Με καταγωγή από την Ασία και την Κίνα το τζίντζερ είναι γνωστό για τις πολυάριθμες ιδιότητές του εδώ και 2000 χρόνια περίπου.
Έχει πάρει το όνομά του από την σανσκριτική λέξη stringa-vera που σημαίνει «με ένα σώμα όπως το κέρατο», δηλαδή όπως τα κέρατα των ελαφιών.
Oι Ασιάτες το έλεγαν ζιντεμέλ, οι Δυτικοί το είπαν τζίντζερ – ginger και οι Έλληνες πιπερόριζα.
Είναι από τα πιο μελετημένα φυτά στον κόσμο.
Δεν παράγει καρπούς και πολλαπλασιάζεται μέσω της ρίζας του. Τα λουλούδια του αρχικά έχουν πράσινο χρώμα και μετά κόκκινο.
Το τζίντζερ το συναντάμε φρέσκο αλλά και ξερό συνήθως σε μορφή σκόνης, ως μπαχαρικό.Το φρέσκο τζίντζερ έχει μια φλούδα σε απαλό καφέ, μπεζ χρώμα και στο εσωτερικό του απαλό κίτρινο χρώμα με τη χαρακτηριστική πικάντικη και γλυκιά αλλά συγχρόνως όξινη – λεμονάτη γεύση του.
Χρησιμοποιείται τόσο στη φαρμακευτική – θεραπευτική, όσο και στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική – κυρίως σε κέικ, κουλουράκια και μπισκότα. Επίσης σε ροφήματα και κοκτέιλ ποτών. Μπορούμε να το καταναλώσουμε ωμό, αλλά και μαγειρεμένο.
Στις αγγλικές παμπ, τον 19ο αι. οι μπάρμαν τοποθετούσαν στα τραπέζια μικρά δοχεία με σκόνη τζίντζερ για να ρίξουν οι θαμώνες στην μπύρα τους. Από αυτή τη συνήθεια δημιουργήθηκε και η τζιτζιμπύρα. Τη τζιτζιμπύρα στην Ελλάδα τη βρίσκουμε και ως τοπικό προϊόν της Κέρκυρας η παρασκευή της οποίας υιοθετήθηκε από τους Άγγλους όταν ήταν υπό Αγγλική κυριαρχία μεταξύ 1815 και 1864.
Σε τι μορφή υπάρχει:
– Σε σκόνη ως μπαχαρικό
– Σε ρίζα
– Σε σιρόπι
– Σε αιθέριο έλαιο
– Σε κάψουλα
– Σε βάμμα
Ιδιότητες:
– Φημίζεται για τις αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές του ιδιότητες
– Βοηθά στην καλή χώνεψη
– Καταπολεμά τη ναυτία
– Τονώνει τον οργανισμό και απαλύνει τα συμπτώματα του κρυολογήματος
– Κατάλληλο κατά του στομαχόπονου και του πονοκεφάλου.
– Έχει αντιπυρετική και αντιμικροβιακή δράση
– Είναι αναζωογονητικό
– Έχει ενυδατικές και αντιγηραντικές ιδιότητες
– Βοηθάει στην κινητοποίηση μιας καθυστερημένης περιόδου
– Μειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα
– Ρυθμίζει το σάκχαρο
– Έχει επουλωτική δράση
– Η ρίζα του χρησιµοποιείται σε σαµπουάν που στοχεύουν στην ενδυνάµωση της τρίχας
Πως το χρησιμοποιούμε:
Για δυσπεψία: Aν μετά το φαγητό νιώθουμε φούσκωμα μπορούμε να πιούμε ένα τσάι με τζίντζερ. Φτιάχνουμε το τσάι μας όπως συνήθως και προσθέτουμε 1 κουταλάκι τριμμένο τζίντζερ. Το ίδιο κάνουμε αν έχουμε ναυτία.
Για το κρυολόγημα: Προσθέτουμε σε ένα φλιτζάνι καυτό νερό 1 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη ή τριμμένη φρέσκια ρίζα, 2-3 σταγόνες λεμόνι και 1 κουταλάκι μέλι. Αφήνουμε για 3-4 λεπτά, σουρώνουμε και το πίνουμε. Μπορούμε, επίσης, στο τσάι μας αντί για τριμμένο τζίντζερ να προσθέσουμε μία μόνο σταγόνα αιθέριο έλαιο τζίντζερ.
