Αγάπη για τον εαυτό μας σημαίνει να του επιτρέπουμε να ζει όπως εμείς επιλέγουμε. Αγάπη για τους άλλους είναι να τους επιτρέπουμε να ζουν όπως αυτοί επιλέγουν και να τους αφήνουμε να πειραματίζονται ελεύθερα.
Όταν αγαπάμε τον εαυτό μας, τον αποδεχόμαστε όπως είναι οποιαδήποτε στιγμή, με την ανθρώπινη υπόστασή του – τους φόβους, τις αδυναμίες, τις επιθυμίες, τις αντιλήψεις και τις φιλοδοξίες του. Με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που αποτελούν κάποιες από τις όψεις του χαρακτήρα μας.
Όταν αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν κρίνουμε τις πράξεις μας ως ορθές ή λανθασμένες, αλλά αποδεχόμαστε καθεμία σαν μια εμπειρία από την οποία θα διδαχθούμε ν’ αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες των πράξεών μας, χωρίς να τις κατά-κρίνουμε, είτε οι πράξεις αυτές είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες.
(L.Bourbeau)
Όταν αγαπάμε τους άλλους, τους αγαπάμε όπως είναι με την ανθρώπινη υπόσταση τους… όπως ακριβώς αγαπάμε και τον εαυτό μας!
Μόνο όταν αγαπήσουμε τον εαυτό μας θ’ αγαπήσουμε τους άλλους και αγαπώντας τους άλλους θ’ αγαπήσουμε ακόμα πιο πολύ τον εαυτό μας !!! Είναι μια «αλυσίδα αγάπης» ατελείωτη, δύσκολη και κυρίως επίπονη !!! Όμως, ποιος είπε ότι η ΑΓΑΠΗ είναι εύκολη υπόθεση; Όχι πάντως εμείς …
