Σε παγιδεύω και σου σερβίρω ένα πικάντικο πιάτο… Όχι. Δε με συγκινούν τα τόσο πικάντικα.. Κάποτε είχαμε μιλήσει για το πόσο άδικη μπορεί να είναι η ζωή. Είχα δικαιολογήσει και το δικό μου πόνο, προσπαθώντας να ελαφρύνω και το δικό σου. Ήμουν συγκαταβατική όπως θα όφειλα να είμαι με την ασχήμια που κάποτε φορτωνόμαστε από την ίδια τη μοίρα. Εκείνη η εποχή, όμως παρήλθε, αφήνοντας ασημισμένα τρόπαια και συντρίμμια. Έτσι είναι κάθε φορά. Τώρα, λοιπόν, ήρθε η ώρα να δούμε την άλλη πλευρά. Πόσο δίκαιη μπορεί να είναι η ζωή;
Υπάρχει μια προαιώνια παγίδα. Μια καλά φτιαγμένη ιστορία του δούναι και λαβείν. Κι όμως τσάκωσες άπειρες φορές τον εαυτό σου να πνίγεται στη ματαιότητα. Πως τίποτα δεν έχει νόημα. Δε βγάζει πουθενά. Κι όσο κι αν παλεύεις, οι κόποι πάνε χαμένοι ή γίνονται τροφή αυτών των αγνώστων αλλοφρόνων. Έχεις άδικο! Και είσαι κοντόφθαλμος. Όπως είμαι και εγώ. Ποτέ καμία θυσία, καμία δουλειά, καμιά αγάπη και κανένα μεράκι δεν πήγε χαμένο! Απλά, δεν είσαι σε θέση να το δεις! Η ζωή ανταποδίδει με το χρόνο της, όπως και η ευτυχία που προσπαθείς να φτιάξεις τώρα και που θέλεις λυσσασμένα να απολαύσεις εδώ και τώρα, θα έρθει όταν πια αυτή θα είναι έτοιμη.
Αυτή η ανυπομονησία μας… Πόσο λίγο ξέρουμε να περιμένουμε. Πως με μια χεριά, τα γκρεμίζουμε όλα. Είμαστε πιο παιδιά και από αυτά. Ότι αξίζει, απαιτεί χρόνο και κόπο. Και αλήθεια κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι κατακτάται τελικά. Αλλά αρνούμαι να δεχτώ πως από τα παιχνίδια της ζωής κάποιος βγαίνει παντοτινά χαμένος! Ειδάλλως, εγώ είμαι ευνοημένη! Μπορεί και έτσι να είναι… Αλλά να θυμάσαι να υπομένεις. Και να κοιτάς πότε πότε πίσω. Να δεις από πού άρχισες και τι κατάφερες ως εδώ. Να θυμάσαι να λες και κανένα ευχαριστώ. Στον εαυτό σου που τόσο ταλαιπωρείς! Και σε αυτούς που στην ταλαιπωρία σου στέκονται δίπλα σου.
Η εκδίκηση λέγεται πως προτιμάται κρύα. Το ζεστό πιάτο της ανταπόδοσης όμως είναι τόσο νόστιμο! Γιατί να πλευρίσεις την αρνητική πλευρά; Έχει τόσο πολύ φως εκεί έξω, ακόμα και σε αυτούς τους κατηφείς καιρούς. Έχει τόσο φως! Αν είσαι με όλα τα καλά, τότε και τα καλά θα πάρουν τη συνήθεια και θα προτιμούν εσένα.
Ίσως, αυτή η τύχη, που τόσο ξορκίζουμε για να δείξουμε πόσο καλά τα καταφέραμε να υπάρχει και ίσως, τελικά να ευνοεί όσους καλά προετοιμάστηκαν να τη δεχτούν.. Πόσο μαύρους και σκοτεινούς καιρούς ζούμε; Άναψε το φως! Θα φτιάξουμε ατμόσφαιρα!
