O Σωτήρης Καστάνης μας εξηγεί γιατί έγινε «Πορτοκαλί»

γράφει ο Τάσος Μπιμπισίδης

Μετά από αρκετά χρόνια που ασχολείσαι με την μουσική, έχουμε στα χέρια μας την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά. Γιατί άργησες να κυκλοφορήσεις έναν προσωπικό δίσκο;

Να ξεκινήσω με τη λαϊκή ρήση «κάλιο αργά…»! Νομίζω ότι ο κυρίως λόγος είναι ότι είμαι, ή ήμουν, μουσικός που λειτουργεί μέσα σε ομάδα. Είμαι παιδί συγκροτημάτων όπως συνηθίζω να λέω. Οι μουσικές που άκουγα μεγαλώνοντας παίζονταν από συγκροτήματα και μέσω των γκρουπ που συμμετείχα θεωρώ ότι «ψήθηκα» σαν μουσικός. Είναι το μεγαλύτερο ωδείο όπως έλεγε κι ένας δάσκαλος μου, για την μοντέρνα μουσική τουλάχιστον. Όσες φορές λοιπόν είχα την επιθυμία να κάνω ένα βήμα μόνος μου ένοιωθα κάποια ανασφάλεια. Το υλικό που μαζεύτηκε όμως κι έγινε το «Πορτοκαλί» με έκανε να την ξεπεράσω!

Πως είναι η αίσθηση, μετά από τόσες δουλειές άλλων καλλιτεχνών που συμμετείχες, να έχεις τώρα μια καθαρά δική σου δουλειά;

Μια γεύση από το πως είναι να κυκλοφορείς μια δουλειά την είχα πάρει κατά κάποιο τρόπο με τις κυκλοφορίες που είχα με τα γκρουπ που συμμετείχα παλιότερα. Βέβαια είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορεί μια καθαρά δική μου δουλειά με εμένα στη θέση του συνθέτη του ενορχηστρωτή αλλά και του παραγωγού. Το αποτέλεσμα ίσως και επειδή με κούρασε, λόγω των πολλών ρόλων που είχα, με δικαίωσε διπλά με την κυκλοφορία του και σίγουρα με γεμίζει χαρά η αποδοχή που βλέπω ότι έχει.

Προτιμάς να παίζεις δικές σου μουσικές απ’ ότι άλλων;

Προτιμώ να παίζω καλές μουσικές και να συμμετέχω σε ωραίες δουλειές. Υποκειμενικό σε μεγάλο βαθμό ως προς το τι είναι καλή δουλειά η όχι και δεν θα διαχωρίσω αν είναι δική μου μουσική η κάποιου άλλου.

Πως θα περιέγραφες το cd αυτό και γιατί το ονόμασες «Πορτοκαλί»;

Λοιπόν, θα το περιέγραφα ως ένα ατμοσφαιρικό ταξιδιάρικο ορχηστρικό cd και το ονόμασα έτσι επειδή υπάρχει ένα τραγούδι στο cd με τον τίτλο αυτό σε στίχους της Μεταξίας Δρογώση, που έχει σχέση με το μουσικό μου παρελθόν. Επίσης είναι ένα θερμό χρώμα και αγαπημένο μου.

Μπορεί όποιος θέλει να πάρει μια ιδέα από εδώ:  www.SotirisKastanis.com

Ποιά από τα κομμάτια σου είναι το αγαπημένο σου;

Πιστέψτε με, η συνηθισμένη απάντηση «..όλα παιδιά μου είναι» ισχύει σε μεγάλο βαθμό! Θα έλεγα όμως το «Tokyo» ή το «Ε-75».

Ο ήχος του δίσκου σου νομίζω ότι παραπέμπει σε κάτι αισιόδοξο! Αυτό είναι για σένα η μουσική;

Αυτό θέλω να πιστεύω ότι είμαι εγώ! Η μουσική για μένα και τα συναισθήματα που μπορεί να σου προκαλέσει είναι ποικίλα. Από συγκίνηση μέχρι ένταση και τρόμο όπως η κινηματογραφική μουσική. Και επίσης άλλο η ορχηστρική μουσική και άλλο το τραγούδι όπου ο στίχους λειτουργεί λίγο πιο στοχευμένα.

Τέλος, για να σε γνωρίσουμε λίγο καλύτερα, θα παίξουμε το παιχνίδι των 5 ερωτήσεων του InGolden:

• Σε ποιά πνευματική διάθεση βρίσκεσαι αυτό τον καιρό;

Σε εγρήγορση!

• Τι σε κάνει να γελάς;

Το καλό χιούμορ!

• Ποιά θεωρείς την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;

Ποιές θεωρούμε αρετές; Για να σας απαντήσω!

• Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;

Να είσαι ο εαυτός σου… no matter what they say!

• Τι είναι για εσένα η Μαγεία;

Κάτι που δεν μπορεί να ερμηνευτεί με λέξεις.

Info

Κείμενο: Τάσος Μπιμπισίδης