Για κράμπες: Σε 100 ml ελαιόλαδο ή αμυγδαλέλαιο προσθέτουμε 1 κουτάλι σούπας φρεσκοτριμμένο τζίντζερ, ανακατεύουμε και το βάζουμε σε ένα γυάλινο δοχείο για 2 εβδομάδες. Κάθε φορά που έχουμε κράμπα, κάνουμε εντριβές με το λάδι από τζίντζερ, διότι, διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος και απαλύνει τα συμπτώματα.
Για ναυτία σε ταξίδι ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούμε να προμηθευτούμε από το φαρμακείο κάψουλες πιπερόριζας
Το φρέσκο τζίντζερ διατηρείται στο ψυγείο μέχρι και 3 εβδομάδες αν δεν το έχουμε ξεφλουδίσει. Στην κατάψυξη διατηρείται μέχρι και 6 μήνες. Η σκόνη τζίντζερ πρέπει να διατηρείται σε γυάλινο μπουκαλάκι, σε δροσερό και σκοτεινό μέρος χωρίς υγρασία. Αν τη βάλουμε στο ψυγείο μπορεί να διατηρηθεί μέχρι και ένα χρόνο.
Όταν ξεφλουδίζουμε το τζίντζερ θέλει προσοχή γιατί ακριβώς κάτω από τη φλούδα του βρίσκεται το πιο αρωματικό του μέρος. Οπότε χρησιμοποιούμε ένα μαχαιράκι για φρούτα ή το εργαλείο που καθαρίζουμε τις πατάτες και καρότα για να το ξεφλουδίσουμε προσέχοντας να κόψουμε ένα λεπτό φλούδι.
Αιθέριο έλαιο:
Το έλαιο του τζίντζερ χρησιμοποιείται και στην Ανατολή και στην Δύση εδώ και 400 χρόνια περίπου. Χορηγείται σε σταγόνες πάνω σε κύβους ζάχαρης ή με μια κουταλιά μέλι για το μετεωρισμό, τον πυρετό και για να ανοίξει την όρεξη. Το έλαιο μπορεί επίσης να προστεθεί σε εντριβές για μασάζ για τους ρευματικούς πόνους και τις κακώσεις των οστών.
Το αιθέριο έλαιο του τζίντζερ χρησιµοποιείται σε αντιγηραντικά προϊόντα, καθώς διαθέτει και αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Μπορούμε να το προσθέσουμε στη μπανιέρα μας σε περίπτωση πυρετού ή δερματικών παθήσεων.
Που το βρίσκουμε:
Το τζίντζερ το βρίσκουμε το σουπερμάρκετ αλλά και σε όλα τα μαγαζιά με μπαχαρικά. Tο αιθέριο έλαιο, το σιρόπι, τις κάψουλες και το βάμμα τα βρίσκουμε σε επιλεγμένα φαρμακεία.
Βεβαίως, μπορούμε να καλλιεργήσουμε ένα φυτό τζίντζερ στον κήπο μας. Είναι πολύ απλό αρκεί να το φροντίσουμε σωστά. Η κατάλληλη εποχή για να αρχίσουμε την καλλιέργεια είναι οι αρχές της άνοιξης. Θα χρειαστούμε μια φρέσκια ρίζα τζίντζερ, την οποία μπορούμε να αγοράσουμε από το μανάβικο της γειτονιάς μας. Διαλέγουμε κάποια που να φαίνεται ζουμερή και φρέσκια. Αφήνουμε τη ρίζα για ένα βράδυ μέσα σε χλιαρό νερό πριν την φυτέψουμε. Η πιπερόριζα αγαπά τα ζεστά τροπικά κλίματα αλλά μπορεί να καλλιεργηθεί και σε ψυχρότερα μέσα στο σπίτι σε γλάστρα.
Διαλέγουμε ένα σημείο του κήπου μας που δεν το χτυπά ο άνεμος ή ο ήλιος για πολλές ώρες και εμπλουτίζουμε το χώμα με κομπόστ. Για να ευδοκιμήσει το τζίντζερ χρειάζεται πλούσιο…
επιμέλεια – επεξεργασία: Α. Βίνος
