Πιάνεις τον εαυτό σου να τρέχει, να αναπνέει, σχεδόν, ασθματικά… Τρέχεις να την προλάβεις… Να την πιάσεις στην απόχη, να γίνει για πάντα δική σου!
Δεν ξέρω αν προσπάθησες ποτέ να παρακολουθήσεις το πέταγμα μιας πεταλούδας. Κάποια στιγμή, διαπιστώνεις, πως απλά χάνεται από τα μάτια σου. Έτσι κι εδώ. Όσο προσπαθείς να την εγκλωβίσεις και να εγκλωβιστείς μέσα της, τόσο πιο απότομα εξαφανίζεται.. Η ευτυχία έτσι είναι! Όσο την κυνηγάς και προσπαθείς να την φυλακίσεις, αυτή θα βρίσκει πάντα τρόπους να δραπετεύει. Στήσε όσες παγίδες θέλεις ή όσες νομίζεις ότι χρειάζεται, για να μπορεί να βρίσκει μια εναλλακτική και να τις προσπερνά… Επί ματαίω… η ματαιοδοξία και η επιδίωξη της ευτυχίας νομίζω πως κάπου στη διαδρομή συναντώνται.
Ίσως να αναφερόμαστε σε μια από τις πιο αγχογόνους και ψυχοτρόπες διαδικασίες της εποχής μας. Προσπαθείς να γίνεις ευτυχισμένος. Σκέφτεσαι. Σχεδιάζεις. Προγραμματίζεις. Κάνεις ορθολογικές επιλογές. Ποτίζεις με τα θετικότερα και ομορφότερα συναισθήματα σου ανθρώπους, καταστάσεις και πράγματα. Δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό. Νιώθεις ευτυχισμένος; Πάλι από την αρχή. Σκέφτεσαι. Σχεδιάζεις. Προγραμματίζεις… Κάπως, έτσι, αρχίζει ένας κυκεώνας προσπαθειών που θέλεις να πιστεύεις πως θα σε φέρνουν όλο και πιο κοντά της. Ανοίγεις τα μάτια και το δωμάτιο είναι ίδιο με πριν… Η ευτυχία βρίσκεται, λοιπόν, να αντικαθίσταται από το άγχος της απόκτησης της και κάπου εκεί στον ανεμοστρόβιλο χάνεται.
Έχει νόημα, αλήθεια αυτό το παιχνιδάκι; Μήπως, απλά, εστιάζεις λανθασμένα και κυνηγάς το άπιαστο; Άπιαστο; Μα το έχεις νιώσει! Αλήθεια, τη στιγμή που ένιωθες ευτυχισμένος, αμφιβάλλω κατά πόσον το συνειδητοποιούσες. Μάλλον, η διαπίστωση της ευτυχίας είναι απόρροια αναδρομικής μελέτης. Το κατάλαβες λίγο αργότερα. Δικαιολογημένα, ωστόσο, καθώς κρατάει μόνο στιγμές ή έστω, εκείνα τα «αιώνια» δευτερόλεπτα, που νομίζεις ότι ο κόσμος άλλαξε τροχιά μόνο για εσένα. Ήσουν έτοιμος εκείνες τις στιγμές, θυμάσαι; Τις είχε προγραμματίσει; Το συναίσθημα ή το κράμα των συναισθημάτων που ένιωθες, μπορείς να μου το περιγράψεις; Λίγα εκατοστά πάνω από τη γη! Αυτό είναι…
Την ευτυχία να μην την κυνηγάς! Μη «στήνεις» το παιχνίδι γιατί χάνει το νόημα του! Απλά απόλαυσε το, με τις νίκες και τις ήττες του. Ξέρεις πιο είναι το σπουδαίο; Να έχεις τον εαυτό σου έτοιμο να την αναγνωρίσει τη στιγμή που θα περνά δίπλα σου! Έχε τα μάτια σου ανοιχτά, την ψυχή σου προετοιμασμένη, να την δεις να περνά… και χαμογέλα και συνέχισε να παίζεις… κι αν θέλεις να φτιάξεις κάτι, φρόντισε αυτό να είναι η ισορροπία σου. Είναι εξίσου, ίσως και περισσότερο σημαντικό. Ούτως ή άλλως, μπορεί η ευτυχία να τρέχει, μα κάνει κύκλους στη διαδρομή και θα ξαναπερνά από εσένα πολλές φορές! Να είσαι έτοιμος!
