Βότανα

Ο τρόπος παρασκευής του πράσινου τσαγιού εφαρμόστηκε τον έκτο αιώνα στην Κίνα. όπου είναι γνωστό με την ονομασία τσα – cha. Οι βουδιστές μοναχοί, που συνέδεσαν το τσάι με το διαλογισμό, το διέδωσαν στην Ιαπωνία και στη συνέχεια στη ­Δύση. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που δοκίμασαν τσάι ήταν Ιησουίτες ιεραπόστολοι, γρήγορα, όμως, έγινε το ρόφημα της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας.

Το όνομα Δίκτανµος όπως τον αποκάλεσαν οι αρχαίοι προέρχεται από το ονομαστό όρος της Κρήτης την ∆ίκτη και τη λέξη θάμνος δηλαδή “∆ίκταµνος ο Θάµνος της ∆ίκτης” . Eίναι γνωστό για τις αναζωογονητικές του ιδιότητες γι αυτό χρησιμοποιείται ως τονωτικό αφέψημα.

Η Λουίζα είναι μικρός θάμνος με έντονο άρωμα λεμονιού. Έχει μικρά λευκά, μοβ ή ανοιχτόχρωμα πράσινα ανθάκια. Η εκλεπτυσμένη ευωδιά της δροσίζει ευχάριστα τον χώρο μας, ενώ βράζοντας τα πράσινα φύλλα της, μπορούμε να γευτούμε μια ευχάριστα λεμονάτη γεύση που θα μας χαρίσει ευεξία!

ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πόνους περιόδου, Αναιμία, Ατονία, Ανορεξία, Θρομβώσεις, Ψωρίαση, Αρθρίτιδα. ΑΓΚΙΝΑΡΑ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Συκώτι, Χολή, Χοληστερίνη, Σάκχαρο. ΑΓΡΙΑΔΑ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Ουρηθρίτιδα, Προστάτης, πέτρες στα Νεφρά. ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ: Διουρητικό, Διάρροια, Σάκχαρο, Νεφρά, Πονόλαιμος, Λαρυγγίτιδα. ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΦΥΛΛΑ: Δυσκοιλιότητα.

Τα μέρη του θυμαριού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορφές που συλλέγονται σε ξηρή και ηλιόλουστη ημέρα.

H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae και συγγενεύει με το χαμομήλι, τη μαργαρίτα, το χρυσάνθεμο. Η χρήση της ως γλυκαντικού ξεκίνησε από τους ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής, κυρίως της Παραγουάης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν κονιορτοποιημένα φύλλα στέβιας στα ροφήματα τους. Σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες του κόσμου, με την Κίνα να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις, ενώ πειραματικές καλλιέργειες του φυτού έχουν ξεκινήσει και στη χώρα μας, σε αγροκτήματα της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας.

Τα εγχυμένα λάδια σε βότανα και μπαχαρικά είναι ένας εκπληκτικός τρόπος για να συνδυάσουμε τις ευεργετικές ιδιότητες των ελαίων, των βοτάνων και των μπαχαρικών. Μπορούμε να φτιάξουμε θεραπευτικά λάδια, τα οποία θα χρησιμοποιήσουμε για την αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων, αρωματικά λάδια για μασάζ, να φτιάξουμε υπέροχες κεραλοιφές και κρέμες. Επίσης, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως βάση για την παρασκευή χειροποίητων σαπουνιών αλλά και στη μαγειρική μας.

Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης αλλά και σαν καρύκευμα στην μαγειρική και σαν ένα από τα βασικότερα και ισχυρότερα ιάματα.

Ένα από τα βασικότερα πράγματα που χρειάζεται να μάθουμε όλοι εμείς που ενδιαφερόμαστε για τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων είναι πώς να τις αξιοποιούμε.

Το μαύρο πιπέρι είναι τόσο κοινό καρύκευμα σήμερα, που δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι κάποτε, ήταν τόσο πολύτιμο, που χρησιμοποιούνταν ως νόμισμα. Όπως και τα περισσότερα μπαχαρικά, προέρχεται από τα βάθη της Ανατολής και συγκεκριμένα στην Ινδία.