«Αγάπη μου, όσο γνωρίζεις τον εαυτό σου, όλα γίνονται ευκολότερα… Θ’ ανακαλύψεις τις ανάγκες σου και θα ορίσεις τους στόχους σου.. Άφησε τη ζωή να πέσει πάνω σου, σαν την καλοκαιρινή ψιχάλα, μόνο πρόσεχε, μη κρατάς ομπρέλα και χάσεις τη δροσιά της, αυτό είναι η ουσία της ζωής» Ομπρέλα, αντικείμενο που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν σήμερα με σκοπό να προστατευθούν από τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, όπως η καταιγίδες ή έντονη ηλιακή ακτινοβολία. Άλλοι προτιμούν να έχουν την ομπρέλα μόνιμα ανοιχτή, θέλοντας να προστατευτούν από κάθε ακραίο…συναισθηματικό φαινόμενο. Ένα υπέροχο μυθιστόρημα που μας φέρνει αντιμέτωπους με την ιστορία του Νικόλα, ενός παρατηρητή στης ζωής, που οι αναμνήσεις συνθέτουν το άλλοθι της. Της Τατιάνας, μια Ρουμάνα που βρέθηκε στην Ελλάδα γεμάτη προσδοκίες. Δρόμοι διασταυρώνονται φανερώνοντας επιθυμίες, ανάγκες, όνειρα. Ένα πάρε-δώσε ανθρώπινων ψυχών στη σημερινή Αθήνα. Στη ζωή, κάποιοι άνθρωποι διεκδικούν επιθετικά, βίαια, ισοπεδωτικά. Στο διάβα τους, παρασύρουν ψυχές, παραμερίζουν συναισθήματα. Δεν είναι εύκολο να είσαι ο εαυτός σου, να εκτίθεσαι, να ξεγυμνώνεσαι. Φοβάσαι, ο ρόλος του κομπάρσου, συχνά, φαίνεται ασφαλέστερος. Ο ήρωας του βιβλίου, μην μπορώντας να ξεδιπλώσει τον αληθινό του εαυτό, κρύβεται στην προστασία της “ομπρέλας”. Η ζωή η ίδια θα τον φέρει αντιμέτωπο με τις ανάγκες – επιθυμίες του. Παιδικά βιώματα και τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος μάς καθορίζουν, αποτελούν, κάποιες φορές, τροχοπέδη στα όνειρά μας. Αυτογνωσία…, αγάπη…, δύο έννοιες δυνατές, πολύτιμες για να προχωρήσουμε, να γίνουμε οι πρωταγωνιστές της ζωής μας. -«Σ’αγαπάω,…δεν το καταλαβαίνεις; Δεν μπορώ να δω πέρα από εσενα»
«Ο κύριος με την ομπρέλα» της Ειρήνης Μεταξά. Ένα βιβλία βαθειά συναισθηματικό, άμεσο, ειλικρινές.
-«Το ξέρω. Εξάλλου, ποτέ δεν έβλεπες πολλά, πάντα ήσουν κάτω από μία ομπρέλα, πάντα φοβόσουν να ζήσεις»
Εκδόσεις: Έναστρον
Αριθμός σελίδων: 228
Ο κύριος με την ομπρέλα