίποτε πιο εύκολο από το να γεμίσουμε το μπαλκόνι μας με μολόχες. Είναι πολύ φτηνή, αντέχει χωρίς νερό, αντέχει στον καυτό καλοκαιρινό ήλιο, μεγαλώνει πολύ γρήγορα, δεν την ταλαιπωρούν αρρώστιες και έντομα, υπάρχουν άπειρα χρώματα!
Ιστορία:
– Στην αρχαία Ελλάδα καλλιεργούσαν την μολόχα μαζί με άλλα λαχανικά και βότανα στους κήπους τους και έλεγαν ότι σταματούσε την πείνα και τη δίψα.
– Οι Ρωμαίοι την θεωρούσαν λιχουδιά και την είχαν στα τραπέζια τους.
– Ο Πλίνιος έλεγε ότι αν τρώμε μια χούφτα μολόχα τη μέρα δεν θα μας βρει καμία αρρώστια.
– Ο Καρλομάγνος είχε διατάξει να καλλιεργείται μολόχα σ’ όλους τους αυτοκρατορικούς κήπους.
– Οι Φελάχοι, που τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας ζούσαν με χόρτα, έφτιαχναν ένα νόστιμο φαγητό από τις ρίζες της μολόχας τις οποίες αφού τις έβραζαν μετά τις τηγάνιζαν με κρεμμύδια.
– Ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους Πυθαγόρειους και επειδή τα άνθη της είναι στραμμένα πάντα προς τον ουρανό θεωρήθηκε ιερό βότανο.
– Ο Ιπποκράτης παρασκεύαζε ένα κατάπλασμα με κρασί και μολόχα για να αντιμετωπίσει τα οιδήματα και τις φλεγμονές, τη συνιστούσε σαν αφέψημα εναντίον διαφόρων γυναικολογικών προβλημάτων, παρασκεύαζε με αυτή κολπικά υπόθετα τα οποία χρησιμοποιούσε για να διευκολύνει τους τοκετούς και να μετριάσει τους πόνους.
επιμέλεια – επεξεργασία: Α. Βίνος
